הרה"ק רבי שלמה מלוצק זי"ע - י' שבט תקע"ג

[דער ידען]

שבת פאלט די יארצייט פון הרה"ק רבי שלמה פון לוצק זי"ע, צופיל פרטים פון זיינע יוגענט יארן איז נישט באקאנט.
ער איז געווען פון די גאר גאר נאנטע תלמידים פונעם הייליגען מעזריטשער מגיד זי"ע, מען קען אים רופען די "יד ימינו פונעם מגיד",
רבי שלמה האט געדינט אלס מגיד אין די שטאט לויצק, נאכדעם אין ק"ק קאריץ, אין סוף ימיו איז ער געגאנגען קיין סקאהל, ווי ער איז דארט אוועק לחיי עולם הבא - י' שבט אין יאר תקע"ג, און ער איז דארטן נטמן.
הרה"ק די שר שלום פון בעלזא זי"ע איז געווען זיין תלמיד מובהק, גאר אסאך מעשיות ווערט פארציילט פון די רבי אינעם תלמיד.

זי"ע

[בערל דער פייפער]

וואס איז געווען זיין לעצטע נאמען?

טאטע?

[טיפע טאשן]

הרה"ק די שר שלום פון בעלזא זי"ע איז געווען זיין תלמיד מובהק, גאר אסאך מעשיות ווערט פארציילט פון די רבי אינעם תלמיד.

מען זאגט אז זיין קיטל וואס ער האט געהאט פון מעזריטשער מגיד האט ער איבערגעלאזט פאר'ן שר שלום,

ווי אויך אז דער שר שלום האט געדארפט ארויס גיין פון פענסטער צו גיין הערן חסידות פון זיין רבי וויבאלד זיין שווער איז געווען א מתנגד,

[טיפע טאשן]

Screenshot_20240119_094946_Adobe Acrobat.jpg (744.03 KiB) געזען געווארן 138 מאל

[מירון]

וואס איז געווען זיין לעצטע נאמען?

טאטע?

לעצטע נאמען - פלאם

בן רבי אברהם ז"ל

[דער ידען]

דוכט זיך אז דער בעלזער רב די "שר שלום", איז געווארן א איידעם ביי זיין פעטער רבי ישכר דוב ז"ל וואס האט געוואווינט אין "סקאהל", און דארט איז די שר שלום געווארן זיין תלמיד מובהק.

מיר ברענגען דא צו וואס מיר האבן אמאל געשריבן בלה"ק, אינמיטן די תולדות פונעם שר שלום:

רבינו (השר שלום) היה תלמיד מובהק מהרה"ק ר' שלמה מלוצק זי"ע, וכידוע היה ר' שלמה איש קדוש מאוד. העיד חד מן חבריא קדישא הרה"ק ר' משה לייב מסאסוב זי"ע שהיה ר' שלמה נחשב בין בני עליה שבחבורה, באגרת מליצה שכתב בעדו (נדפס בליקוטי רמ"ל) נקט ר' משה לייב בהאי לישנא "ואנוכי השפל והנבזה בא כמשיב מפני הכבוד ומפני היראה וכו', ולא באתי אלא כעני בפתח לבקש ולחנן ממעכ"ת להיות נכנעים בעולם, לקיים 'מענה רך ומשיב חימה' מן ידידי הרב המגיד החסיד המפורסם מוהר"ש נ"י אשר היה משמש לפני ולפנים בקודש קדשים אצל הרב המגיד דק"ק מעזריטש ז"ל". בתחלה היה ר' שלמה דר בלוצק ובה כיהן כמגיד מישרים, וע"ז העיר נתפרסם שמו 'ר' שלמה מלוצק', ושנים רבות לאחר מכן עזב ר' שלמה את לוצק והתיישב בעיירה קאריץ, ושם היה לר' שלמה בית הדפוס ומזה היה לו פרנסה, והדפיס בעיקר ספרי קבלה, וכן הדפיס שם את הספר 'מגיד דבריו ליעקב' מרבו המגיד ממעזריטש, ושם בקאריץ דר ר' שלמה זמן רב, והיה שם מבני היכלו של הרה"ק רבי פנחס מקאריץ זי"ע, ולאחר שעקר ר' פנחס מקאריץ את העיר קאריץ והתיישב באוסטרהא, עזב גם ר' שלמה את קאריץ והתקבל כמ"מ בעיירה סקאהל.
שמה של חצר הקודש בלובלין, אשר יצא למרחקים והעבדות שנשמעו אודות הצדיק שנהירים לו כל השבילים, והוא מקרב יהודים לאביהם שבשמים ומחמם לבבות לתורה ועבודת ה', הגיע גם לאוזניו של רבינו ר' שלום, וידוע מה שאמר הרה"ק השרף מסטרעליסק זי"ע ש"לובלין היא ארץ ישראל, חצר בית המדרש היא ירושלים, בית המדרש היא הר הבית, דירת של החוזה היא אולם העזרה וההיכל והיכלו קודש קדשים, ומגרונו נשמע קול ה' בהדר". והיה משתוקק מאוד לנסוע אל החוזה, אולם לא עלה בידו לקבל הסכמה מאת רבו ר' שלמה. אעפ"כ לגודל חשקו לנסוע ללובלין, נסע ר' שלום ללובלין, וכששב מלובלין מנסיעתו הראשונה לסקאהל, חלף על פני ביתו של רבו ר' שלמה, וכשנראתה בבואתו מבעד החלון קרא ר' שלמה לבני ביתו ואמר "ראו נא את תלמידי ר' שלום, איך קרנו פניו ואור התורה נגה עלי ראשו".