אנ"ש וויליאמסבורג! הטרם תדע כי אבדה…

[שמויגער טויגער]

ר' יעקב ליכטער שליט"א איז דער פריימערי סופר גיטין אין ברוקלין שוין קרוב צו פערציג יאר, ער טענה'ט אז ער איז נישט היינט מער ביזי ווי אמאל.

מיר וויסן אלע אז חתונות איז דאך יא געוואקסן פי כמה אין די תקופה, איז לכאורה די מסקנא אז די גיטין זענען געפאלן.

גראדע האט ער היינט גאר אסאך קאמפעטישען די יונגערע רבנים נעמען עם נישט

דאס פעלט ניטאמאל אויס צו שרייבן, אז איינער וואס זאגט אז סאיז נאר געווען 5 גיטין, געהערט די וואך אליינס פון 10 פרישע גיטין פון די לעצטע פאר חדשים צווישען וויליאמסבורג און קרית יואל

[נקודות טובות]

קודם כל עליכם השלום הרב נקודות טובות, נישט געראכטן אויף אזא שארפער שלום עליכם..

איך האב זיך נאר באצויגן צום קעפל אז מ'האלט שוין ביי אבדה, איז געווען א אינטערסאנטער אבזערוואציע אז דר'עולם בלעימט עס אויף מיידלעך'ס היינטיגע השגות.

יעצט בנוגע אויב גיטין וואקסן פראצענטועל האט מען שוין פריער גערעדט דערוועגן איך האב נישט קיין שום מיינונג דערוועגן, ס'איז נישט געווען קיין שום סיבה מיר צו אטאקירן דערויף.

דער ראגעטשובער האט אמאל געזאגט. מענטשען מיינען אז איך מאך זיי אוועק. ווען זיי זאלן ווען וויסען וואס איך האלט באמת אויף זיי, וואלטען זיי געוויסט אז איך רעד גאר שיין איבער זיי... לעניננו, ווען דו זאלסט ווען וויסען וואספארא שארפע שלום עליכם עס קומט דיר, וואלסטו פארשטאנען אז די שלום עליכם וואס איך געב דיר איז גאר פריינטלעך!

אקעי, ס'נאר א וויץ. חס ושלום! איך האב נישט געמיינט צו רעדן שארף. בסך הכל האט איר נאכאמאל אויפגעברענגט די ווארט קריזיס האב איך געוואלט קלארשטעלן אז לעת עתה איז נאך אויף דעם פארום נישט געברענגט געווארן קיין שום באווייז אז עס זאל טאקע זיין א קריזיס. איך האב נישט געמיינט אייך בכלל!

[נקודות טובות]

איך פרוביר צו פארשטיין פארוואס אויף דעם אשכול איז נאכנישט געווען אפי' איינער וואס זאל זאגן אז די מענער זענען שולדיג אינעם קריזיס.

יעדער איז פארנומען צו בלעימען די אנדערע זייט מחיצה..

פוק חזו
רוב מאל לאזן די פרויען אפ זייערע מענער און נישט פארקערט.
די מציאות ווייזט אז מענער זענען גרייט צו סטראגלען מיט זייערע פרויען אפי' ווען די מצב איז געפערליך
משא''כ פרויען אפי' ווען די מאן ליידט אויף קלייניקטן וועלן זיי אפלאזן.
וביודעי ומכירי קאמינא.

מיין שאלה איז נאר פארוואס ווען א מאן ליידט אויף חולי הגוף אן קיין שום שאנסן צו איבערלעבן וועט זי אים נישט איבערלאזן
משא''כ ווען די מאן ליידט אויף חולי הנפש אפי' ווען ס'דא שאנסן אז ער וועט געהאלפן ווערן אנטלויפט זי שוין?

איבער די מציאות ווער עס לאזט וועמען איבער וועל איך נישט אריינגיין יעצט. אבער ווי @אלצווייסער זאגט איז א בחור במציאות סאך ווייניגער אוועקגעשטעלט ביי די חתונה ווי די מיידל. עס איז א פאקט! ער האט קיין שום אחריות נישט געהאט פאר די חתונה, און ניטאמאל נאך די חתונה האט ער אן אחריות, ער גייט נישט ארבעטען, ער שטייט אויף שפעט. די מציאות איז אז כדי א פרוי זאל אמת'דיג ריספעקטירן די מאן דארף די מאן אויפשטיין פאר איר, און זי מוז זעהן אז ער האט אן אחריות, און אויך מוז ער מזמן לזמן צולייגען א האנט אין שטוב אפי' אויב ער האלט אז עס פעלט נישט אויס נאר זיין ווייב מאכט סתם א מצב. די וועג ווי אזוי א פרוי ווערט אפגעקויפט ביים מאן, איז ווען זו זעהט אז ער זארגט זיך פאר איר. זי שטייט אויף יעדן טאג פרי, זי יאגט זיך צו זיין ניין אזייגער אין די ארבעט, אבער איר מאן שלאפט און גייט הערשט דאווענען 10:30. ס'איז א גרויסע פראבלעם! זי האט א סדר היום, און ער נישט! (פארשטייט זיך איך מאך נישט אוועק כולל אינגעלייט, איך רעד נאר פון די איגעלייט וואס גייען נישט ארבעטען נאך די חתונה ווייל די סיסטעם פארלאנגט א געוויסע סכום פון יאר'ן צו זיין אין כולל. אבער אויב איז טאקע תורתו אומנתו, איז אין למעלה ממנו)

די פרעגסט א שאלה פארוואס ווען א מאן ליידט אויף חולי הגוף אן קיין שום שאנסן צו איבערלעבן וועט זי אים נישט איבערלאזן. משא''כ ווען די מאן ליידט אויף חולי הנפש אפי' ווען ס'דא שאנסן אז ער וועט געהאלפן ווערן אנטלויפט זי שוין?
ווי איז שייך מדמה צו זיין א פאר פאלק וואס לעבט צוזאמען באהבה אחוה שלום ורעות פאר עטליכע יאר, און פלוצלינג קומט א שרעקעדיגע בשורה? משא''כ א פרוי האט חתונה מיט א צעווילדעוויטער בחור, וואס האט נישט קיין שום חשבון ווי זיין טאג גייט. זי ארבעט, זי נעמט קעיר פון די בעיבי, זי קאכט סאפיר, זי קויפט איין. און ווען זי בעהט אמאל הילף פונעם מאן רעגט ער זיך אויף און הויבט אן שרייען אויף איר. יעצט גיי זיי איר מסביר אז ער איז נישט שולדיג נאר ער איז פשוט קרענק נפשיות'דיג... זי זאגט איך קעיר נישט, איך קען מיט קיין חיה נישט וואוינען, נישט קיין חילוק אויב עס איז זיין שולד אדער נישט!

[אשרי מי]

@נקודות טובות נעמסט צו א שארפע ליניע לטובת די וואס בארעכטיגען היינט איינס צוויי פאר א פרוי צו איבערלאזן די מאן און שעכטן לעבעדיגערהייט די קינדער

[שאינו יודע לשאול]

@נקודות טובות נעמסט צו א שארפע ליניע לטובת די וואס בארעכטיגען היינט איינס צוויי פאר א פרוי צו איבערלאזן די מאן און שעכטן לעבעדיגערהייט די קינדער

בארואיג דיך... וואו האסטו אים געזען שרייבן וועגן שעכטן קינדער? וואו האסטו אים געזען שרייבן וועגן איבערלאזן איינס צוויי?

מ'רעדט דא פארוואס ס'איז אזוי, נישט צי ס'איז גערעכט. ווען איינער איז דיר מסביר אז די פרוי איז נישט קיין א חיה, נאר זי האט אויך געפילן, מיינט נאכנישט אז ער האט יענעם בארעכטיגט. ס"ה פארשטיי אז ס'דא נאך א צד.

[אשרי מי]

דעס אז זי האט געפילן איז איין זאך, אבער דאס בארעכטיגט נישט צו געבן א שאנס אז די מאן זאל זיך היילן,
גענוי ווי א מאן וואס מען טרעפט 3 וואכן נאך די חתונה ל"ע יענע..

אז די פרוי האט שוין מיטן מאן געהאט קינדער, און זי פרובירט נישט צו טון השתדלות פאר זיין היילונג כאטש וויפיל מען פרובירט ביי חולי הגוף הייסט דאס געשאכטן בידים די קינדער.

[פקק]

@נקודות טובות נעמסט צו א שארפע ליניע לטובת די וואס בארעכטיגען היינט איינס צוויי פאר א פרוי צו איבערלאזן די מאן און שעכטן לעבעדיגערהייט די קינדער

ער איז זייער שיין מסביר אז ס׳איז נישט איינס צווי. ס׳דא צו פיל אינגערלייט וואס הייבען נישט אן צו זיין בעלי אחריות.

[מסתמא]

איך פרוביר צו פארשטיין פארוואס אויף דעם אשכול איז נאכנישט געווען אפי' איינער וואס זאל זאגן אז די מענער זענען שולדיג אינעם קריזיס.

יעדער איז פארנומען צו בלעימען די אנדערע זייט מחיצה..

פוק חזו
רוב מאל לאזן די פרויען אפ זייערע מענער און נישט פארקערט.
די מציאות ווייזט אז מענער זענען גרייט צו סטראגלען מיט זייערע פרויען אפי' ווען די מצב איז געפערליך
משא''כ פרויען אפי' ווען די מאן ליידט אויף קלייניקטן וועלן זיי אפלאזן.
וביודעי ומכירי קאמינא.

מיין שאלה איז נאר פארוואס ווען א מאן ליידט אויף חולי הגוף אן קיין שום שאנסן צו איבערלעבן וועט זי אים נישט איבערלאזן
משא''כ ווען די מאן ליידט אויף חולי הנפש אפי' ווען ס'דא שאנסן אז ער וועט געהאלפן ווערן אנטלויפט זי שוין?

איבער די מציאות ווער עס לאזט וועמען איבער וועל איך נישט אריינגיין יעצט. אבער ווי @אלצווייסער זאגט איז א בחור במציאות סאך ווייניגער אוועקגעשטעלט ביי די חתונה ווי די מיידל. עס איז א פאקט! ער האט קיין שום אחריות נישט געהאט פאר די חתונה, און ניטאמאל נאך די חתונה האט ער אן אחריות, ער גייט נישט ארבעטען, ער שטייט אויף שפעט. די מציאות איז אז כדי א פרוי זאל אמת'דיג ריספעקטירן די מאן דארף די מאן אויפשטיין פאר איר, און זי מוז זעהן אז ער האט אן אחריות, און אויך מוז ער מזמן לזמן צולייגען א האנט אין שטוב אפי' אויב ער האלט אז עס פעלט נישט אויס נאר זיין ווייב מאכט סתם א מצב. די וועג ווי אזוי א פרוי ווערט אפגעקויפט ביים מאן, איז ווען זו זעהט אז ער זארגט זיך פאר איר. זי שטייט אויף יעדן טאג פרי, זי יאגט זיך צו זיין ניין אזייגער אין די ארבעט, אבער איר מאן שלאפט און גייט הערשט דאווענען 10:30. ס'איז א גרויסע פראבלעם! זי האט א סדר היום, און ער נישט! (פארשטייט זיך איך מאך נישט אוועק כולל אינגעלייט, איך רעד נאר פון די איגעלייט וואס גייען נישט ארבעטען נאך די חתונה ווייל די סיסטעם פארלאנגט א געוויסע סכום פון יאר'ן צו זיין אין כולל. אבער אויב איז טאקע תורתו אומנתו, איז אין למעלה ממנו)

די פרעגסט א שאלה פארוואס ווען א מאן ליידט אויף חולי הגוף אן קיין שום שאנסן צו איבערלעבן וועט זי אים נישט איבערלאזן. משא''כ ווען די מאן ליידט אויף חולי הנפש אפי' ווען ס'דא שאנסן אז ער וועט געהאלפן ווערן אנטלויפט זי שוין?
ווי איז שייך מדמה צו זיין א פאר פאלק וואס לעבט צוזאמען באהבה אחוה שלום ורעות פאר עטליכע יאר, און פלוצלינג קומט א שרעקעדיגע בשורה? משא''כ א פרוי האט חתונה מיט א צעווילדעוויטער בחור, וואס האט נישט קיין שום חשבון ווי זיין טאג גייט. זי ארבעט, זי נעמט קעיר פון די בעיבי, זי קאכט סאפיר, זי קויפט איין. און ווען זי בעהט אמאל הילף פונעם מאן רעגט ער זיך אויף און הויבט אן שרייען אויף איר. יעצט גיי זיי איר מסביר אז ער איז נישט שולדיג נאר ער איז פשוט קרענק נפשיות'דיג... זי זאגט איך קעיר נישט, איך קען מיט קיין חיה נישט וואוינען, נישט קיין חילוק אויב עס איז זיין שולד אדער נישט!

שארף און ווילד אבער אנפארטשענעטלי היבש גערעכט.

די חתנים מדריכים דארפן לענ”ד דאס מסביר זיין מיט אלע פיטשעווקעס אוועילעבל בעפאר די חתונה, סנעמט אסאך צייט ביז די אחריות הבית קומט אריבער ווייל נאטורליך האבן עס די פרויען יא און די מענער נישט בדורינו אלה, נו ווער איז די משפיע און ווער איז די מקבל?

עכט האט עס שוין מיט די בחור ביהעיוויער אין ישיבה, דאס זיין אן ענימעל (ווי די ר”ת אויף בחו”ר לויטעט, חי רעה ודר בישיבה, מפי רחמ”ד ווייסמאנדל) איז א צענטל פראבלעם ווי די פריקת עול וואס אפילו וואוילע בחורים האבן, סאיז יענץ שוועריקייט צו טרענזישענען פון פרעשור-פרי אריבער צו טראגן די דאגת הבית.
דאס גיין ארבעטן טוט עס היבש, אבער היינט וויפיל ווילן זיך נישט מכניע זיין אינטער א באסס... ער וויל זיין א ”סעילס פערסאן" "פרילענסער” ”עפענען אליינס א ביזנעס" פארוואס? ווייל ער ווייסט אז אינטער באסס וועט ער מארגן פליען פאר זיין אומסטאבילע קעיר-פרי ביהעיוויער.
דאס איז אמעריקע, די קולטור פון פריקת עול און אומסטעיביליטי. אפילו די וואוילסטע און פרומסטע ליידן דערויף, מנעמט זיך נישט צו גארנישט מיט אן ערנסטקייט, מווייסט נישט וואס עול מיינט. דוכט זיך מיר אז די רבי זי”ע אין לשון קדשו רודערט ארום אויף די נקודה כסדר.

נישט אז דאס בארעכטיגט חלילה מעסס גיטין וכו’ אבער סאיז בפשטות זייער א יסודות’דיגע פלאץ אנצוכאפן די פראבלעם פארוואס שטובער האבן שוועריקייטן זיך אוועקצושטעלן.

[פשוט און גראד]

פוק חזו
רוב מאל לאזן די פרויען אפ זייערע מענער און נישט פארקערט.
די מציאות ווייזט אז מענער זענען גרייט צו סטראגלען מיט זייערע פרויען אפי' ווען די מצב איז געפערליך
משא''כ פרויען אפי' ווען די מאן ליידט אויף קלייניקטן וועלן זיי אפלאזן.
וביודעי ומכירי קאמינא.

מיין שאלה איז נאר פארוואס ווען א מאן ליידט אויף חולי הגוף אן קיין שום שאנסן צו איבערלעבן וועט זי אים נישט איבערלאזן
משא''כ ווען די מאן ליידט אויף חולי הנפש אפי' ווען ס'דא שאנסן אז ער וועט געהאלפן ווערן אנטלויפט זי שוין?

איבער די מציאות ווער עס לאזט וועמען איבער וועל איך נישט אריינגיין יעצט. אבער ווי @אלצווייסער זאגט איז א בחור במציאות סאך ווייניגער אוועקגעשטעלט ביי די חתונה ווי די מיידל. עס איז א פאקט! ער האט קיין שום אחריות נישט געהאט פאר די חתונה, און ניטאמאל נאך די חתונה האט ער אן אחריות, ער גייט נישט ארבעטען, ער שטייט אויף שפעט. די מציאות איז אז כדי א פרוי זאל אמת'דיג ריספעקטירן די מאן דארף די מאן אויפשטיין פאר איר, און זי מוז זעהן אז ער האט אן אחריות, און אויך מוז ער מזמן לזמן צולייגען א האנט אין שטוב אפי' אויב ער האלט אז עס פעלט נישט אויס נאר זיין ווייב מאכט סתם א מצב. די וועג ווי אזוי א פרוי ווערט אפגעקויפט ביים מאן, איז ווען זו זעהט אז ער זארגט זיך פאר איר. זי שטייט אויף יעדן טאג פרי, זי יאגט זיך צו זיין ניין אזייגער אין די ארבעט, אבער איר מאן שלאפט און גייט הערשט דאווענען 10:30. ס'איז א גרויסע פראבלעם! זי האט א סדר היום, און ער נישט! (פארשטייט זיך איך מאך נישט אוועק כולל אינגעלייט, איך רעד נאר פון די איגעלייט וואס גייען נישט ארבעטען נאך די חתונה ווייל די סיסטעם פארלאנגט א געוויסע סכום פון יאר'ן צו זיין אין כולל. אבער אויב איז טאקע תורתו אומנתו, איז אין למעלה ממנו)

די פרעגסט א שאלה פארוואס ווען א מאן ליידט אויף חולי הגוף אן קיין שום שאנסן צו איבערלעבן וועט זי אים נישט איבערלאזן. משא''כ ווען די מאן ליידט אויף חולי הנפש אפי' ווען ס'דא שאנסן אז ער וועט געהאלפן ווערן אנטלויפט זי שוין?
ווי איז שייך מדמה צו זיין א פאר פאלק וואס לעבט צוזאמען באהבה אחוה שלום ורעות פאר עטליכע יאר, און פלוצלינג קומט א שרעקעדיגע בשורה? משא''כ א פרוי האט חתונה מיט א צעווילדעוויטער בחור, וואס האט נישט קיין שום חשבון ווי זיין טאג גייט. זי ארבעט, זי נעמט קעיר פון די בעיבי, זי קאכט סאפיר, זי קויפט איין. און ווען זי בעהט אמאל הילף פונעם מאן רעגט ער זיך אויף און הויבט אן שרייען אויף איר. יעצט גיי זיי איר מסביר אז ער איז נישט שולדיג נאר ער איז פשוט קרענק נפשיות'דיג... זי זאגט איך קעיר נישט, איך קען מיט קיין חיה נישט וואוינען, נישט קיין חילוק אויב עס איז זיין שולד אדער נישט!

שארף און ווילד אבער אנפארטשענעטלי היבש גערעכט.

די חתנים מדריכים דארפן לענ”ד דאס מסביר זיין מיט אלע פיטשעווקעס אוועילעבל בעפאר די חתונה, סנעמט אסאך צייט ביז די אחריות הבית קומט אריבער ווייל נאטורליך האבן עס די פרויען יא און די מענער נישט בדורינו אלה, נו ווער איז די משפיע און ווער איז די מקבל?

עכט האט עס שוין מיט די בחור ביהעיוויער אין ישיבה, דאס זיין אן ענימעל (ווי די ר”ת אויף בחו”ר לויטעט, חי רעה ודר בישיבה, מפי רחמ”ד ווייסמאנדל) איז א צענטל פראבלעם ווי די פריקת עול וואס אפילו וואוילע בחורים האבן, סאיז יענץ שוועריקייט צו טרענזישענען פון פרעשור-פרי אריבער צו טראגן די דאגת הבית.
דאס גיין ארבעטן טוט עס היבש, אבער היינט וויפיל ווילן זיך נישט מכניע זיין אינטער א באסס... ער וויל זיין א ”סעילס פערסאן" "פרילענסער” ”עפענען אליינס א ביזנעס" פארוואס? ווייל ער ווייסט אז אינטער באסס וועט ער מארגן פליען פאר זיין אומסטאבילע קעיר-פרי ביהעיוויער.
דאס איז אמעריקע, די קולטור פון פריקת עול און אומסטעיביליטי. אפילו די וואוילסטע און פרומסטע ליידן דערויף, מנעמט זיך נישט צו גארנישט מיט אן ערנסטקייט, מווייסט נישט וואס עול מיינט. דוכט זיך מיר אז די רבי זי”ע אין לשון קדשו רודערט ארום אויף די נקודה כסדר.

נישט אז דאס בארעכטיגט חלילה מעסס גיטין וכו’ אבער סאיז בפשטות זייער א יסודות’דיגע פלאץ אנצוכאפן די פראבלעם פארוואס שטובער האבן שוועריקייטן זיך אוועקצושטעלן.

@מסתמא הערליך!

די שאלה וואספארא חלל די נשים האבען, כ’זיכער זיי האבען.