דברי צחות בדברי תורה

[להגדיל הטראסק]

עמער דא אנהייבן, שיינע פורים תורות צאמצוקלייבן, און טוט מיר גלייבן, אז ביי א שבע ברכות טוט אזוינע סחורה גאר דערהייבן, אויב דער חתן איז א בן תורה וועט אים דאס צום לאכן טריגערן און טרייבן, גלייכגילטיג קיינער וועט נישט בלייבן.

אט אזוינע סחורה מלא חן, פילפלים געדרייעטע אזוי שיין, מען דארף האלטן קאפ ווען יא ווען ניין, מיט יעדן ספין מיטצוגיין, ווען עס איז מיושב און ווען די קשיא איז געבליבן שטיין.

גאנצעטע סוגיות הש"ס צאמווארפן, פון ברכות ביז די מגילה און מיטן קידוש לבנה האלטן קאפ מען טוט דארפן, עס טוט דעם מח אייגנארטיג אויסשארפן.

אפגערעדט אז ווען עס קומען די געהויבענע ימי הפורים, די פורים רבנים גרייטן זיך דרשות און שיעורים, וואס נאכצוזאגן ביים שנארן פון עשירים, וואס צו פארפירן בבית הגבירים, וואס צו זאגן ביי אויפטריטן פאר זקנים און צעירים, עס זאל זיך זאגן פליסיג בפנים מאירים.

זאל אט דעם טישל זיין אן עזר און מקור, בזה הטישל ישכון אור, אז מען זאל נישט טראגן א פנים ווי אן עם הארץ און בור, נאר ווי א בקי בשס ופוסקים בית יוסף און טור, ווי א ריכטיגער פורים רב וואס איז משמח דעם דור.

און עס זאל דיר נישט זיין קיין וואונדער, היתכן אלול עס איז אצינדער, פאר שמחה איז דעזיגנירט א חודש באזונדער

איז אבער מסביר דער חתם סופר בלשונו הצח, ווען פרשת כי תצא ערב שנות העיבור מען געבט א דערגרייך, איניזין האבן מצות מחיית עמלק כך, דאס האלט ער פאר א וויכטיגע הלכה'דיגע זאך.

[להגדיל הטראסק]

וואס געשעהט ווען איינער גייט אין מקוה? ער ווערט שמוציג פון די מקוה, אדער ער מאכט שמוציג די מקוה? אויב ווען איינער גייט אין מקוה ווערט מען נאר שמוציג, קומט אויס אז דער לעצטער וואס גייט אין מקוה האט די ריינסטע מקוה...טראכט אפאר מינוט....

[ווירקליך]

גוט גוט!

יישר כח @להגדיל הטראסק פאר דעם אשכול!

#סובסקרייבט

[דער תהלים איד]

ס'שוין דא א ווערטלעך אשכול. דא איז ענדערשט פאר ווערטלדיגע טייטשן?

[א קלער]

ס'שוין דא א ווערטלעך אשכול. דא איז ענדערשט פאר ווערטלדיגע טייטשן?

א טישל פאר זיינע דברי תורא...

[להגדיל הטראסק]

ס'שוין דא א ווערטלעך אשכול. דא איז ענדערשט פאר ווערטלדיגע טייטשן?

דא איז נישט דער פלאץ פאר דאס
1582. דו דארפסט אויסרוהמען איר משפחה מער ווי דיין אייגענע! דו דארפסט אויסרוהמען איר שווער אין שוויגער מער פון דיין אייגענע שווער און שוויגער...
און אויך נישט פאר דאס
1560. גרונם דער בעל קורא? ער ליינט די ספעיסעס אויכעט... (עס נעמט זייער לאנג) גימפל? ער ליינט נאר די ספעיסעס... (ער כיפערט אז מען הערט נישט קיין ווארט)

אבער דא איז יא דער פלאץ פאר דאס
36. ראיתי בכולל אברך נרדם 5 מינוט ניעור ורחץ ידיו שאלתי הלא לא היתה שינת קבע? ענה שישן על השולחן עם החברותא ממילא הוה קביעות.
און יא פאר דאס
1025. נס פורים היתה בפסח, איתא במפרשים דר' יהודה הי'ה נות'ן בה'ם ס"ת המן, ומובא בשם הרב מפונט שהמן קידש אשתו זרש בא' מהעשר מכות, ממילא נראה באיזה מכה ~ דם – אינו משום שאשה אינה קדושת ד"מים רק קדושת הגוף ~ צפרדע – אינו משום דאיתא במדרש רבה תני רבי עקיבא אומר צפרדע אחת היתה והיא השריצה ומלאה את ארץ מצרים עכ"פ ואין דבר שבערוה פחות משנים ~ כנים – אינו משום חרם דרבינו גרשום שלא להוציא לעז (לייז) על הגט ומקיש הויה ליציאה~ ואם אינו עד כאן נילך לבסוף, מכת בכורות אינו משום דבכור הוה קדשים קלים כדאיתא בפרק איזהו מקומן ואיתה במס' קידושין נב ע"ב המקדש בחלקו בין קדשי קדשים בין קדשים קלים אינה מקודשת ~חושך – אינו משום דאסור לקדש אשה עד שיראנה~ארבה – אינו משום דהמשנה אומר דאשה נקנית בשלש דרכים – ולא בארבע~שחין – אינו אומר רש"י בפרשת תזריע נולד חצי גריס בשחין וחצי גריס במכוה לא ידנו כגריס – נמצא דשחין הוא רק חצי ואין אשה מתקדשת לחצאין.~דבר – אינו משום דאשה אינה נקנית בקנין חזקה, ואיתה בהגדה דביד חזקה זו הדבר.~אלא מאי קידשה בערוב – דאיתה בקידושין דף ו' ע"ב למטה אמר רבא תן מנה לפלוני ואקדש לך מקודשת מדין ערב... – און דעריבער זענען ארויסגעקומען פון דעם זיווג אזעלכע חיות...

וכדו'
והבן

ובפרט ווען עס וועט קומען נאנטער צו פורים, טאטעס דארפן דרשות פאר די קינדער'ס פורים סעודה, מען דארף א געשמאקע ףורעמ טוירע, וואס דאס געהערט נישט אין געווענליכע ווערטלעך אשכול, נישט אלעמאל איז עס א דזשאוק אויף וואס מען רייסט אויף מיט א הילכיגע "הא הא הא הא הא", אבער מען רעאגירט מיט א אזא תנועה מיט אפענע אויגן און א בייג מיט קאפ "ג-ו-ו-ו-ט".... פיין!!! און מען שפרינגט אונטער פון די חידושים און פטפוטי דאורייתא טבין

[טיפע טאשן]

וואס געשעהט ווען איינער גייט אין מקוה? ער ווערט שמוציג פון די מקוה, אדער ער מאכט שמוציג די מקוה? אויב ווען איינער גייט אין מקוה ווערט מען נאר שמוציג, קומט אויס אז דער לעצטער וואס גייט אין מקוה האט די ריינסטע מקוה...טראכט אפאר מינוט....

אפשר לדון בזה
עיין בסגיא ד'ונתנו'

[דער תהלים איד]

36. ראיתי בכולל אברך נרדם 5 מינוט ניעור ורחץ ידיו שאלתי הלא לא היתה שינת קבע? ענה שישן על השולחן עם החברותא ממילא הוה קביעות.

[להגדיל הטראסק]

מעשה שהיה: ב.כ. פועל בסקווירא מצה בעקעריי, ויש להם דיל עם ליטווישע ארגאניזאציע שמחלק מצות לנצרכים, כמובן נותנים שם הרבה שברים, שנה א' לא היה כ"כ שברים לכן נתנו שלימים,
קרוב לפסח אירע הרבה שברים ורצו לחלוף עם הארגענעזעישאן שיחזרו השלימים ויתנו שברים כמו בכל שנה . צלצלו, טען הלא אני יד העניים וכיון שנטלתים הרי הם כבר קנוים להעניים ואיככה אוכל להחזירם לך?
ב.כ.: שוין איז נישט
ליטאי: אין הדבר פשוט! כי מצד אחר כיון שדיעלינו כל השנים שאתם נותנים שברים, נמצא שקנין השברים חל לפני קנין השלימים של שנה זו!
ב.כ.: נו אדרבא! געמיר צוריק די שלימים!
ליטאי: ניין! עס איז צו א שווערע שאלה, איך דארף פרעגן מיין רב – למחרת בא בשמחה שהרב מסכים שיחזירם והסביר, שכיון שלטובת הרילעישאנשיפ עם המצה בעקעריי שיכלו להמשיך הלאה טוב להחזירם, הרי זה טובת העניים וזה טובת העניים חל לפני קנין השברים, שלפני קנין השלימים, ממילא יכול להחזיר השלימים וליקח שברים.

[טייטלבוים]

געמיינט אז דו גייסט אויספירן אז דער רב האט געזאגט ער זאל עס צוריקגעבן אבער הערשט צוברעכן כדי ס’זאל נישט זיין קיין רבית

[להגדיל הטראסק]

וועלכע פסוק האט די מערסטע נוסחאות מיט וואס עס ווערט געזאגט?

געקומען למסקנה אז דער פסוק "ימלך ה' אלוקיך ציון לדור ודור הללוקה" האט די מערסטע נוסחאות...
1) וואכעדיגע פסוקי דזמרה
2) שבת'דיגע פסוקי דזמרה
3) ימים נוראים פסוקי דזמרה
4) וואכעדיגע נקדישך
5) שבת'דיגע נקדישך
6) שבת ביי מנחה נקדישך
7) שלש רגלים נקדישך
8) ימים נוראים נקדישך
9) שבת'דיגע יוצרות
10) ימים נוראימ'דיגע יוצרות
11) תהלים
איינער האט נאך?....

איך רעכן נישט יעדע נוסח פון יעדן מקום באזונדער, איך רעד ביי די זעלבע ציבור אידן ווערט עס געזאגט אויף 11 אופנים

כ'האב געמיינט אז עס איז מיין חבר'ס חידוש, ווער איך געוואר אז כ"ק פ"ר ד'קרית יואל שליט"א במח"ס שו"ת זנבות האחשתרנים תתרכ"צ כרכים, האט עס שוין געזאגט פאר 30 יאר צוריק...

>>> א טיפ: ווען דו ווילסט נאכזאגן דעם ווארט זיי גוט צוגעגרייט אז זאלסט זיך נישט צומישן, זאג עס נאך אן זאגן פארדעם וואסערע נוסח דו גייסט זאגן, זאג אויך נישט די נאמבער, נאר לייג פאר געמיטליך נוסח נאך נוסח, נאכפאלגנדיג מיט דעם סך הכל, דער עולם וועט זיך קוילערן בס"ד...

[להגדיל הטראסק]

1601. סאו איז אזוי: די צווייטע האנטוך אין מקוה מעג איז זיכער נעמען , וויייל ווען דער נעקסטער גייט קומען גייט ער דאך מיטשלעפן די נעקסטע האנטוך מיט זיך און עס גייט אראפפאלן אויף דער ערד און קיינער גייט עס שוין נישט נוצן, און יענע וואס קיינער גייט נישט נוצן מעג איך דאך זיכער נעמען, קומט אויס אז די ערשטע איז דאך שוין געווען מוכן פון פריער אז עס גייט אראפפאלן נעמט מען אן אז כל הראוי לבילה אין בילה מעכבת בו, קומט אוויס אז דאס האט שוין א דין ווי אראפגעפאלן און בבחינת כתותי מכתת שיעוריה מעג איך שוין נעמען די ערשטע אויכעט – חוץ אויב דו וועסט אננעמען אז יש ברירה וואס דעמאלס וועסטו די ערשטע טאקע נישט טארן נעמען ווייל עס איז הוברר למפרע אז דאס איז יא ראוי צו נוצן , וואס אויב נעמט מען אן אז יש ברירה וועסטו נאר מעגן נעמען די צווייטע וואס איז נאך ראוי און עתיד אראפצופאלן, אבער אויב וועט מען זאגן אז דו דארפסט ווארטן וויבאלד מעגליך אז עס וועט נישט אראפפאלן, דעמאלס אויב צאלסטו נישט, זאלסטו ווארטן ווי א נער ביז איינער וועט זיך מרחם זיין און נעמען א האנטוך און די צווייטע וועט אראפפאלן, און דעמאלס נאך איידער ער האט א טשאנס עס צוריקצולייגן כאילו לא היה, געב עס א כאפ און גיי נוץ עס...

[להגדיל הטראסק]

1452. א מוסר השכל פון א בארד... וויפיל מען פליקט אים אבער ער וואקסט ווייטער...וזה "זקן" אהרן שיורד על פי מדותיו, ווייל ער איז געווען אוהב שלום ורודף שלום און אזא מענטש כאפט אסאך פליקעס אבער ער האט זיך אפגעלערנט פונעם בארד צו אנגיין ווייטער... וזה מעלת ש"צ זקנו מגודל, וכי מעלה חיצוני כזה מאכט אויס? נאר זקנו מגודל שלקח מוסר השכל מהבארד, און איז אנגעגאנגען אין עבודת ה' בבחינת בארד כנ"ל, ובזה מובן למה נעשים גדול ווען מען האט א בארד, ווייל די ערפארונג וואס ער האט שוין בבחינת בארד אנצוגיין אין לעבן, וזה זקן טייטשט אויך אלט, ווייל ער האט שוין די ערפארונג בבחינת בארד און נישט אויפגעגעבן און זיך גענומען דאס לעבן ביז יעצט, און אפילו פאר א גויאישע זקן האט זיך ר' יוחנן אויפגעשטעלט כמה הרפתקי עדו עליו, כבחינתינו, וזה זקן זה שקנה חכמה, ווייל ער געבט נישט אויף טראץ די דורכפעלער בבחינת בארד ממילא נעשה חכם.

(נישט מוגה כל צרכו, כ'האב נישט געהאט קיין צייט דערויף)

[להגדיל הטראסק]

1452. א מוסר השכל פון א בארד... וויפיל מען פליקט אים אבער ער וואקסט ווייטער...וזה "זקן" אהרן שיורד על פי מדותיו, ווייל ער איז געווען אוהב שלום ורודף שלום און אזא מענטש כאפט אסאך פליקעס אבער ער האט זיך אפגעלערנט פונעם בארד צו אנגיין ווייטער... וזה מעלת ש"צ זקנו מגודל, וכי מעלה חיצוני כזה מאכט אויס? נאר זקנו מגודל שלקח מוסר השכל מהבארד, און איז אנגעגאנגען אין עבודת ה' בבחינת בארד כנ"ל, ובזה מובן למה נעשים גדול ווען מען האט א בארד, ווייל די ערפארונג וואס ער האט שוין בבחינת בארד אנצוגיין אין לעבן, וזה זקן טייטשט אויך אלט, ווייל ער האט שוין די ערפארונג בבחינת בארד און נישט אויפגעגעבן און זיך גענומען דאס לעבן ביז יעצט, און אפילו פאר א גויאישע זקן האט זיך ר' יוחנן אויפגעשטעלט כמה הרפתקי עדו עליו, כבחינתינו, וזה זקן זה שקנה חכמה, ווייל ער געבט נישט אויף טראץ די דורכפעלער בבחינת בארד ממילא נעשה חכם.

(נישט מוגה כל צרכו, כ'האב נישט געהאט קיין צייט דערויף)

וממילא די וואס פארן אפ פון אידישן וועג זאגנדיג אז מיין טאטע האט מיר געפייניגט, מיין רבי האט מיר געפייניגט וכו', זיי שעיפן די בארד, ווייל זיי האבן נישט גענומען דעם מוסר השכל...

וועגן דעם איז טאקע "ושעיר לכפר" ווייל אויב נעמט מען א לימוד פון דעם ציגעלע בארד, און מען איז זיך מחזק און מען גייט ווייטער אן מיט א פרישע קבלה להבא, דאס איז מכפר,

און דאס איז דער ענין פון גיין אין מקוה ביים אנהייבן דעם טאג, און אזוי אויך פאר יעדע מצוה וואס מען דארף טון מיט פרישקייט און זיך נישט לאזן פון קיין מניעות – אז אפילו איינער וואס האט נישט קיין בארד זאל כאטש באקומען א חלק פון יענעמ'ס בארד און ארויסנעמען דעם לימוד...

[המברך יתברך]

שטייט אין פסוק: ואתה אמרת היטב איטיב עמך, איז דאך שווער וואס איז דער דאפעלט לשון.

[להגדיל הטראסק]

שטייט אין פסוק: ואתה אמרת היטב איטיב עמך, איז דאך שווער וואס איז דער דאפעלט לשון.

נו? וואס איז די תשובה?

[המברך יתברך]

דער תירוץ איז (ח"ו), כדי @להגדיל הטראסק...

[אני-הק']

וועלכע פסוק האט די מערסטע נוסחאות מיט וואס עס ווערט געזאגט?

געקומען למסקנה אז דער פסוק "ימלך ה' אלוקיך ציון לדור ודור הללוקה" האט די מערסטע נוסחאות...
1) וואכעדיגע פסוקי דזמרה
2) שבת'דיגע פסוקי דזמרה
3) ימים נוראים פסוקי דזמרה
4) וואכעדיגע נקדישך
5) שבת'דיגע נקדישך
6) שבת ביי מנחה נקדישך
7) שלש רגלים נקדישך
8) ימים נוראים נקדישך
9) שבת'דיגע יוצרות
10) ימים נוראימ'דיגע יוצרות
11) תהלים
איינער האט נאך?....

איך רעכן נישט יעדע נוסח פון יעדן מקום באזונדער, איך רעד ביי די זעלבע ציבור אידן ווערט עס געזאגט אויף 11 אופנים

כ'האב געמיינט אז עס איז מיין חבר'ס חידוש, ווער איך געוואר אז כ"ק פ"ר ד'קרית יואל שליט"א במח"ס שו"ת זנבות האחשתרנים תתרכ"צ כרכים, האט עס שוין געזאגט פאר 30 יאר צוריק...

>>> א טיפ: ווען דו ווילסט נאכזאגן דעם ווארט זיי גוט צוגעגרייט אז זאלסט זיך נישט צומישן, זאג עס נאך אן זאגן פארדעם וואסערע נוסח דו גייסט זאגן, זאג אויך נישט די נאמבער, נאר לייג פאר געמיטליך נוסח נאך נוסח, נאכפאלגנדיג מיט דעם סך הכל, דער עולם וועט זיך קוילערן בס"ד...

נישט פארגעסן, אז געווענליך האט די בעל תפילה ימים נוראים פון שחרית און מוסף אן אנדערע נוסח, אפגערעדט ביי נעילה.
נאכדעם איז דא א ניגון אויף די ווערטער.

ס'איז גראדע אויך דא נאך א פסוק וואס האט אסאך נסחאות, אבער נישט די זעלבע ווי ימלוך ה'
ה' ימלוך לעולם ועד

1) שחרית בימות החול
2) שחרית בשב"ק
3) שחרית ימים נוראים
4) שחרית ביהי כבוד בימות החול
5) שמחת תורה הקפות
6) יום כיפור קטן (און עצרת תפילה)
7) שב"ק סעודה שלישית
8) ביי די שירת הים בימות החול
9) שירת הים שבת קודש
10) שירת הים ימות החול
11) בעפאר שמו"ע בשב"ק

[שמח]

שטייט אין פסוק: ואתה אמרת היטב איטיב עמך, איז דאך שווער וואס איז דער דאפעלט לשון.

די זעלבע ווערט געפרעגט אויף ''טוב טוב להודות...''

[דער תהלים איד]

שטייט אין פסוק: ואתה אמרת היטב איטיב עמך, איז דאך שווער וואס איז דער דאפעלט לשון.

די זעלבע ווערט געפרעגט אויף ''טוב טוב להודות...''

און נאך פיל מער קען מען פרעגן אויף "הטוב הטוב הטוב, כי לא כלו רחמיך".

[להגדיל הטראסק]

שטייט אין פסוק: ואתה אמרת היטב איטיב עמך, איז דאך שווער וואס איז דער דאפעלט לשון.

די זעלבע ווערט געפרעגט אויף ''טוב טוב להודות...''

כ'האב געקלערט צו זאגן אז דאס איז אלס חיב אדם לברך על הרעה כשם שהוא מברך על הטובה, בבחינת - ווי רבינו הלב אהרן האט געזאגט: " עס איז דא כשר, און עס איז דא כשר

אבער היות ביידע טוב'ס גייען מיטן זעלבן ניגון, וועט מען אננעמען אז די סיבה איז וויבאלד צוויי מאל טוב איז גימ' לב ב', ע"ד בכל לבבך, בשני יצריך, ביצר טוב וביצר רע,

אדער קען מען יא זאגן אז מען איז מרמז דעם חייב אדם לברך על הרע, ווייל אין ריבוי אחר ריבוי אלא למעט.

אדער קען מען זאגן ווייל דאפעלט איז שטארקער

און נאך א פשט: ווייל אזוי שטימט די ניגון...

[להגדיל הטראסק]

שטייט אין פסוק: ואתה אמרת היטב איטיב עמך, איז דאך שווער וואס איז דער דאפעלט לשון.

די זעלבע ווערט געפרעגט אויף ''טוב טוב להודות...''

און נאך פיל מער קען מען פרעגן אויף "הטוב הטוב הטוב, כי לא כלו רחמיך".

דא קען מען שוין נישט זאגן דעם חייב אדם לברך על הרע, ווייל נאר 2 ריבוים איז ממעט, דריי מיינט שוין זיכער כולו טוב...

[דער תהלים איד]

חייב אדם לברך איז א צווייטע מעשה אינגאנצן.

דאס אידעך געזאגט געווארן פאר די תינוקות שנשבו, וואס עסן נבילות אום יוה"ק, פשוט אלס אהבת ישראל (כמיין, זיין גוף אידעך אויך א איד). וואלט דאך געווען א הו"א אז כאטש דעמאלס איז ער פטור פון מאכן א שהכל אויף די נבילה סטעיק.

זאגן אונז חז"ל אז ניין, חייב אדן לברך על הרעה כשם שמברך על הטוב, און מ'קען רואיג פארן אהין און מאכן א מנין אים מחזק צו זיין און דערביי ענטפערן אמן אויף זיין ברכה.

[להגדיל הטראסק]

מדרש ילדים: לאטקעלע לאטקעלע האפ האפ האפ וכו' יש לפרשו על פי רמז
מצות חנוכה הוא מצוה אחרונה שבשבע מצות דרבנן, מצוה מנין תר"ך כידוע מספה"ק "לאטקעלע לאטקעלע" בגימ' 620 מנין "כתר"
"האפ האפ האפ" גימ' "נר ח'"
במנורה שיעור השמן חצי לוג – "חצי לוג" בצירוף השני תיבות עם הכולל גימ" "טאנץ" וזה טאנץ אריין 'אין מיין טאפ' על פי תירוץ הספה"ק דנס חנוכה היה שעשו מנורה של עץ און עס האט איינגעזאפט פון די אויל, לפי זה לא היה די שמן אפילו ליום א' וזה "אין" מיין טאפ. "טאפ" גימ' "חנוכה א'" ווייל טאקע צוליב דעם סארט האלצערנע טאפ – שיסל פאר די אויל – איז די ערשטע טאג אויך געווען א נס.

(חנוכה גימ' טף, וזה מה דאיתה במדרש ילדים "קומטס קינדער געשווינדער די חנוכה לעכטעלעך וכו' – דהיינו קינדער דייקא והבן)

"באק דיך אפ זייער זייער פיין" "פיין" גימ' 150, במספר גדול, היינו 'פ' 800 'י' 100 וכו' גימ' 1500, ואם נאמר כיון שנאמר "זייער זייער' פיין, נחשבנו כפלי כפלים דהיינו 'פ' ל8000 וכו' נמצא ד'פיין' גימ' 15000,
בחנוכה מדליקים מד נרות דהיינו עם המשמש – מד פעמים 'נר' עם שמונה פעמים 'נס שמן' גימ' 15000. ומנלן דתיבת 'זייער' לשון ריבוי? משום שנאמר 'באק' דיך אפ זייער זייער פיין, דלכאורה היה לו לומר 'פרעגל' דמטגנים הלאטקעס? ובזה מובן, דבטיגון מצטמק המאכל משא"כ באפיה ווערט עס אויפגעבלאזן נמצא ד'באק' לשון ריבוי
ווייל איך וויל אז דו זאלסט זיין מיין – 'דו' גימ' 'י' דרומז לחכמה 'יוד חכמה קדומה' דהיינו חכמת התורה כמו שכתוב ובתורתו יהגה יומם ולילה דהתורה נקראת ע"ש התלמוד חכם, וזה 'ווייל איך וויל 'דו' זאלסט זיין מיין...

א"נ ד'לאטקעלע' גימ' שי, דהיינו השי עולמות שעתיד להנחיל לכל צדיק וצדיק וזה "ווייל איך וויל דו זאלסט זיין מיין".

והבן מאוד כי קצרתי ובפרט במראה מקומות, וכשיהא לי פנאי אשלמנו אי"ה...

[ספרינקעל]

וועלכע פסוק האט די מערסטע נוסחאות מיט וואס עס ווערט געזאגט?

געקומען למסקנה אז דער פסוק "ימלך ה' אלוקיך ציון לדור ודור הללוקה" האט די מערסטע נוסחאות...
1) וואכעדיגע פסוקי דזמרה
2) שבת'דיגע פסוקי דזמרה
3) ימים נוראים פסוקי דזמרה
4) וואכעדיגע נקדישך
5) שבת'דיגע נקדישך
6) שבת ביי מנחה נקדישך
7) שלש רגלים נקדישך
8) ימים נוראים נקדישך
9) שבת'דיגע יוצרות
10) ימים נוראימ'דיגע יוצרות
11) תהלים
איינער האט נאך?....

.

12) ימלוך פון מלכיות ראש השנה ביי מוסף