הכתר והכבוד - קדושת כתר

[אפיציעל]

אז מרעדט שוין וואס איז פשט פון די וואכדיגע נוסח מלא כל הארץ כבודו לעומתם משבחים, לעומת וועם? מען דערמאנט נישט קיינעם פארדעם! אוודאי איז די כונה לעומת השרפים אבער מען דערמאנט עס נישט ווייל מען איז מקצר אבער עס איז זייער אינטערסאנט אזוי צי סותם זיין

איך בין נישט קלאר וואס איר פרעגט. אין ברכת קרי"ש שטייט קלאר "והאופנים וחיות הקודש ברעש גדול מתנשאים לעומת השרפים"

[אפיציעל]

אויב קדושת כתר פון מוסף אזוי גרויס דארף מען דארף פארשטיין פארוואס זאגט מען כתר נאר ביי מוסף? און פארוואס יום כיפור זאגט מען עס יא ביי אלע תפילות? נאך א שאלה פארוואס זאגט מען ראש חודש און חול המועד נאר האלב? , סקען נישט זיין ווייל מדארף גיין ארבעטן ווייל חול המועד טאר מען נישט ארבעטן ?

צו ענטפערן דארף מען קודם פארשטיין נאך א קשיא? פארוואס זאגט מען ביי שחרית ביי נקדישך - "ממקומך" און ביי מוסף "מקומו" [מלא עולם]?

תירוץ די גמרא זאגט (מסכת ע"ז ג.) רב יהודה אמר רב שתים עשרה שעות הוי היום שלש הראשונות הקב"ה יושב ועוסק בתורה שניות יושב ודן את כל העולם כולו. די ערשטע דריי שעה איז כולו רחמים אן קיין משפט - ס'איז ממש א מחי' אבער ס'פאסט נישט/ס'קומט נישט אויף דעם צו זאגן מלכות וואס קומט אויף דעם א כתר. די צווייטע דריי שעה וואס איז דין ומשפט איז שייך מלכות און א כתר ווי עס שטייט אין פסוק "מלך במשפט יעמיד ארץ".

שבת און יו"ט דאווענט מען אביסל שפעטער קומט אויס "מוסף" נאך די ערשטע דריי שעה פאסט צו זאגן כתר. שחרית וואודעאום קומט אויס אין די ערשטע דריי שעה זאגט מען נקדישך. יום כיפור איז אגאצן טאג יום הדין, זאגט זאגט מען ביי אלע תפילות כתר. ביי שחרית קען זאגן "ממקומך" א לשון נוכח, ווייל ס'איז בבחינת אב - (כרחם אב על בנים). ביי מוסף אבער ווען ס’דא פחד און מלכות דעמאלס זאגט מען בלשון נסתר "מקומו". ראש חודש און חול המועד וואס מ'דאווענט [געווענליך] פאר די דריי שעות זאגט מען נאר האלב כתר.

די סיבה פארוואס מען זאגט נאר האלב כתר ר"ח און חוה"מ איז ווייל די גזירה פון נישט ליינען קרי"ש איז נאר געווען שבת

אפשר ברענגט איר דעם לשון וואו עס שטייט אז "די גזירה פון נישט ליינען קרי"ש איז נאר געווען שבת".

[מכבי]

צו ענטפערן דארף מען קודם פארשטיין נאך א קשיא? פארוואס זאגט מען ביי שחרית ביי נקדישך - "ממקומך" און ביי מוסף "מקומו" [מלא עולם]?

תירוץ די גמרא זאגט (מסכת ע"ז ג.) רב יהודה אמר רב שתים עשרה שעות הוי היום שלש הראשונות הקב"ה יושב ועוסק בתורה שניות יושב ודן את כל העולם כולו. די ערשטע דריי שעה איז כולו רחמים אן קיין משפט - ס'איז ממש א מחי' אבער ס'פאסט נישט/ס'קומט נישט אויף דעם צו זאגן מלכות וואס קומט אויף דעם א כתר. די צווייטע דריי שעה וואס איז דין ומשפט איז שייך מלכות און א כתר ווי עס שטייט אין פסוק "מלך במשפט יעמיד ארץ".

שבת און יו"ט דאווענט מען אביסל שפעטער קומט אויס "מוסף" נאך די ערשטע דריי שעה פאסט צו זאגן כתר. שחרית וואודעאום קומט אויס אין די ערשטע דריי שעה זאגט מען נקדישך. יום כיפור איז אגאצן טאג יום הדין, זאגט זאגט מען ביי אלע תפילות כתר. ביי שחרית קען זאגן "ממקומך" א לשון נוכח, ווייל ס'איז בבחינת אב - (כרחם אב על בנים). ביי מוסף אבער ווען ס’דא פחד און מלכות דעמאלס זאגט מען בלשון נסתר "מקומו". ראש חודש און חול המועד וואס מ'דאווענט [געווענליך] פאר די דריי שעות זאגט מען נאר האלב כתר.

די סיבה פארוואס מען זאגט נאר האלב כתר ר"ח און חוה"מ איז ווייל די גזירה פון נישט ליינען קרי"ש איז נאר געווען שבת

אפשר ברענגט איר דעם לשון וואו עס שטייט אז "די גזירה פון נישט ליינען קרי"ש איז נאר געווען שבת".

https://hebrewbooks.org/pdfpager.aspx?r ... 31&hilite=

[מכבי]

אז מרעדט שוין וואס איז פשט פון די וואכדיגע נוסח מלא כל הארץ כבודו לעומתם משבחים, לעומת וועם? מען דערמאנט נישט קיינעם פארדעם! אוודאי איז די כונה לעומת השרפים אבער מען דערמאנט עס נישט ווייל מען איז מקצר אבער עס איז זייער אינטערסאנט אזוי צי סותם זיין

איך בין נישט קלאר וואס איר פרעגט. אין ברכת קרי"ש שטייט קלאר "והאופנים וחיות הקודש ברעש גדול מתנשאים לעומת השרפים"

מיין שאלה איז אויף די נוסח ביי הויכע שמוע אינדערוואכן

[מירון]

די סיבה פארוואס מען זאגט נאר האלב כתר ר"ח און חוה"מ איז ווייל די גזירה פון נישט ליינען קרי"ש איז נאר געווען שבת

אפשר ברענגט איר דעם לשון וואו עס שטייט אז "די גזירה פון נישט ליינען קרי"ש איז נאר געווען שבת".

https://hebrewbooks.org/pdfpager.aspx?r ... 31&hilite=

שטייט דא אז זיי האבן משמר געווען נאר שבת, נישט אז די גזירה איז געווען נאר שבת. צווייטענס די לבוש לכאורה איז מחוליק אויף דעם און זאגט: ומה שלא תקנוהו בר"ח. שאין שם כ"כ עם כמו בשבת ויו"ט וליכא פרסומי ניסא. לבוש שם סעי' ג': (מספר טעמי המנהגים).

ווי שוין אויבן געברענגט שרייבט די בית יוסף אויך אן אנדערע טעם: נקבע אותה בתפלת המוספין ובתפלת נעילה שאין שם ק"ש כלל.

א דריטע טעם פון @מירון (להבדיל) ווייל ס'איז קודם שלש שעות פאסט זיך נישט צו זאגן "כתר" וואס דאס מדת משפט. אונטערגעשטיצט מיטן מטה משה וואס זאגט אז קודם שלש שעות קען מען נישט זאגן קיין "ממקומך" בלשון נוכח כלשונו: אבל במוסף כבר עמד מכסאו וישב עלכסא דין ודן עכ"ל, ממילא איז דא א פחד און מלכות דעמאלס זאגט מען בלשון נסתר "מקומו". איי מזאגט דאך יא כתר? נאר האלב כדי שלא לשנות.

[מירון]

אז מרעדט שוין וואס איז פשט פון די וואכדיגע נוסח מלא כל הארץ כבודו לעומתם משבחים, לעומת וועם? מען דערמאנט נישט קיינעם פארדעם! אוודאי איז די כונה לעומת השרפים אבער מען דערמאנט עס נישט ווייל מען איז מקצר אבער עס איז זייער אינטערסאנט אזוי צי סותם זיין

איך בין נישט קלאר וואס איר פרעגט. אין ברכת קרי"ש שטייט קלאר "והאופנים וחיות הקודש ברעש גדול מתנשאים לעומת השרפים"

מיין שאלה איז אויף די נוסח ביי הויכע שמוע אינדערוואכן

לכאורה פארלאזט זיך דער בעל הפיוט אויף ברכת יוצר אור, וואס דארט האט ער שוין קלאר מסביר, והשנית פארלאזט זיך דער בעל הפיוט אויף ובא לציון וואס דארט ווערט עס נאך בעסער מבואר.

[דער תהלים איד]

האמיר דא ערנסטע קאנאנען בליעה"ר, איך פארשטעק מיך דאס קאפ פאר תלמידי חכמים.

ווארט איך נאר צום אויספיר וואס עס בלייבט וועגן כתר און די 3 שעה.

[מירון]

האמיר דא ערנסטע קאנאנען בליעה"ר, איך פארשטעק מיך דאס קאפ פאר תלמידי חכמים.

ווארט איך נאר צום אויספיר וואס עס בלייבט וועגן כתר און די 3 שעה.

די שאלה איז מער אויף יו"ט ווען מ'זאגט "נקדישך" ביי די אדמורי"ם נאך שלש שעות צו מ'מעג נאך זאגן "ממקומך" בלשון נוכח? דער רבוש"ע זיצט דאך שוין דעמאלס אויף כסא דין.

[מכבי]

אפשר ברענגט איר דעם לשון וואו עס שטייט אז "די גזירה פון נישט ליינען קרי"ש איז נאר געווען שבת".

https://hebrewbooks.org/pdfpager.aspx?r ... 31&hilite=

שטייט דא אז זיי האבן משמר געווען נאר שבת, נישט אז די גזירה איז געווען נאר שבת. צווייטענס די לבוש לכאורה איז מחוליק אויף דעם און זאגט: ומה שלא תקנוהו בר"ח. שאין שם כ"כ עם כמו בשבת ויו"ט וליכא פרסומי ניסא. לבוש שם סעי' ג': (מספר טעמי המנהגים).

ווי שוין אויבן געברענגט שרייבט די בית יוסף אויך אן אנדערע טעם: נקבע אותה בתפלת המוספין ובתפלת נעילה שאין שם ק"ש כלל.

א דריטע טעם פון @מירון (להבדיל) ווייל ס'איז קודם שלש שעות פאסט זיך נישט צו זאגן "כתר" וואס דאס מדת משפט. אונטערגעשטיצט מיטן מטה משה וואס זאגט אז קודם שלש שעות קען מען נישט זאגן קיין "ממקומך" בלשון נוכח כלשונו: אבל במוסף כבר עמד מכסאו וישב עלכסא דין ודן עכ"ל, ממילא איז דא א פחד און מלכות דעמאלס זאגט מען בלשון נסתר "מקומו". איי מזאגט דאך יא כתר? נאר האלב כדי שלא לשנות.

איז למעשה שטייט נישט אין ערגעץ אז פסוקי קריש האט מיט שלש שעות ריכטיג?
וכמבואר בלבוש אז עס איז 2 אנדערע זאכן
גראדע די לבוש ברענגט אויך די טעם פון ב"י און עס איז משמע פון אים אז מכח ביידע צוזאמען זאגט מען עס נאר שבת ויוט ביי מוסף
אגב דער לבוש איז נישט קיין בר פלוגתא מיט איינעם פין רש"י'ס דור

[מכבי]

איך בין נישט קלאר וואס איר פרעגט. אין ברכת קרי"ש שטייט קלאר "והאופנים וחיות הקודש ברעש גדול מתנשאים לעומת השרפים"

מיין שאלה איז אויף די נוסח ביי הויכע שמוע אינדערוואכן

לכאורה פארלאזט זיך דער בעל הפיוט אויף ברכת יוצר אור, וואס דארט האט ער שוין קלאר מסביר, והשנית פארלאזט זיך דער בעל הפיוט אויף ובא לציון וואס דארט ווערט עס נאך בעסער מבואר.

וואס ווערט מער מבואר ביי ובא לציון?

[מירון]

https://hebrewbooks.org/pdfpager.aspx?r ... 31&hilite=

שטייט דא אז זיי האבן משמר געווען נאר שבת, נישט אז די גזירה איז געווען נאר שבת. צווייטענס די לבוש לכאורה איז מחוליק אויף דעם און זאגט: ומה שלא תקנוהו בר"ח. שאין שם כ"כ עם כמו בשבת ויו"ט וליכא פרסומי ניסא. לבוש שם סעי' ג': (מספר טעמי המנהגים).

ווי שוין אויבן געברענגט שרייבט די בית יוסף אויך אן אנדערע טעם: נקבע אותה בתפלת המוספין ובתפלת נעילה שאין שם ק"ש כלל.

א דריטע טעם פון @מירון (להבדיל) ווייל ס'איז קודם שלש שעות פאסט זיך נישט צו זאגן "כתר" וואס דאס מדת משפט. אונטערגעשטיצט מיטן מטה משה וואס זאגט אז קודם שלש שעות קען מען נישט זאגן קיין "ממקומך" בלשון נוכח כלשונו: אבל במוסף כבר עמד מכסאו וישב עלכסא דין ודן עכ"ל, ממילא איז דא א פחד און מלכות דעמאלס זאגט מען בלשון נסתר "מקומו". איי מזאגט דאך יא כתר? נאר האלב כדי שלא לשנות.

איז למעשה שטייט נישט אין ערגעץ אז פסוקי קריש האט מיט שלש שעות ריכטיג?

ביזדערווייל יא. אבער מיר ליגט אין זכרון אז ס'ווערט געברענגט ערגעץ דעם טעם, לע"ע קען איך עס נישט געפונען, סאו דערווייל בלייבט עס מיין חידוש.

[מירון]

https://hebrewbooks.org/pdfpager.aspx?r ... 31&hilite=

שטייט דא אז זיי האבן משמר געווען נאר שבת, נישט אז די גזירה איז געווען נאר שבת. צווייטענס די לבוש לכאורה איז מחוליק אויף דעם און זאגט: ומה שלא תקנוהו בר"ח. שאין שם כ"כ עם כמו בשבת ויו"ט וליכא פרסומי ניסא. לבוש שם סעי' ג': (מספר טעמי המנהגים).

ווי שוין אויבן געברענגט שרייבט די בית יוסף אויך אן אנדערע טעם: נקבע אותה בתפלת המוספין ובתפלת נעילה שאין שם ק"ש כלל.

א דריטע טעם פון @מירון (להבדיל) ווייל ס'איז קודם שלש שעות פאסט זיך נישט צו זאגן "כתר" וואס דאס מדת משפט. אונטערגעשטיצט מיטן מטה משה וואס זאגט אז קודם שלש שעות קען מען נישט זאגן קיין "ממקומך" בלשון נוכח כלשונו: אבל במוסף כבר עמד מכסאו וישב עלכסא דין ודן עכ"ל, ממילא איז דא א פחד און מלכות דעמאלס זאגט מען בלשון נסתר "מקומו". איי מזאגט דאך יא כתר? נאר האלב כדי שלא לשנות.

גראדע די לבוש ברענגט אויך די טעם פון ב"י און עס איז משמע פון אים אז מכח ביידע צוזאמען זאגט מען עס נאר שבת ויוט ביי מוסף
אגב דער לבוש איז נישט קיין בר פלוגתא מיט איינעם פין רש"י'ס דור

קען זיין ער איז נישט "קיין בר פלוגתא מיט איינעם פין רש"י'ס דור" אבער זיין אייגענע טעם [לבוש] און דעם ב"י טעם איז כמעט א סתירה צו דעם סר"ש.