כת לב טהור אין גוואטעמאלע

[גרינטליך]

טייערע ברידער אין גוואטימאלע
למען השם ווען עט'ס פארט ארויס קיין אמירקה לאזט איבער ענקער סמארטפון'ס דארט מען וועט ענק צישטעלען שיין כשר'ע פון'ס

[שווערמער]

► Show Spoiler

לב טהור ווערט אויפגעלעזט

נייע אנווייזונגען ווערט ארויסגעגעבן פארן ציבור דורך די אלטע חברי הנהלה, פרישער געדאנק פון 'התאחדות היראים' ווערט פארגעשלאגן, צום ערשטן מאל אין די היסטאריע פון דעם כת, וואס מענטשן דארפן אויסקלויבן א מהלך און מאכן א החלטה אין לעבן

אין די לעצטע טעג זענען פארגעקומען העפטיגע אקטיוויטעטן אינערהאלב לב-טהור, פארשידענע קלענערע אסיפות זענען פארגעקומען צווישן די חברי החבורה, וואו מען האט דן געווען איבער די עתיד פון די קהילה.

אזוי ווי באריכטעט, האט דער חכם געהאלטן, היפך פון דעת ההנהלה, אז מען זאל נישט ארויפקומען קיין אמעריקע וואו עס איז לדבריו פארהאן א גזירת שמד, און אויף די טענה אז איבערבלייבן אין גואטאמאלא מיינט פארלירן די קינדער, מיט א הויכע פראצענט אז די קינדער וועלן זיך נישט האלטן אידיש און ערליך, האט דער חכם גע'טענה'ט אז סוף כל סוף האט דאס לב-טהור נישט געטון בידים, און זיי זענען נישט שולדיג אין די עתיד פון די קינדער.

דאס צוריקציען פונעם חכם, האט געכאפט די חברי הקהילה ווי א דינער אינמיטן העלן טאג, וויבאלד עס איז געווען עטוואס אומפארשטענדליך די הוראה פונעם חכם, און כמעט אוממעגליך אויסצופירן. מענטשן האבן נישט געוואוסט ווי אזוי אויפצונעמען זיין הוראה און וואס מען דארף טון דערמיט. איין זאך איז געווען זיכער, אז דער חכם האט נישט ארויס וואס דא קומט פאר און אז ער פארשטייט נישט דעם אמת'ן מצב, און דעריבער איז נישט קלאר צי מען דארף פאלגן אזא הוראה, אדער בעסער געזאגט צי מען מעג בכלל פאלגן אזא הוראה פונעם חכם.

די הנהלה זענען געזעצן אסיפות מיט די זקנים, דער ריש-מתיבתא מיט די אב-בית-דין, וואו זיי האבן דן געווען בכובד ראש אין די דאזיגע שווערע שאלה. דער ענין איז אויך דורכגעשמועסט געווארן מיט משפחת וויינגארטן, וועלכע געפינען זיך אצינד אין טורמע אין די פאראייניגטע שטאטן. אויך זיי זענען בעובי הקורה און זיי האלטן מיט די אנטוויקלונגען און די ספיקות. די תוצאה איז געווען, אז עס איז קלאר אז דער חכם ליגט נישט אצינד בתוך הענינים, ער פארשטייט נישט דער מצב לאישורו און ער האט נישט ארויס דעם אמת'דיגן בילד איבער די פרשה. מען דארף פארשטיין אז דער חכם געפינט זיך אין תפיסה, אין א לאך, וואו ער קען באקומען באזוכער בלויז איין מאל אין וואך. אין די קורצע צייט איז שווער אים מיטצוטיילן אלעס אויף טריט און שריט, און דעריבער כאפט ער נישט באמת וואס עס גייט פאר אין לב טהור, און וואס עס פאסירט דא אצינד.

די שאלה איז געווען גאר א קאמפלעצירטער. די ספק איז נישט בלויז, צי די הוראה פונעם חכם איז גילטיק אין דער מצב, נאך וואס דער חכם ווייסט נישט באמת וואס עס קומט פאר. די שאלה איז, צי מען מעג בכלל פאלגן דעם חכם אין דעם יעצטיגן פאל.

דאס מיינט, אויב איינער וועט באשלוסן אז ער וויל טון די מערסטע ריכטיג, און ער וויל פאלגן דעם חכם, אפילו עס איז שווער. איז די שאלה צי מען מעג דאס בכלל פאלגן. פון איין זייט לייגט ער דאך אריין זיך מיט זיין גאנצע משפחה אין א באלדיגע זיכערע סכנה, בשעת ער פארלאזט זיך אויף א מפוקפק'דיגע מיינונג פון א חכם וואס זיצט אין לאך, און כאפט נישט באמת וואס די שאלה איז בכלל. די שאלה איז צי מען מעג בכלל פאלגן און טון וואס דער חכם הייסט. צווישן די זקנים איז געווען א צד צו זאגן, אז מען טאר נישט פאלגן דעם חכם אין דעם פאל, וויבאלד ער איז נישט אויסן צו פסק'ענען די שאלה. ווען ער וועט מיטן אויבערשטנ'ס הילף ארויסקומען פון תפיסה, און ער וועט מיטאלטן אין לב טהור, וועט ער קענען נעמען אויף זיך אזא האקעלע שאלה.

דעם פארגאנגענעם שבת, האט מען שוין געוואוסט אין לב טהור, מער ווייניגער, וואס עס איז דער פסק פון די זקנים, עס איז נאר נישט געווען קלאר אויף וואספארא וועג מען וועט דאס אויספירן. מוצאי שבת ביי שלש-סעודות, האט דער ריש-מתיבתא געזאגט אז ער וועט נישט זאגן יעצט דברי-תורה, נאר עס וועט זיין אן אפיציעלע דרשה נאך הבדלה, וואו מען וועט רעדן ברבים, אזוי אז די אלע מענטשן וועלכע געפינען זיך אין די סיטי (פיל מענטשן געפינען זיך אין די סיטי, נעמענדיג דארט דירות כדאי די געריכט זאל גרינגער צוריקגעבן די קינדער פאר די משפחות וועלכע געפינען זיך יעצט נישט אין די קולט). במשך די גאנצע צייט איז די שפאנונג ביים עולם געוואקסן, נאך וואס דער ריש-מתיבתא האט אפגעשטיפט זיין דרשה אויף זונטאג אווענט.

זונטאג דורכ'ן טאג, האט עס געהייסן אז דער ריש-מתיבתא אדער ר' חיים צבי גייען רעדן אין אווענט שעות. למעשה האט קיינער נישט גערעדט, נאר עס איז געבליבן אז חיים צבי וועט רעדן אויף מער א פריוואטן פארמאט מיט יעדן איינעם אין די חבורה.

במשך די לעצטע טעג, זיצט ר' חיים צבי מיט קלענערע קבוצות אידן, זיכער מאכנדיג נישט אויסצולאזן קיין איין מענטש, וואו ער שמועסט זיך דורך מיטן עולם און ער זאגט וואס עס איז די שטעלונג פון די זקנים אין דעם יעצטיגן פאל.

אין זיינע שמועסן, לייגט חיים צבי אראפ דער מצב לאישורו, וואו מיר האלטן אצינד, וואס עס זענען די ברירות און וואס עס זענען די סכנות. חיים צבי זאגט דעם ערשטן מיינונג פון די הנהלה און די זקנים, וואס עס איז דער מיינונג פונעם חכם דערויף, ווי אזוי זיין מיינונג ווערט אנגעקוקט לאור די יעצטיגע געשעענישן, און וועלכע ברירות עס זענען פארבליבן פאר אונז צו טון.

אויף למעשה, מעלדט ר' חיים צבי קלאר אז "חבורת לב טהור איז פארשפארט", די קהילה איז פארמאכט, זי עקזיסטירט שוין נישט מער, זי איז א פארגאנגענהייט!

דאס איז נישט בלויז א מעלדונג, עס איז א פאקט וואס שטייט פאר די אויגן. לב-טהור עקזיסטירט שוין נישט מער, נישטא קיין חדר, ישיבה, מיידל חדר, די זקנים זענען ארעסטירט און די הנהלה זיצן צושפרייט און צעזייעט בד' כנפות הארץ, בשעת א חלק פון זיי זענען ארעסטירט. ווער רעדט נאך פונעם חכם אליין, וועלכער געפינט זיך נעבעך אין א באקס. בקיצור, לב-טהור איז א פארגאנגענהייט, עס איז נישט פארהאן מער אזא מושג.

נו, אויב לב-טהור איז א פארגאנגענהייט, וואס דארפן די חברים פון די געוועזענע לב-טהור טון דערצו?

די שטעלונג פון די הנהלה מיט די זקנים דערויף איז: עס זענען פארהאן דריי אפציעס וואס עס איז מעגליך צו טון, און יעדער יחיד אין לב-טהור דארף אויסקלויבן און אויסוועלן איינע פון די דריי פאלגענדע דירעקציעס, וועלכער וועג צו נעמען אין לעבן אויף לעתיד. דאס פאר זיך איז א חידוש עצום אין לב-טהור, אז מען גיבט פאר א מענטש אויסצוקלויבן וואס ער וויל טון. עס איז קיינמאל נישט געווען דער שטייגער אין לב-טהור, אז א מענטש זאל פארמאגן די ברירה צו טון עפעס על דעת עצמו. שטענדיג פלעגט די קהילה הייסן וואס מען דארף טון. אצינד איז פאראן א דורכברוך אין די קהילה, אז מען גיבט א ברירה פאר יעדן מענטש, אויסצוקלויבן איינע פון די דריי אפציעס, ווי פאלגענד:

1. פאלגן דעם חכם בלינד! - זיך פארמאכן די אויגן, נישט קוקן אויף גארנישט, נישט מאכן קיין חשבונות, פאלגן דעם חכם און בלייבן אין גואטאמאלא, אפגעזען וואס עס וועט פאסירן דערנאך. דער וועג איז א הויכער און אן עקסטרימער וועג, וואס איז שייך פאר הויכע עובדי ה' וואס זענען גרייט אויף מסירת נפש ממש.

איינער וואס וויל אויסקלויבן דעם אפציע, דארף זיין גרייט צו גיין זיצן אין תפיסה און אויפגעבן אויף זיינע קינדערליך, מיט די ידיעה ברורה אז די קינדער קענען חלילה אויסוואקסן אין א גוי'אישע אטמאספערע און מעגליך אז זיי וועלן גאר אנקומען צו די ציונים און דינען אין מיליטער, בשעת זיי וועלן פיינט האבן זייערע פאנאנטישע עלטערן וועלכע געפינען זיך אין א פאנאטישע קולט אין גואטאמאלא.

ר' חיים צבי האט מדגיש געווען, אז א מענטש זאל זיך נישט לאזן נארן און ער זאל גוט אריינטראכטן וואס עס איז באמת דער רצון השם אין דעם פאל, און צי ער האלט טאקע דערביי ממש. ווייל טאמער ער האלט נישט דערביי, איז דאס אכזריות ממש און ער איז זיך מאבד עצמו לדעת אינאיינעם מיט זיינע קינדער און ווער זאגט אז ער פארמאגט די רעכטן דערויף? - דעריבער זאל מען גוט אריינטראכטן איידער מען נעמט די דאזיגע שריט, צי מען טוט טאקע ריכטיג און צי מען מעג דאס טאקע טון.

ביי די אסיפות איז ר' חיים צבי מדגיש זייער קלאר: "טאמער א מענטש פרעגט מיר, אז ער וויל גיין מיט די דאזיגע עקסטרעמע אפציע, קען איך אים נישט מייעץ זיין דערויף. איך קען נישט נעמען אויף מיין אחריות די בלוט פון זיינע קינדער און דורות, בגשמיות און ברוחניות. איך קען נישט שטיפן אזא דרך פון סכנת נפשות, בשעת מענטשן גייען ליידן און וויינען דערויף".באמת איז דאס שווער צו נוצן אפילו פאר אן אפציע, אבער וויבאלד דאס איז די מיינונג פונעם חכם, איז דאס אויך אן אפציע וואס עס איז שייך צו טון, אויב מען וויל גיין אויף די וועג, און ער האלט אויף די דרגא פון מסירת-נפש ממש

2. אפלאזן די חבורה, גיין אין די וועלט, זיך איינגלידערן אין א צווייטע קהילה, אדער טון וואס אימער מען האט צו טון, יעדער איינער לויט ווי אזוי ער פארשטייט פאר ריכטיג.

3. גיין אויף א מיטל וועג. מען איז מיסד א נייע געדאנק וואס וועט טראגן דעם נאמען "התאחדות היראים". דאס וועט דינען מער אלס אן אידילאגיע ווי איידער אלס פאראייניגטע קהילה אדער חבורה.

"התאחדות היראים" שטעלט מיט זיך פאר אן אידילאגיע און א וועג צו לעבן. באמת גלידערט מען זיך אריין אין אנדערע קהילות און מען לייגט אריין די קינדער אין אנדערע מוסדות התורה, אבער אינדערהיים איז מען מקפיד אויף געוויסע יסודות פון לב-טהור, לדוגמא דעם ענין פון הקפדה אויף כשרות, לבוש, חינוך, דרכי אבות און אנדערע אזעלכע זאכן. כמובן אז די פרינציפן וועלן נישט אנגיין מיט דעם דאזיגן שארפקייט און קיצוניות אזוי ווי עס איז געווען אין לב-טהור, נאר אויף אן אופן וואס עס איז שייך זיך צו פירן אין די היימישע אידישע וועלט. אזוי אויך וועט עס נישט קומען געצווינגענערהייט, נאר בלויז אויפן אייגענעם רצון, אן קיין עונשים ותיקונים ווי עס איז געווען איינגעפירט ביז אצינד.

אינאיינעם דערמיט ווערט פארגעשטעלט פארשידענע גרינגערע מהלכים פון לעבן. לדוגמא, אין די לעצטע טעג ארבעט יעקב נחום וויינגארטן איבער געוויסע סארט פיש וואס מען קען יא עסן אפיציעל, בירורים ווערן געמאכט דערויף און מען פלאנט ארויסצוקומען מיט אן אפיציעלע מעלדונג דערוועגן. אזוי אויך ווערן פארמירט אנדערע רעפארמען אין די שארפע קיצוניות אין לב-טהור, וואו מען וועט אראפקריכן פון בוים און קענען אנגיין אויף א נארמאלערע פרומע וועג, אינדרויסן פון לב-טהור.

(רעדנדיג מיט העסקן הרב י.י.ה. בלום שליט"א, און פרעגנדיג אים ווי עס וועט זיין נוגע דער 'התאחדות היראים', ענטפערט ער מיר, אז ס'איז נוגע אויב איינער וויל עפענען אן אקאונט אין טשעיס...)

אינאיינעם מיט די דריי אפציעס, וואס עס איז פארגעשטעלט געווארן פאר די חברי הקהילה, איז אויך צוגעלייגט געווארן אנווייזונגען ווי אזוי אויסצוקלויבן די אפציעס.

1. א מאן קען נישט צווינגען די פרוי און א פרוי קען נישט צווינגען די מאן, צו גיין א סטאנדארט העכער פון וואס ער/זי וויל גיין.
2. די פרוי מוז נאכקומען די סטאנדארטן פון די מאן, אין פאל אז דאס איז א דרגא ווייניגער פון וואס זי האט געוואלט. זי מוז מיטגיין מיט אים.
3. אויב דער מאן וויל א העכערע סטאנדארט און די פרוי וויל א נידעריגע סטאנדארט, מוז דער מאן לאזן א געלעגנהייט פאר די פרוי, זיך צו פירן לויט איר באגער, בשעת ער וועט קענען זיין אויפן העכערן סטאנדארט, אויף אן אופן וואס עס וועט נישט אפעקטירן די פרוי'ס סטאנדארט אין לעבן.

אן אינטערעסאנטער צוטאט דארף מען צולייגן: אין איין פאל נעכטן איז געווען, בשעת א מאן (וועלכער געפינט זיך שוין אמעריקע) האט געמאלדן פאר זיין פרוי אין גואטאמאלא, אז אויב זי וועט אננעמען דעם ערשטן אפצע פון מסירת-נפש, וועט ער איר שטיצן מיט די החלטה. דערויף האט מען אים געענטפערט, אז ער פארמאגט נישט די רעכט צו לאזן פאלן אזעלכע ווערטער. זיי דארפן זיצן צוזאמען און מחליט זיין אינאיינעם וואס עס איז באמת ריכטיג און וואס עס איז די טובה פון די משפחה.

די נייע מהלך פון די קהילה (מיר קענען דאס שוין נישט אנרופן "לב טהור", וויבאלד לב-טהור עקזיסטירט שוין מער נישט טעכניש), איז א ריזיגע טראנספארם און א דורכברוך אין די חבורה. עס פארמאגט חידושים וואס עס איז נאך קיינמאל נישט געווען אין די היסטאריע פון די קהילה.

1. אז מען גיבט א ברירה פאר א מענטש צו טראכטן און אויסקלויבן. א זאך וואס עס איז קיינמאל פריער נישט געווען.
2. אז עס איז פארהאן א דרך הממוצע. ביז היינט איז אין לב-טהור נישט געווען אזא זאך ווי א מיטל-וועג; אדער איז דאס געווען א צדיק, הייליג און שיין, אדער א רשע, אפיקורס און א טמא. דאס אז עס איז פארהאן א מיטל-וועג און א מהלך פון עפעס אינדערמיטן, דאס איז א חידוש עצום אין לב-טהור, א זאך וואס עס איז קיינמאל פריער נישט דערהערט געווארן.
3. דער פאקט אז א מאן קען נישט צווינגען א פרוי און פארקערט. דאס איז א חידוש עצום אין לב-טהור.
4. אז עס קען זיין א מעגליכקייט, אז א מאן איז אין די חבורה פון 'התאחדות היראים' און די פרוי איז נישט אין די חבורה, אדער פארקערט. דאס איז א זאך וואס עס איז קיינמאל נישט געווען אין די חבורה. מען האט נאך קיינמאל נישט געהערט אז א מאן באלאנגט אין לב טהור, אבער די פרוי איז אינדרויסן פון לב-טהור און עם כל זה קומען זיי זיך אויס און זיי לעבן צוזאמען באהבה ואחוה ושלום ורעות. אצינד איז פארהאן אזא אפציע, 'התאחדות היראים' שטעלט פאר א מהלך, אז עס איז נישט אפגעפרעגט צו לעבן א לעבן, טראצדעם וואס איין שותף אין לעבן גייט מיט די מהלך פון התאחדות היראים.

עס איז אינטערעסאנט אנצומערקן, אז די אסיפות, וועלכע האלטן נאך אינמיטן פארקומען, ווירקט שווער אויפן עולם, וויסנדיג אז עס ליגט אויף זייערע פלייצעס א גורל'דיגע החלטה אויפן לעבן. עס זענען פארהאן אזעלכע וואס ליגן אין בעט מיט קאפ-ווייטאג, אריינקלערנדיג טיף וועלכע דירעקציע אין לעבן צו נעמען. עס איז אונזער פליכט אצינד צו מתפלל זיין אויף זיי און בעטן דעם אויבערשטן אז ער זאל זיי חונן דעת זיין צו גיין על דרך הישר והטוב, אזוי ווי עס איז גוט און באקוועם פאר זיי.

דאס אלעס איז אסיפות און החלטות פון די לעצטע פאר טעג, מיט וואס די חבורה פלאנט אנצוגיין. לויט ווי עס קוקט אויס אויפן מינוט, איז דאס די נייע בליק און מהלך אויפן עתיד פון די חבורה. מען דארף געדענקען אז זאכן זענען נאך שטארק אומסטאביל, יעדן טאג קומען פאר נאך נייעס, און עס איז נישט אויסגעשלאסן די געלעגנהייט אז זאכן וועלן זיך נאך טוישן און די מציאות וועט לאזן אירע פינגער אפדרוקן אויף ווייטער.

די געדאנק פון התאחדות יראים וועט זיין די אויסוואל פון דאס רוב דארט מסתמא, איז בעצם וואס וואלט סיי ווי געשען נאטירליך.

און בעצם דארף קיינעם נישט אנצוגיין אז אידן עס נישט דבר מן החי, און נעמען אלע זייערע protein פון באנדלעך און אוואקאדע - פארהאן אסאך יראים אין אמעריקע וואס עסן נישט בשר בהמה, אדער ברוילער טשיקנ'ס, און א פולקאמער וועגעטאריער איז היבש א גאנגבארע ארטיקל אפילו ביי די גוים... אויך זייער לבוש איז סך הכל וואס די ספרדים פלעגן גיין הונדערטע יארן (אויסער די לבוש פון די יונגע מיידלעך און יונגלעך). זייער פעלערהאפטיגער חינוך (אן גמרא) גייען זיי סתם אזוי נישט אנהאלטן, עונשים אויך נישט (בכפיה, איבער סיגופים וואס א יחיד נעמט אויף זייער קען מען נישט האבן עכט קיין טענות). דאס אז שלמה וועט נאך זיין ביי זיי הייליג איז אפשר נישט ריכטיג, אבער זיי וועלן נישט זיין די איינציגע וואס גלייבן אין א פאלשער מאן.

אבער וואס שמעקט מיר נישט איז אז דער נישט-חבורה האט כללים און הלכות וואס די הנהלה מיט די וויינגארטנ'ס האבן אויפגעמאכט. אלע הלכות און כללים דא האבן נישט קיין לאגישן באזיס. שכל דארף יעדע איד נוצן, צו וויסן וויאזוי זיך צו פירן אז משוגע צו מאכן זיין שטוב וכולי, אבער דאס פארמולירן ווי כללים און דינים, פון פינגער ארויס, איז ווייטער קולטיש.
בפרט איז באזארגנד אז יעקב נחום האט געטראפן א פישל, וואס דער גאנצע חשש איז עורבא פרח, כ"ש דער נייער היתר איז געהאקט א טשייניק, און סאך הכל נאך א וועג וויאזוי ער וועט אנהאלטן קאנטראל.
אויב דאס בלייבט ביי דעם קומט אויס אז זיי גייען צוריק צו תקופת מאנסי, און אין 30 יאר ארום איז מפטירין כדאתמול...

[געדרונגען]

טייערע אידן מיין הארץ וויינט!

כ'האב נארוואס געהאט א לענגערע שמועס מיט איינע פון די לעכטיגע יוצאי לב טהור, א זיסע געשמאקע בחור'ל (אינגערמאן), און צווישן אנדערע האט ער זיך אויסגערעדט זיין גרויס ווייטאג אז היתכן די הנהלה פון לב טהור חיים צבי מלכא און פסח אברהם יואל גאלדמאן

► Show Spoiler

העלפן נאר ארויס זייערע קרובים צוריקצובאקומען די ווייבער, ווען אין די זעלבע צייט פראבירן זיי צו שטערן די באפרייאונג פון די אנדערע ווייבלעך וועלכע בלייבן שמאכטן און שעלטער.
ער פארציילט מיר אז היינט איז פארגעקומען עטליכע קאורטס, וואס עטליכע פון די קינדער זענען חתונה געהאטע פרויען, און די איינציגסטע וואס האט צוריקבאקומען זיין ווייב איז חיים צבי'ס ברודער, בשעת וואס די אנדערע ווייבלעך זענען אלע געבליבן אין שעלטער.

די בחור'ל זאגט מיר מיט טרערן אין די אויגן, איך האב גענוג מיטגעמאכט אין מיין לעבן, 3 יאר פון מיינע קינדער יארן האב איך געוואוינט ביי א פרעמדע משפחה, קיין האניג האב איך נישט געלעקט דארט מילד גערעדט, איך האב שוין געשמאכטעט 5 חדשים אין שעלטער, און יעצט ווען איך קוק אזוי ארויס צו קענען אנפאנגען א נייע לעבן, זיך קענען צוריק פאראייניגן מיט מיין שטוב, וואס זי אליינס וויל שוין אויך ארויס קומען, קומען די א.ג. הנהלה און לייגן אונטער פיסלעך אויף טריט און שריט.

טייערע אידן, איך האב שוין אסאך געהערט פון די צרות און יסורים וואס די אידן האבן מיטגעמאכט, פארט זענען מיינע אויגן פייכט, וואס ענפער איך פאר דעם צארטן בחור'ל וואס קוקט אזוי ארויס אויף א רוהיג לעבן, עפעס וואס מ'האט אים בא'גנב'ט די אלע יארן??? וויאזוי קען איך בארוהיגן דעם יונגן נשמה'לע וואס האט שוין מיטגעמאכט אין זיין לעבן מער ווי א בן שבעים, און לעכצט סך הכל צו איבערמישן א בלאט פון זיין פיינפולער לעבן???

דא האט מען געווען פארנומען אייער נעכטן אים צו באגראבן

פנים חדשות באו לכאן.
באזונדער טענות קען נאך זיין, די שאלה וואס מען טוהט מיט טענות

[סענס אף יומער]

נעכטן נאכט איז ב''ה ארויסגעקומען נאך א לב טהור מיטגליד פון גואטעמאלא.

מרדכי צמח לעווי, אן איידעם ביים חכם נחמן העלבראנץ, און וועמענס ווייב איז נאך דערווייל אין שעלטער זייענדיג אונטער 18 יאר, האט נעכטן פארלאזט לב טהור און ארויסגעפארן פון גואטעמאלא.

[גרינטליך]

1. גערעכט. אבער וואס דען זאל מען טון? זאג דו. עס איז באין ברירה.

2. גם אני מצטרף, מהאט אראפגעריסן ר’ שמואל זז”ג אלץ איינער פון לב טהור וכו’ למעשה האט ער דאס מערסטע א טיעפע פארשטאנד צו זיי. דעריבער קען ער מער אויפטון, במידת מה אפילו מער ווי אונז דערויסענדיגע ביי וועמען די גאנצע לב טהור איז חזיר טריף. אויב איינער פון זיי האט א מהלך פון יהדות אן קיין רציחות און נארמאלערהייט בכי טוב מסדר זיין די נושא, און דערצו נאך לאזן די וועלכע ווילן ממשיך זיין אויף די פרומע שטייגער, מה אומר? כל הכבוד לו ולהמסייעים בידו! ב”ה פאר דעם!

די מלחמה איז גוט געווען כל זמן מהאט נישט געהאט קיין צווייטע מהלך. אבער אז עס איז דא א צווייטע מהלך דארפן די לוחמים אויכעט אראפקומען פון בוים.

100% גערעכט די לוחמים דארפן אויכעט אויף הערן מיט די וועג פון פארגיסן בלוט (אפי' עס איז געווען לשם שמים), און לאזן די זאך פארן ווייטער אויף א זיסע וועג, זיי האבן שוין גענוג געליטן.

אחים היקרים נישט פארגעסן פון ווי וועלן זיי יעצט האבן די הון תועפות וואס וועט אפקאסטן זייער גאנצע אריבער קומען און הייזער וכו' וכו' וכו'
לויט ווי עס זעהט מיר אויס וועלן יעצט ארויס פליען חברה קיין אמעריקע משפּחה נאך משפחה

ווען קימט איר ארויס פין גוואטעמלע, מען וויל אייך ווארעם שיין אויף נעמען דא אין ניו יורק

אזוי ווי ס' מאכט זיך פון מאהל צי מאהל דארף מען זיין שטרענג צי א קינד מרוב אהבה צי דעם קינד, האט מען געמוזט גיין שטארק דארטען.
מען וואלט געקענט האלטען דארט ווי מען האלט ווען יעצט 6 חדשים ציריק וואס זאל מען טוהן ס' האט געדוירט א האלבע יאר פאר דאס קינד צי כאפען די גיים האט זיך גענדיקט אין די ס' צייט א היים צי גיין.

[חנן]

► Show Spoiler

לב טהור ווערט אויפגעלעזט

נייע אנווייזונגען ווערט ארויסגעגעבן פארן ציבור דורך די אלטע חברי הנהלה, פרישער געדאנק פון 'התאחדות היראים' ווערט פארגעשלאגן, צום ערשטן מאל אין די היסטאריע פון דעם כת, וואס מענטשן דארפן אויסקלויבן א מהלך און מאכן א החלטה אין לעבן

אין די לעצטע טעג זענען פארגעקומען העפטיגע אקטיוויטעטן אינערהאלב לב-טהור, פארשידענע קלענערע אסיפות זענען פארגעקומען צווישן די חברי החבורה, וואו מען האט דן געווען איבער די עתיד פון די קהילה.

אזוי ווי באריכטעט, האט דער חכם געהאלטן, היפך פון דעת ההנהלה, אז מען זאל נישט ארויפקומען קיין אמעריקע וואו עס איז לדבריו פארהאן א גזירת שמד, און אויף די טענה אז איבערבלייבן אין גואטאמאלא מיינט פארלירן די קינדער, מיט א הויכע פראצענט אז די קינדער וועלן זיך נישט האלטן אידיש און ערליך, האט דער חכם גע'טענה'ט אז סוף כל סוף האט דאס לב-טהור נישט געטון בידים, און זיי זענען נישט שולדיג אין די עתיד פון די קינדער.

דאס צוריקציען פונעם חכם, האט געכאפט די חברי הקהילה ווי א דינער אינמיטן העלן טאג, וויבאלד עס איז געווען עטוואס אומפארשטענדליך די הוראה פונעם חכם, און כמעט אוממעגליך אויסצופירן. מענטשן האבן נישט געוואוסט ווי אזוי אויפצונעמען זיין הוראה און וואס מען דארף טון דערמיט. איין זאך איז געווען זיכער, אז דער חכם האט נישט ארויס וואס דא קומט פאר און אז ער פארשטייט נישט דעם אמת'ן מצב, און דעריבער איז נישט קלאר צי מען דארף פאלגן אזא הוראה, אדער בעסער געזאגט צי מען מעג בכלל פאלגן אזא הוראה פונעם חכם.

די הנהלה זענען געזעצן אסיפות מיט די זקנים, דער ריש-מתיבתא מיט די אב-בית-דין, וואו זיי האבן דן געווען בכובד ראש אין די דאזיגע שווערע שאלה. דער ענין איז אויך דורכגעשמועסט געווארן מיט משפחת וויינגארטן, וועלכע געפינען זיך אצינד אין טורמע אין די פאראייניגטע שטאטן. אויך זיי זענען בעובי הקורה און זיי האלטן מיט די אנטוויקלונגען און די ספיקות. די תוצאה איז געווען, אז עס איז קלאר אז דער חכם ליגט נישט אצינד בתוך הענינים, ער פארשטייט נישט דער מצב לאישורו און ער האט נישט ארויס דעם אמת'דיגן בילד איבער די פרשה. מען דארף פארשטיין אז דער חכם געפינט זיך אין תפיסה, אין א לאך, וואו ער קען באקומען באזוכער בלויז איין מאל אין וואך. אין די קורצע צייט איז שווער אים מיטצוטיילן אלעס אויף טריט און שריט, און דעריבער כאפט ער נישט באמת וואס עס גייט פאר אין לב טהור, און וואס עס פאסירט דא אצינד.

די שאלה איז געווען גאר א קאמפלעצירטער. די ספק איז נישט בלויז, צי די הוראה פונעם חכם איז גילטיק אין דער מצב, נאך וואס דער חכם ווייסט נישט באמת וואס עס קומט פאר. די שאלה איז, צי מען מעג בכלל פאלגן דעם חכם אין דעם יעצטיגן פאל.

דאס מיינט, אויב איינער וועט באשלוסן אז ער וויל טון די מערסטע ריכטיג, און ער וויל פאלגן דעם חכם, אפילו עס איז שווער. איז די שאלה צי מען מעג דאס בכלל פאלגן. פון איין זייט לייגט ער דאך אריין זיך מיט זיין גאנצע משפחה אין א באלדיגע זיכערע סכנה, בשעת ער פארלאזט זיך אויף א מפוקפק'דיגע מיינונג פון א חכם וואס זיצט אין לאך, און כאפט נישט באמת וואס די שאלה איז בכלל. די שאלה איז צי מען מעג בכלל פאלגן און טון וואס דער חכם הייסט. צווישן די זקנים איז געווען א צד צו זאגן, אז מען טאר נישט פאלגן דעם חכם אין דעם פאל, וויבאלד ער איז נישט אויסן צו פסק'ענען די שאלה. ווען ער וועט מיטן אויבערשטנ'ס הילף ארויסקומען פון תפיסה, און ער וועט מיטאלטן אין לב טהור, וועט ער קענען נעמען אויף זיך אזא האקעלע שאלה.

דעם פארגאנגענעם שבת, האט מען שוין געוואוסט אין לב טהור, מער ווייניגער, וואס עס איז דער פסק פון די זקנים, עס איז נאר נישט געווען קלאר אויף וואספארא וועג מען וועט דאס אויספירן. מוצאי שבת ביי שלש-סעודות, האט דער ריש-מתיבתא געזאגט אז ער וועט נישט זאגן יעצט דברי-תורה, נאר עס וועט זיין אן אפיציעלע דרשה נאך הבדלה, וואו מען וועט רעדן ברבים, אזוי אז די אלע מענטשן וועלכע געפינען זיך אין די סיטי (פיל מענטשן געפינען זיך אין די סיטי, נעמענדיג דארט דירות כדאי די געריכט זאל גרינגער צוריקגעבן די קינדער פאר די משפחות וועלכע געפינען זיך יעצט נישט אין די קולט). במשך די גאנצע צייט איז די שפאנונג ביים עולם געוואקסן, נאך וואס דער ריש-מתיבתא האט אפגעשטיפט זיין דרשה אויף זונטאג אווענט.

זונטאג דורכ'ן טאג, האט עס געהייסן אז דער ריש-מתיבתא אדער ר' חיים צבי גייען רעדן אין אווענט שעות. למעשה האט קיינער נישט גערעדט, נאר עס איז געבליבן אז חיים צבי וועט רעדן אויף מער א פריוואטן פארמאט מיט יעדן איינעם אין די חבורה.

במשך די לעצטע טעג, זיצט ר' חיים צבי מיט קלענערע קבוצות אידן, זיכער מאכנדיג נישט אויסצולאזן קיין איין מענטש, וואו ער שמועסט זיך דורך מיטן עולם און ער זאגט וואס עס איז די שטעלונג פון די זקנים אין דעם יעצטיגן פאל.

אין זיינע שמועסן, לייגט חיים צבי אראפ דער מצב לאישורו, וואו מיר האלטן אצינד, וואס עס זענען די ברירות און וואס עס זענען די סכנות. חיים צבי זאגט דעם ערשטן מיינונג פון די הנהלה און די זקנים, וואס עס איז דער מיינונג פונעם חכם דערויף, ווי אזוי זיין מיינונג ווערט אנגעקוקט לאור די יעצטיגע געשעענישן, און וועלכע ברירות עס זענען פארבליבן פאר אונז צו טון.

אויף למעשה, מעלדט ר' חיים צבי קלאר אז "חבורת לב טהור איז פארשפארט", די קהילה איז פארמאכט, זי עקזיסטירט שוין נישט מער, זי איז א פארגאנגענהייט!

דאס איז נישט בלויז א מעלדונג, עס איז א פאקט וואס שטייט פאר די אויגן. לב-טהור עקזיסטירט שוין נישט מער, נישטא קיין חדר, ישיבה, מיידל חדר, די זקנים זענען ארעסטירט און די הנהלה זיצן צושפרייט און צעזייעט בד' כנפות הארץ, בשעת א חלק פון זיי זענען ארעסטירט. ווער רעדט נאך פונעם חכם אליין, וועלכער געפינט זיך נעבעך אין א באקס. בקיצור, לב-טהור איז א פארגאנגענהייט, עס איז נישט פארהאן מער אזא מושג.

נו, אויב לב-טהור איז א פארגאנגענהייט, וואס דארפן די חברים פון די געוועזענע לב-טהור טון דערצו?

די שטעלונג פון די הנהלה מיט די זקנים דערויף איז: עס זענען פארהאן דריי אפציעס וואס עס איז מעגליך צו טון, און יעדער יחיד אין לב-טהור דארף אויסקלויבן און אויסוועלן איינע פון די דריי פאלגענדע דירעקציעס, וועלכער וועג צו נעמען אין לעבן אויף לעתיד. דאס פאר זיך איז א חידוש עצום אין לב-טהור, אז מען גיבט פאר א מענטש אויסצוקלויבן וואס ער וויל טון. עס איז קיינמאל נישט געווען דער שטייגער אין לב-טהור, אז א מענטש זאל פארמאגן די ברירה צו טון עפעס על דעת עצמו. שטענדיג פלעגט די קהילה הייסן וואס מען דארף טון. אצינד איז פאראן א דורכברוך אין די קהילה, אז מען גיבט א ברירה פאר יעדן מענטש, אויסצוקלויבן איינע פון די דריי אפציעס, ווי פאלגענד:

1. פאלגן דעם חכם בלינד! - זיך פארמאכן די אויגן, נישט קוקן אויף גארנישט, נישט מאכן קיין חשבונות, פאלגן דעם חכם און בלייבן אין גואטאמאלא, אפגעזען וואס עס וועט פאסירן דערנאך. דער וועג איז א הויכער און אן עקסטרימער וועג, וואס איז שייך פאר הויכע עובדי ה' וואס זענען גרייט אויף מסירת נפש ממש.

איינער וואס וויל אויסקלויבן דעם אפציע, דארף זיין גרייט צו גיין זיצן אין תפיסה און אויפגעבן אויף זיינע קינדערליך, מיט די ידיעה ברורה אז די קינדער קענען חלילה אויסוואקסן אין א גוי'אישע אטמאספערע און מעגליך אז זיי וועלן גאר אנקומען צו די ציונים און דינען אין מיליטער, בשעת זיי וועלן פיינט האבן זייערע פאנאנטישע עלטערן וועלכע געפינען זיך אין א פאנאטישע קולט אין גואטאמאלא.

ר' חיים צבי האט מדגיש געווען, אז א מענטש זאל זיך נישט לאזן נארן און ער זאל גוט אריינטראכטן וואס עס איז באמת דער רצון השם אין דעם פאל, און צי ער האלט טאקע דערביי ממש. ווייל טאמער ער האלט נישט דערביי, איז דאס אכזריות ממש און ער איז זיך מאבד עצמו לדעת אינאיינעם מיט זיינע קינדער און ווער זאגט אז ער פארמאגט די רעכטן דערויף? - דעריבער זאל מען גוט אריינטראכטן איידער מען נעמט די דאזיגע שריט, צי מען טוט טאקע ריכטיג און צי מען מעג דאס טאקע טון.

ביי די אסיפות איז ר' חיים צבי מדגיש זייער קלאר: "טאמער א מענטש פרעגט מיר, אז ער וויל גיין מיט די דאזיגע עקסטרעמע אפציע, קען איך אים נישט מייעץ זיין דערויף. איך קען נישט נעמען אויף מיין אחריות די בלוט פון זיינע קינדער און דורות, בגשמיות און ברוחניות. איך קען נישט שטיפן אזא דרך פון סכנת נפשות, בשעת מענטשן גייען ליידן און וויינען דערויף".באמת איז דאס שווער צו נוצן אפילו פאר אן אפציע, אבער וויבאלד דאס איז די מיינונג פונעם חכם, איז דאס אויך אן אפציע וואס עס איז שייך צו טון, אויב מען וויל גיין אויף די וועג, און ער האלט אויף די דרגא פון מסירת-נפש ממש

2. אפלאזן די חבורה, גיין אין די וועלט, זיך איינגלידערן אין א צווייטע קהילה, אדער טון וואס אימער מען האט צו טון, יעדער איינער לויט ווי אזוי ער פארשטייט פאר ריכטיג.

3. גיין אויף א מיטל וועג. מען איז מיסד א נייע געדאנק וואס וועט טראגן דעם נאמען "התאחדות היראים". דאס וועט דינען מער אלס אן אידילאגיע ווי איידער אלס פאראייניגטע קהילה אדער חבורה.

"התאחדות היראים" שטעלט מיט זיך פאר אן אידילאגיע און א וועג צו לעבן. באמת גלידערט מען זיך אריין אין אנדערע קהילות און מען לייגט אריין די קינדער אין אנדערע מוסדות התורה, אבער אינדערהיים איז מען מקפיד אויף געוויסע יסודות פון לב-טהור, לדוגמא דעם ענין פון הקפדה אויף כשרות, לבוש, חינוך, דרכי אבות און אנדערע אזעלכע זאכן. כמובן אז די פרינציפן וועלן נישט אנגיין מיט דעם דאזיגן שארפקייט און קיצוניות אזוי ווי עס איז געווען אין לב-טהור, נאר אויף אן אופן וואס עס איז שייך זיך צו פירן אין די היימישע אידישע וועלט. אזוי אויך וועט עס נישט קומען געצווינגענערהייט, נאר בלויז אויפן אייגענעם רצון, אן קיין עונשים ותיקונים ווי עס איז געווען איינגעפירט ביז אצינד.

אינאיינעם דערמיט ווערט פארגעשטעלט פארשידענע גרינגערע מהלכים פון לעבן. לדוגמא, אין די לעצטע טעג ארבעט יעקב נחום וויינגארטן איבער געוויסע סארט פיש וואס מען קען יא עסן אפיציעל, בירורים ווערן געמאכט דערויף און מען פלאנט ארויסצוקומען מיט אן אפיציעלע מעלדונג דערוועגן. אזוי אויך ווערן פארמירט אנדערע רעפארמען אין די שארפע קיצוניות אין לב-טהור, וואו מען וועט אראפקריכן פון בוים און קענען אנגיין אויף א נארמאלערע פרומע וועג, אינדרויסן פון לב-טהור.

(רעדנדיג מיט העסקן הרב י.י.ה. בלום שליט"א, און פרעגנדיג אים ווי עס וועט זיין נוגע דער 'התאחדות היראים', ענטפערט ער מיר, אז ס'איז נוגע אויב איינער וויל עפענען אן אקאונט אין טשעיס...)

אינאיינעם מיט די דריי אפציעס, וואס עס איז פארגעשטעלט געווארן פאר די חברי הקהילה, איז אויך צוגעלייגט געווארן אנווייזונגען ווי אזוי אויסצוקלויבן די אפציעס.

1. א מאן קען נישט צווינגען די פרוי און א פרוי קען נישט צווינגען די מאן, צו גיין א סטאנדארט העכער פון וואס ער/זי וויל גיין.
2. די פרוי מוז נאכקומען די סטאנדארטן פון די מאן, אין פאל אז דאס איז א דרגא ווייניגער פון וואס זי האט געוואלט. זי מוז מיטגיין מיט אים.
3. אויב דער מאן וויל א העכערע סטאנדארט און די פרוי וויל א נידעריגע סטאנדארט, מוז דער מאן לאזן א געלעגנהייט פאר די פרוי, זיך צו פירן לויט איר באגער, בשעת ער וועט קענען זיין אויפן העכערן סטאנדארט, אויף אן אופן וואס עס וועט נישט אפעקטירן די פרוי'ס סטאנדארט אין לעבן.

אן אינטערעסאנטער צוטאט דארף מען צולייגן: אין איין פאל נעכטן איז געווען, בשעת א מאן (וועלכער געפינט זיך שוין אמעריקע) האט געמאלדן פאר זיין פרוי אין גואטאמאלא, אז אויב זי וועט אננעמען דעם ערשטן אפצע פון מסירת-נפש, וועט ער איר שטיצן מיט די החלטה. דערויף האט מען אים געענטפערט, אז ער פארמאגט נישט די רעכט צו לאזן פאלן אזעלכע ווערטער. זיי דארפן זיצן צוזאמען און מחליט זיין אינאיינעם וואס עס איז באמת ריכטיג און וואס עס איז די טובה פון די משפחה.

די נייע מהלך פון די קהילה (מיר קענען דאס שוין נישט אנרופן "לב טהור", וויבאלד לב-טהור עקזיסטירט שוין מער נישט טעכניש), איז א ריזיגע טראנספארם און א דורכברוך אין די חבורה. עס פארמאגט חידושים וואס עס איז נאך קיינמאל נישט געווען אין די היסטאריע פון די קהילה.

1. אז מען גיבט א ברירה פאר א מענטש צו טראכטן און אויסקלויבן. א זאך וואס עס איז קיינמאל פריער נישט געווען.
2. אז עס איז פארהאן א דרך הממוצע. ביז היינט איז אין לב-טהור נישט געווען אזא זאך ווי א מיטל-וועג; אדער איז דאס געווען א צדיק, הייליג און שיין, אדער א רשע, אפיקורס און א טמא. דאס אז עס איז פארהאן א מיטל-וועג און א מהלך פון עפעס אינדערמיטן, דאס איז א חידוש עצום אין לב-טהור, א זאך וואס עס איז קיינמאל פריער נישט דערהערט געווארן.
3. דער פאקט אז א מאן קען נישט צווינגען א פרוי און פארקערט. דאס איז א חידוש עצום אין לב-טהור.
4. אז עס קען זיין א מעגליכקייט, אז א מאן איז אין די חבורה פון 'התאחדות היראים' און די פרוי איז נישט אין די חבורה, אדער פארקערט. דאס איז א זאך וואס עס איז קיינמאל נישט געווען אין די חבורה. מען האט נאך קיינמאל נישט געהערט אז א מאן באלאנגט אין לב טהור, אבער די פרוי איז אינדרויסן פון לב-טהור און עם כל זה קומען זיי זיך אויס און זיי לעבן צוזאמען באהבה ואחוה ושלום ורעות. אצינד איז פארהאן אזא אפציע, 'התאחדות היראים' שטעלט פאר א מהלך, אז עס איז נישט אפגעפרעגט צו לעבן א לעבן, טראצדעם וואס איין שותף אין לעבן גייט מיט די מהלך פון התאחדות היראים.

עס איז אינטערעסאנט אנצומערקן, אז די אסיפות, וועלכע האלטן נאך אינמיטן פארקומען, ווירקט שווער אויפן עולם, וויסנדיג אז עס ליגט אויף זייערע פלייצעס א גורל'דיגע החלטה אויפן לעבן. עס זענען פארהאן אזעלכע וואס ליגן אין בעט מיט קאפ-ווייטאג, אריינקלערנדיג טיף וועלכע דירעקציע אין לעבן צו נעמען. עס איז אונזער פליכט אצינד צו מתפלל זיין אויף זיי און בעטן דעם אויבערשטן אז ער זאל זיי חונן דעת זיין צו גיין על דרך הישר והטוב, אזוי ווי עס איז גוט און באקוועם פאר זיי.

דאס אלעס איז אסיפות און החלטות פון די לעצטע פאר טעג, מיט וואס די חבורה פלאנט אנצוגיין. לויט ווי עס קוקט אויס אויפן מינוט, איז דאס די נייע בליק און מהלך אויפן עתיד פון די חבורה. מען דארף געדענקען אז זאכן זענען נאך שטארק אומסטאביל, יעדן טאג קומען פאר נאך נייעס, און עס איז נישט אויסגעשלאסן די געלעגנהייט אז זאכן וועלן זיך נאך טוישן און די מציאות וועט לאזן אירע פינגער אפדרוקן אויף ווייטער.

דאס וואס איר שרייבט:
יעקב נחום וויינגארטן איבער געוויסע סארט פיש וואס מען קען יא עסן אפיציעל
איז דאס נישט א עקעלדיגער טאקטיק, צי קענען בלייבען רימוטלי די רב המכשיר פין די יודען וואב מען קען יא אדער נישט עסען?
דהיינו: אויב וועט מען ווייטער אסר'ן אלע PROTEIN וועט דער עולם וואס איז אין "התאחדות היראים" דאס נישט אנהאלטען צי לאנג איין מאהל מעז ארויס פין גוואטימאלא.
דער רגע זיי זענען מתיר א מין פיש, פשט אז ער איז נאך שולט אויף די רעכטען וואס יענער מעג יא אדער נישט עסען.
אין ס' בלייבט נאר די פאר, ארעסטירט באנדיטען מעגען באשטעטיגען וואס מען מעג עסען צי נישט, נישט די רבנים פין כלל ישראל.

אין דעם אנדערן פאוסט ערקלערט ר' שמואל זייער שיין פארוואס עס איז כמעט קריטיש דער אויסוואל פון התאחדות היראים. דער האפענוג איז נאר אז ס'זאל זיך טאקע אויסארבעטן גוט און נישט ווי דיינע חששות..

#מיין פארשטאנד

[טיש און בענקל]

אפשר האט איינער די ספרים פון דעם פריערדיגען מנהיג פון לב טהור אין חסידות און קען אהערברענגען
(סתם פאר אינטערעסאנטקייט, דאכט זיך קיינער האט נישט קיין טענות אויף די ספרים געהאט)
אפשר איינער פון אחינו היקרים עד למאוד פון לב טהור, (אויב רעד מען שוין אזוי אפעציעל אז מיר זיצן מיט זיי אינאיינעם)
פארשטייט זיך אז פריוואט איז אויכעט גוט

נישט ספרים נאר BOOKS
אגב מען ברויך מברר זיין הלכה'דיג צי מען דארף דאס הלכה'דיג פארברענען צי נישט. ואכמ"ל בעניין

וואס איז שלעכט מיט די ספרים?

א גאר שלעכטער מענטש האט דאס געשריבן.

[א שרייבער]

אבער וואס שמעקט מיר נישט איז אז דער נישט-חבורה האט כללים און הלכות וואס די הנהלה מיט די וויינגארטנ'ס האבן אויפגעמאכט. אלע הלכות און כללים דא האבן נישט קיין לאגישן באזיס. שכל דארף יעדע איד נוצן, צו וויסן וויאזוי זיך צו פירן אז משוגע צו מאכן זיין שטוב וכולי, אבער דאס פארמולירן ווי כללים און דינים, פון פינגער ארויס, איז ווייטער קולטיש.
בפרט איז באזארגנד אז יעקב נחום האט געטראפן א פישל, וואס דער גאנצע חשש איז עורבא פרח, כ"ש דער נייער היתר איז געהאקט א טשייניק, און סאך הכל נאך א וועג וויאזוי ער וועט אנהאלטן קאנטראל.
אויב דאס בלייבט ביי דעם קומט אויס אז זיי גייען צוריק צו תקופת מאנסי, און אין 30 יאר ארום איז מפטירין כדאתמול...

עס איז בסך הכל פאר די יוצאים ביזדערווייל וואס האבן נאך ווייניגער עסן ווי אין לב טהור, ווייל זיי האבן נישט זייער מעל מיט אויל וכדו'.

איינמאל די קהילה איז פארמאכט גייען אטאמאטיש ארויספאלן אלע מייז פון די פיש וכדו'

[גרינטליך]

► Show Spoiler

לב טהור ווערט אויפגעלעזט

נייע אנווייזונגען ווערט ארויסגעגעבן פארן ציבור דורך די אלטע חברי הנהלה, פרישער געדאנק פון 'התאחדות היראים' ווערט פארגעשלאגן, צום ערשטן מאל אין די היסטאריע פון דעם כת, וואס מענטשן דארפן אויסקלויבן א מהלך און מאכן א החלטה אין לעבן

אין די לעצטע טעג זענען פארגעקומען העפטיגע אקטיוויטעטן אינערהאלב לב-טהור, פארשידענע קלענערע אסיפות זענען פארגעקומען צווישן די חברי החבורה, וואו מען האט דן געווען איבער די עתיד פון די קהילה.

אזוי ווי באריכטעט, האט דער חכם געהאלטן, היפך פון דעת ההנהלה, אז מען זאל נישט ארויפקומען קיין אמעריקע וואו עס איז לדבריו פארהאן א גזירת שמד, און אויף די טענה אז איבערבלייבן אין גואטאמאלא מיינט פארלירן די קינדער, מיט א הויכע פראצענט אז די קינדער וועלן זיך נישט האלטן אידיש און ערליך, האט דער חכם גע'טענה'ט אז סוף כל סוף האט דאס לב-טהור נישט געטון בידים, און זיי זענען נישט שולדיג אין די עתיד פון די קינדער.

דאס צוריקציען פונעם חכם, האט געכאפט די חברי הקהילה ווי א דינער אינמיטן העלן טאג, וויבאלד עס איז געווען עטוואס אומפארשטענדליך די הוראה פונעם חכם, און כמעט אוממעגליך אויסצופירן. מענטשן האבן נישט געוואוסט ווי אזוי אויפצונעמען זיין הוראה און וואס מען דארף טון דערמיט. איין זאך איז געווען זיכער, אז דער חכם האט נישט ארויס וואס דא קומט פאר און אז ער פארשטייט נישט דעם אמת'ן מצב, און דעריבער איז נישט קלאר צי מען דארף פאלגן אזא הוראה, אדער בעסער געזאגט צי מען מעג בכלל פאלגן אזא הוראה פונעם חכם.

די הנהלה זענען געזעצן אסיפות מיט די זקנים, דער ריש-מתיבתא מיט די אב-בית-דין, וואו זיי האבן דן געווען בכובד ראש אין די דאזיגע שווערע שאלה. דער ענין איז אויך דורכגעשמועסט געווארן מיט משפחת וויינגארטן, וועלכע געפינען זיך אצינד אין טורמע אין די פאראייניגטע שטאטן. אויך זיי זענען בעובי הקורה און זיי האלטן מיט די אנטוויקלונגען און די ספיקות. די תוצאה איז געווען, אז עס איז קלאר אז דער חכם ליגט נישט אצינד בתוך הענינים, ער פארשטייט נישט דער מצב לאישורו און ער האט נישט ארויס דעם אמת'דיגן בילד איבער די פרשה. מען דארף פארשטיין אז דער חכם געפינט זיך אין תפיסה, אין א לאך, וואו ער קען באקומען באזוכער בלויז איין מאל אין וואך. אין די קורצע צייט איז שווער אים מיטצוטיילן אלעס אויף טריט און שריט, און דעריבער כאפט ער נישט באמת וואס עס גייט פאר אין לב טהור, און וואס עס פאסירט דא אצינד.

די שאלה איז געווען גאר א קאמפלעצירטער. די ספק איז נישט בלויז, צי די הוראה פונעם חכם איז גילטיק אין דער מצב, נאך וואס דער חכם ווייסט נישט באמת וואס עס קומט פאר. די שאלה איז, צי מען מעג בכלל פאלגן דעם חכם אין דעם יעצטיגן פאל.

דאס מיינט, אויב איינער וועט באשלוסן אז ער וויל טון די מערסטע ריכטיג, און ער וויל פאלגן דעם חכם, אפילו עס איז שווער. איז די שאלה צי מען מעג דאס בכלל פאלגן. פון איין זייט לייגט ער דאך אריין זיך מיט זיין גאנצע משפחה אין א באלדיגע זיכערע סכנה, בשעת ער פארלאזט זיך אויף א מפוקפק'דיגע מיינונג פון א חכם וואס זיצט אין לאך, און כאפט נישט באמת וואס די שאלה איז בכלל. די שאלה איז צי מען מעג בכלל פאלגן און טון וואס דער חכם הייסט. צווישן די זקנים איז געווען א צד צו זאגן, אז מען טאר נישט פאלגן דעם חכם אין דעם פאל, וויבאלד ער איז נישט אויסן צו פסק'ענען די שאלה. ווען ער וועט מיטן אויבערשטנ'ס הילף ארויסקומען פון תפיסה, און ער וועט מיטאלטן אין לב טהור, וועט ער קענען נעמען אויף זיך אזא האקעלע שאלה.

דעם פארגאנגענעם שבת, האט מען שוין געוואוסט אין לב טהור, מער ווייניגער, וואס עס איז דער פסק פון די זקנים, עס איז נאר נישט געווען קלאר אויף וואספארא וועג מען וועט דאס אויספירן. מוצאי שבת ביי שלש-סעודות, האט דער ריש-מתיבתא געזאגט אז ער וועט נישט זאגן יעצט דברי-תורה, נאר עס וועט זיין אן אפיציעלע דרשה נאך הבדלה, וואו מען וועט רעדן ברבים, אזוי אז די אלע מענטשן וועלכע געפינען זיך אין די סיטי (פיל מענטשן געפינען זיך אין די סיטי, נעמענדיג דארט דירות כדאי די געריכט זאל גרינגער צוריקגעבן די קינדער פאר די משפחות וועלכע געפינען זיך יעצט נישט אין די קולט). במשך די גאנצע צייט איז די שפאנונג ביים עולם געוואקסן, נאך וואס דער ריש-מתיבתא האט אפגעשטיפט זיין דרשה אויף זונטאג אווענט.

זונטאג דורכ'ן טאג, האט עס געהייסן אז דער ריש-מתיבתא אדער ר' חיים צבי גייען רעדן אין אווענט שעות. למעשה האט קיינער נישט גערעדט, נאר עס איז געבליבן אז חיים צבי וועט רעדן אויף מער א פריוואטן פארמאט מיט יעדן איינעם אין די חבורה.

במשך די לעצטע טעג, זיצט ר' חיים צבי מיט קלענערע קבוצות אידן, זיכער מאכנדיג נישט אויסצולאזן קיין איין מענטש, וואו ער שמועסט זיך דורך מיטן עולם און ער זאגט וואס עס איז די שטעלונג פון די זקנים אין דעם יעצטיגן פאל.

אין זיינע שמועסן, לייגט חיים צבי אראפ דער מצב לאישורו, וואו מיר האלטן אצינד, וואס עס זענען די ברירות און וואס עס זענען די סכנות. חיים צבי זאגט דעם ערשטן מיינונג פון די הנהלה און די זקנים, וואס עס איז דער מיינונג פונעם חכם דערויף, ווי אזוי זיין מיינונג ווערט אנגעקוקט לאור די יעצטיגע געשעענישן, און וועלכע ברירות עס זענען פארבליבן פאר אונז צו טון.

אויף למעשה, מעלדט ר' חיים צבי קלאר אז "חבורת לב טהור איז פארשפארט", די קהילה איז פארמאכט, זי עקזיסטירט שוין נישט מער, זי איז א פארגאנגענהייט!

דאס איז נישט בלויז א מעלדונג, עס איז א פאקט וואס שטייט פאר די אויגן. לב-טהור עקזיסטירט שוין נישט מער, נישטא קיין חדר, ישיבה, מיידל חדר, די זקנים זענען ארעסטירט און די הנהלה זיצן צושפרייט און צעזייעט בד' כנפות הארץ, בשעת א חלק פון זיי זענען ארעסטירט. ווער רעדט נאך פונעם חכם אליין, וועלכער געפינט זיך נעבעך אין א באקס. בקיצור, לב-טהור איז א פארגאנגענהייט, עס איז נישט פארהאן מער אזא מושג.

נו, אויב לב-טהור איז א פארגאנגענהייט, וואס דארפן די חברים פון די געוועזענע לב-טהור טון דערצו?

די שטעלונג פון די הנהלה מיט די זקנים דערויף איז: עס זענען פארהאן דריי אפציעס וואס עס איז מעגליך צו טון, און יעדער יחיד אין לב-טהור דארף אויסקלויבן און אויסוועלן איינע פון די דריי פאלגענדע דירעקציעס, וועלכער וועג צו נעמען אין לעבן אויף לעתיד. דאס פאר זיך איז א חידוש עצום אין לב-טהור, אז מען גיבט פאר א מענטש אויסצוקלויבן וואס ער וויל טון. עס איז קיינמאל נישט געווען דער שטייגער אין לב-טהור, אז א מענטש זאל פארמאגן די ברירה צו טון עפעס על דעת עצמו. שטענדיג פלעגט די קהילה הייסן וואס מען דארף טון. אצינד איז פאראן א דורכברוך אין די קהילה, אז מען גיבט א ברירה פאר יעדן מענטש, אויסצוקלויבן איינע פון די דריי אפציעס, ווי פאלגענד:

1. פאלגן דעם חכם בלינד! - זיך פארמאכן די אויגן, נישט קוקן אויף גארנישט, נישט מאכן קיין חשבונות, פאלגן דעם חכם און בלייבן אין גואטאמאלא, אפגעזען וואס עס וועט פאסירן דערנאך. דער וועג איז א הויכער און אן עקסטרימער וועג, וואס איז שייך פאר הויכע עובדי ה' וואס זענען גרייט אויף מסירת נפש ממש.

איינער וואס וויל אויסקלויבן דעם אפציע, דארף זיין גרייט צו גיין זיצן אין תפיסה און אויפגעבן אויף זיינע קינדערליך, מיט די ידיעה ברורה אז די קינדער קענען חלילה אויסוואקסן אין א גוי'אישע אטמאספערע און מעגליך אז זיי וועלן גאר אנקומען צו די ציונים און דינען אין מיליטער, בשעת זיי וועלן פיינט האבן זייערע פאנאנטישע עלטערן וועלכע געפינען זיך אין א פאנאטישע קולט אין גואטאמאלא.

ר' חיים צבי האט מדגיש געווען, אז א מענטש זאל זיך נישט לאזן נארן און ער זאל גוט אריינטראכטן וואס עס איז באמת דער רצון השם אין דעם פאל, און צי ער האלט טאקע דערביי ממש. ווייל טאמער ער האלט נישט דערביי, איז דאס אכזריות ממש און ער איז זיך מאבד עצמו לדעת אינאיינעם מיט זיינע קינדער און ווער זאגט אז ער פארמאגט די רעכטן דערויף? - דעריבער זאל מען גוט אריינטראכטן איידער מען נעמט די דאזיגע שריט, צי מען טוט טאקע ריכטיג און צי מען מעג דאס טאקע טון.

ביי די אסיפות איז ר' חיים צבי מדגיש זייער קלאר: "טאמער א מענטש פרעגט מיר, אז ער וויל גיין מיט די דאזיגע עקסטרעמע אפציע, קען איך אים נישט מייעץ זיין דערויף. איך קען נישט נעמען אויף מיין אחריות די בלוט פון זיינע קינדער און דורות, בגשמיות און ברוחניות. איך קען נישט שטיפן אזא דרך פון סכנת נפשות, בשעת מענטשן גייען ליידן און וויינען דערויף".באמת איז דאס שווער צו נוצן אפילו פאר אן אפציע, אבער וויבאלד דאס איז די מיינונג פונעם חכם, איז דאס אויך אן אפציע וואס עס איז שייך צו טון, אויב מען וויל גיין אויף די וועג, און ער האלט אויף די דרגא פון מסירת-נפש ממש

2. אפלאזן די חבורה, גיין אין די וועלט, זיך איינגלידערן אין א צווייטע קהילה, אדער טון וואס אימער מען האט צו טון, יעדער איינער לויט ווי אזוי ער פארשטייט פאר ריכטיג.

3. גיין אויף א מיטל וועג. מען איז מיסד א נייע געדאנק וואס וועט טראגן דעם נאמען "התאחדות היראים". דאס וועט דינען מער אלס אן אידילאגיע ווי איידער אלס פאראייניגטע קהילה אדער חבורה.

"התאחדות היראים" שטעלט מיט זיך פאר אן אידילאגיע און א וועג צו לעבן. באמת גלידערט מען זיך אריין אין אנדערע קהילות און מען לייגט אריין די קינדער אין אנדערע מוסדות התורה, אבער אינדערהיים איז מען מקפיד אויף געוויסע יסודות פון לב-טהור, לדוגמא דעם ענין פון הקפדה אויף כשרות, לבוש, חינוך, דרכי אבות און אנדערע אזעלכע זאכן. כמובן אז די פרינציפן וועלן נישט אנגיין מיט דעם דאזיגן שארפקייט און קיצוניות אזוי ווי עס איז געווען אין לב-טהור, נאר אויף אן אופן וואס עס איז שייך זיך צו פירן אין די היימישע אידישע וועלט. אזוי אויך וועט עס נישט קומען געצווינגענערהייט, נאר בלויז אויפן אייגענעם רצון, אן קיין עונשים ותיקונים ווי עס איז געווען איינגעפירט ביז אצינד.

אינאיינעם דערמיט ווערט פארגעשטעלט פארשידענע גרינגערע מהלכים פון לעבן. לדוגמא, אין די לעצטע טעג ארבעט יעקב נחום וויינגארטן איבער געוויסע סארט פיש וואס מען קען יא עסן אפיציעל, בירורים ווערן געמאכט דערויף און מען פלאנט ארויסצוקומען מיט אן אפיציעלע מעלדונג דערוועגן. אזוי אויך ווערן פארמירט אנדערע רעפארמען אין די שארפע קיצוניות אין לב-טהור, וואו מען וועט אראפקריכן פון בוים און קענען אנגיין אויף א נארמאלערע פרומע וועג, אינדרויסן פון לב-טהור.

(רעדנדיג מיט העסקן הרב י.י.ה. בלום שליט"א, און פרעגנדיג אים ווי עס וועט זיין נוגע דער 'התאחדות היראים', ענטפערט ער מיר, אז ס'איז נוגע אויב איינער וויל עפענען אן אקאונט אין טשעיס...)

אינאיינעם מיט די דריי אפציעס, וואס עס איז פארגעשטעלט געווארן פאר די חברי הקהילה, איז אויך צוגעלייגט געווארן אנווייזונגען ווי אזוי אויסצוקלויבן די אפציעס.

1. א מאן קען נישט צווינגען די פרוי און א פרוי קען נישט צווינגען די מאן, צו גיין א סטאנדארט העכער פון וואס ער/זי וויל גיין.
2. די פרוי מוז נאכקומען די סטאנדארטן פון די מאן, אין פאל אז דאס איז א דרגא ווייניגער פון וואס זי האט געוואלט. זי מוז מיטגיין מיט אים.
3. אויב דער מאן וויל א העכערע סטאנדארט און די פרוי וויל א נידעריגע סטאנדארט, מוז דער מאן לאזן א געלעגנהייט פאר די פרוי, זיך צו פירן לויט איר באגער, בשעת ער וועט קענען זיין אויפן העכערן סטאנדארט, אויף אן אופן וואס עס וועט נישט אפעקטירן די פרוי'ס סטאנדארט אין לעבן.

אן אינטערעסאנטער צוטאט דארף מען צולייגן: אין איין פאל נעכטן איז געווען, בשעת א מאן (וועלכער געפינט זיך שוין אמעריקע) האט געמאלדן פאר זיין פרוי אין גואטאמאלא, אז אויב זי וועט אננעמען דעם ערשטן אפצע פון מסירת-נפש, וועט ער איר שטיצן מיט די החלטה. דערויף האט מען אים געענטפערט, אז ער פארמאגט נישט די רעכט צו לאזן פאלן אזעלכע ווערטער. זיי דארפן זיצן צוזאמען און מחליט זיין אינאיינעם וואס עס איז באמת ריכטיג און וואס עס איז די טובה פון די משפחה.

די נייע מהלך פון די קהילה (מיר קענען דאס שוין נישט אנרופן "לב טהור", וויבאלד לב-טהור עקזיסטירט שוין מער נישט טעכניש), איז א ריזיגע טראנספארם און א דורכברוך אין די חבורה. עס פארמאגט חידושים וואס עס איז נאך קיינמאל נישט געווען אין די היסטאריע פון די קהילה.

1. אז מען גיבט א ברירה פאר א מענטש צו טראכטן און אויסקלויבן. א זאך וואס עס איז קיינמאל פריער נישט געווען.
2. אז עס איז פארהאן א דרך הממוצע. ביז היינט איז אין לב-טהור נישט געווען אזא זאך ווי א מיטל-וועג; אדער איז דאס געווען א צדיק, הייליג און שיין, אדער א רשע, אפיקורס און א טמא. דאס אז עס איז פארהאן א מיטל-וועג און א מהלך פון עפעס אינדערמיטן, דאס איז א חידוש עצום אין לב-טהור, א זאך וואס עס איז קיינמאל פריער נישט דערהערט געווארן.
3. דער פאקט אז א מאן קען נישט צווינגען א פרוי און פארקערט. דאס איז א חידוש עצום אין לב-טהור.
4. אז עס קען זיין א מעגליכקייט, אז א מאן איז אין די חבורה פון 'התאחדות היראים' און די פרוי איז נישט אין די חבורה, אדער פארקערט. דאס איז א זאך וואס עס איז קיינמאל נישט געווען אין די חבורה. מען האט נאך קיינמאל נישט געהערט אז א מאן באלאנגט אין לב טהור, אבער די פרוי איז אינדרויסן פון לב-טהור און עם כל זה קומען זיי זיך אויס און זיי לעבן צוזאמען באהבה ואחוה ושלום ורעות. אצינד איז פארהאן אזא אפציע, 'התאחדות היראים' שטעלט פאר א מהלך, אז עס איז נישט אפגעפרעגט צו לעבן א לעבן, טראצדעם וואס איין שותף אין לעבן גייט מיט די מהלך פון התאחדות היראים.

עס איז אינטערעסאנט אנצומערקן, אז די אסיפות, וועלכע האלטן נאך אינמיטן פארקומען, ווירקט שווער אויפן עולם, וויסנדיג אז עס ליגט אויף זייערע פלייצעס א גורל'דיגע החלטה אויפן לעבן. עס זענען פארהאן אזעלכע וואס ליגן אין בעט מיט קאפ-ווייטאג, אריינקלערנדיג טיף וועלכע דירעקציע אין לעבן צו נעמען. עס איז אונזער פליכט אצינד צו מתפלל זיין אויף זיי און בעטן דעם אויבערשטן אז ער זאל זיי חונן דעת זיין צו גיין על דרך הישר והטוב, אזוי ווי עס איז גוט און באקוועם פאר זיי.

דאס אלעס איז אסיפות און החלטות פון די לעצטע פאר טעג, מיט וואס די חבורה פלאנט אנצוגיין. לויט ווי עס קוקט אויס אויפן מינוט, איז דאס די נייע בליק און מהלך אויפן עתיד פון די חבורה. מען דארף געדענקען אז זאכן זענען נאך שטארק אומסטאביל, יעדן טאג קומען פאר נאך נייעס, און עס איז נישט אויסגעשלאסן די געלעגנהייט אז זאכן וועלן זיך נאך טוישן און די מציאות וועט לאזן אירע פינגער אפדרוקן אויף ווייטער.

דאס וואס איר שרייבט:
יעקב נחום וויינגארטן איבער געוויסע סארט פיש וואס מען קען יא עסן אפיציעל
איז דאס נישט א עקעלדיגער טאקטיק, צי קענען בלייבען רימוטלי די רב המכשיר פין די יודען וואב מען קען יא אדער נישט עסען?
דהיינו: אויב וועט מען ווייטער אסר'ן אלע PROTEIN וועט דער עולם וואס איז אין "התאחדות היראים" דאס נישט אנהאלטען צי לאנג איין מאהל מעז ארויס פין גוואטימאלא.
דער רגע זיי זענען מתיר א מין פיש, פשט אז ער איז נאך שולט אויף די רעכטען וואס יענער מעג יא אדער נישט עסען.
אין ס' בלייבט נאר די פאר, ארעסטירט באנדיטען מעגען באשטעטיגען וואס מען מעג עסען צי נישט, נישט די רבנים פין כלל ישראל.

אין דעם אנדערן פאוסט ערקלערט ר' שמואל זייער שיין פארוואס עס איז כמעט קריטיש דער אויסוואל פון התאחדות היראים. דער האפענוג איז נאר אז ס'זאל זיך טאקע אויסארבעטן גוט און נישט ווי דיינע חששות..

#מיין פארשטאנד

איר ענטפערט נישט מיין קשיא.
איך רעד וועגען יעקב נחום, נאך טרעפען א וועג צי האלטען קונטרול
איך זע אז @שווערמער האט דאס אויך באטוינט נאך מיר.

[גרינטליך]

אבער וואס שמעקט מיר נישט איז אז דער נישט-חבורה האט כללים און הלכות וואס די הנהלה מיט די וויינגארטנ'ס האבן אויפגעמאכט. אלע הלכות און כללים דא האבן נישט קיין לאגישן באזיס. שכל דארף יעדע איד נוצן, צו וויסן וויאזוי זיך צו פירן אז משוגע צו מאכן זיין שטוב וכולי, אבער דאס פארמולירן ווי כללים און דינים, פון פינגער ארויס, איז ווייטער קולטיש.
בפרט איז באזארגנד אז יעקב נחום האט געטראפן א פישל, וואס דער גאנצע חשש איז עורבא פרח, כ"ש דער נייער היתר איז געהאקט א טשייניק, און סאך הכל נאך א וועג וויאזוי ער וועט אנהאלטן קאנטראל.
אויב דאס בלייבט ביי דעם קומט אויס אז זיי גייען צוריק צו תקופת מאנסי, און אין 30 יאר ארום איז מפטירין כדאתמול...

עס איז בסך הכל פאר די יוצאים ביזדערווייל וואס האבן נאך ווייניגער עסן ווי אין לב טהור, ווייל זיי האבן נישט זייער מעל מיט אויל וכדו'.

איינמאל די קהילה איז פארמאכט גייען אטאמאטיש ארויספאלן אלע מייז פון די פיש וכדו'

ווען מען לאזט ווייטער גארנישט וועט זיך עס נישט האלטען.
אבער די מינוט יעקב נחום האט איין זאך, בלייבט ער באלאבאס, ווייל עס ווענט זיך אין זיין משוגעת צי מתיר זיין נאך עפעס מארגען טאמער ער וויל.

[וואס דען]

אויב דאס בלייבט ביי דעם קומט אויס אז זיי גייען צוריק צו תקופת מאנסי, און אין 30 יאר ארום איז מפטירין כדאתמול...

אויב זיי וואלט'ן געבליבן אין קאפ אזוי אנדערש אין דערמיט וואלטן זיי אויך זיך געמישט מיט היימישן עולם וואלט דאס געווען ערגער ווייל קיינער וויל נישט אז מזאל איהם מסביר זיין אז בעצם זיין קאפ ארבעט נישט ריכטיג.. אדער ערגער אז זיינע עלטערן\קהילה איז נישט ווי עס דארף צו זיין...

[על פי תורה]

עס איז נישט קיין טובה פאר קיינעם צו דיסקאסירן דעם נושא
סאיז דיני נפשות
ביטע נישט ממשיך זיין
ואתכם הסליחה

[נישט אינטערעסירט]

► Show Spoiler

לב טהור ווערט אויפגעלעזט

נייע אנווייזונגען ווערט ארויסגעגעבן פארן ציבור דורך די אלטע חברי הנהלה, פרישער געדאנק פון 'התאחדות היראים' ווערט פארגעשלאגן, צום ערשטן מאל אין די היסטאריע פון דעם כת, וואס מענטשן דארפן אויסקלויבן א מהלך און מאכן א החלטה אין לעבן

אין די לעצטע טעג זענען פארגעקומען העפטיגע אקטיוויטעטן אינערהאלב לב-טהור, פארשידענע קלענערע אסיפות זענען פארגעקומען צווישן די חברי החבורה, וואו מען האט דן געווען איבער די עתיד פון די קהילה.

אזוי ווי באריכטעט, האט דער חכם געהאלטן, היפך פון דעת ההנהלה, אז מען זאל נישט ארויפקומען קיין אמעריקע וואו עס איז לדבריו פארהאן א גזירת שמד, און אויף די טענה אז איבערבלייבן אין גואטאמאלא מיינט פארלירן די קינדער, מיט א הויכע פראצענט אז די קינדער וועלן זיך נישט האלטן אידיש און ערליך, האט דער חכם גע'טענה'ט אז סוף כל סוף האט דאס לב-טהור נישט געטון בידים, און זיי זענען נישט שולדיג אין די עתיד פון די קינדער.

דאס צוריקציען פונעם חכם, האט געכאפט די חברי הקהילה ווי א דינער אינמיטן העלן טאג, וויבאלד עס איז געווען עטוואס אומפארשטענדליך די הוראה פונעם חכם, און כמעט אוממעגליך אויסצופירן. מענטשן האבן נישט געוואוסט ווי אזוי אויפצונעמען זיין הוראה און וואס מען דארף טון דערמיט. איין זאך איז געווען זיכער, אז דער חכם האט נישט ארויס וואס דא קומט פאר און אז ער פארשטייט נישט דעם אמת'ן מצב, און דעריבער איז נישט קלאר צי מען דארף פאלגן אזא הוראה, אדער בעסער געזאגט צי מען מעג בכלל פאלגן אזא הוראה פונעם חכם.

די הנהלה זענען געזעצן אסיפות מיט די זקנים, דער ריש-מתיבתא מיט די אב-בית-דין, וואו זיי האבן דן געווען בכובד ראש אין די דאזיגע שווערע שאלה. דער ענין איז אויך דורכגעשמועסט געווארן מיט משפחת וויינגארטן, וועלכע געפינען זיך אצינד אין טורמע אין די פאראייניגטע שטאטן. אויך זיי זענען בעובי הקורה און זיי האלטן מיט די אנטוויקלונגען און די ספיקות. די תוצאה איז געווען, אז עס איז קלאר אז דער חכם ליגט נישט אצינד בתוך הענינים, ער פארשטייט נישט דער מצב לאישורו און ער האט נישט ארויס דעם אמת'דיגן בילד איבער די פרשה. מען דארף פארשטיין אז דער חכם געפינט זיך אין תפיסה, אין א לאך, וואו ער קען באקומען באזוכער בלויז איין מאל אין וואך. אין די קורצע צייט איז שווער אים מיטצוטיילן אלעס אויף טריט און שריט, און דעריבער כאפט ער נישט באמת וואס עס גייט פאר אין לב טהור, און וואס עס פאסירט דא אצינד.

די שאלה איז געווען גאר א קאמפלעצירטער. די ספק איז נישט בלויז, צי די הוראה פונעם חכם איז גילטיק אין דער מצב, נאך וואס דער חכם ווייסט נישט באמת וואס עס קומט פאר. די שאלה איז, צי מען מעג בכלל פאלגן דעם חכם אין דעם יעצטיגן פאל.

דאס מיינט, אויב איינער וועט באשלוסן אז ער וויל טון די מערסטע ריכטיג, און ער וויל פאלגן דעם חכם, אפילו עס איז שווער. איז די שאלה צי מען מעג דאס בכלל פאלגן. פון איין זייט לייגט ער דאך אריין זיך מיט זיין גאנצע משפחה אין א באלדיגע זיכערע סכנה, בשעת ער פארלאזט זיך אויף א מפוקפק'דיגע מיינונג פון א חכם וואס זיצט אין לאך, און כאפט נישט באמת וואס די שאלה איז בכלל. די שאלה איז צי מען מעג בכלל פאלגן און טון וואס דער חכם הייסט. צווישן די זקנים איז געווען א צד צו זאגן, אז מען טאר נישט פאלגן דעם חכם אין דעם פאל, וויבאלד ער איז נישט אויסן צו פסק'ענען די שאלה. ווען ער וועט מיטן אויבערשטנ'ס הילף ארויסקומען פון תפיסה, און ער וועט מיטאלטן אין לב טהור, וועט ער קענען נעמען אויף זיך אזא האקעלע שאלה.

דעם פארגאנגענעם שבת, האט מען שוין געוואוסט אין לב טהור, מער ווייניגער, וואס עס איז דער פסק פון די זקנים, עס איז נאר נישט געווען קלאר אויף וואספארא וועג מען וועט דאס אויספירן. מוצאי שבת ביי שלש-סעודות, האט דער ריש-מתיבתא געזאגט אז ער וועט נישט זאגן יעצט דברי-תורה, נאר עס וועט זיין אן אפיציעלע דרשה נאך הבדלה, וואו מען וועט רעדן ברבים, אזוי אז די אלע מענטשן וועלכע געפינען זיך אין די סיטי (פיל מענטשן געפינען זיך אין די סיטי, נעמענדיג דארט דירות כדאי די געריכט זאל גרינגער צוריקגעבן די קינדער פאר די משפחות וועלכע געפינען זיך יעצט נישט אין די קולט). במשך די גאנצע צייט איז די שפאנונג ביים עולם געוואקסן, נאך וואס דער ריש-מתיבתא האט אפגעשטיפט זיין דרשה אויף זונטאג אווענט.

זונטאג דורכ'ן טאג, האט עס געהייסן אז דער ריש-מתיבתא אדער ר' חיים צבי גייען רעדן אין אווענט שעות. למעשה האט קיינער נישט גערעדט, נאר עס איז געבליבן אז חיים צבי וועט רעדן אויף מער א פריוואטן פארמאט מיט יעדן איינעם אין די חבורה.

במשך די לעצטע טעג, זיצט ר' חיים צבי מיט קלענערע קבוצות אידן, זיכער מאכנדיג נישט אויסצולאזן קיין איין מענטש, וואו ער שמועסט זיך דורך מיטן עולם און ער זאגט וואס עס איז די שטעלונג פון די זקנים אין דעם יעצטיגן פאל.

אין זיינע שמועסן, לייגט חיים צבי אראפ דער מצב לאישורו, וואו מיר האלטן אצינד, וואס עס זענען די ברירות און וואס עס זענען די סכנות. חיים צבי זאגט דעם ערשטן מיינונג פון די הנהלה און די זקנים, וואס עס איז דער מיינונג פונעם חכם דערויף, ווי אזוי זיין מיינונג ווערט אנגעקוקט לאור די יעצטיגע געשעענישן, און וועלכע ברירות עס זענען פארבליבן פאר אונז צו טון.

אויף למעשה, מעלדט ר' חיים צבי קלאר אז "חבורת לב טהור איז פארשפארט", די קהילה איז פארמאכט, זי עקזיסטירט שוין נישט מער, זי איז א פארגאנגענהייט!

דאס איז נישט בלויז א מעלדונג, עס איז א פאקט וואס שטייט פאר די אויגן. לב-טהור עקזיסטירט שוין נישט מער, נישטא קיין חדר, ישיבה, מיידל חדר, די זקנים זענען ארעסטירט און די הנהלה זיצן צושפרייט און צעזייעט בד' כנפות הארץ, בשעת א חלק פון זיי זענען ארעסטירט. ווער רעדט נאך פונעם חכם אליין, וועלכער געפינט זיך נעבעך אין א באקס. בקיצור, לב-טהור איז א פארגאנגענהייט, עס איז נישט פארהאן מער אזא מושג.

נו, אויב לב-טהור איז א פארגאנגענהייט, וואס דארפן די חברים פון די געוועזענע לב-טהור טון דערצו?

די שטעלונג פון די הנהלה מיט די זקנים דערויף איז: עס זענען פארהאן דריי אפציעס וואס עס איז מעגליך צו טון, און יעדער יחיד אין לב-טהור דארף אויסקלויבן און אויסוועלן איינע פון די דריי פאלגענדע דירעקציעס, וועלכער וועג צו נעמען אין לעבן אויף לעתיד. דאס פאר זיך איז א חידוש עצום אין לב-טהור, אז מען גיבט פאר א מענטש אויסצוקלויבן וואס ער וויל טון. עס איז קיינמאל נישט געווען דער שטייגער אין לב-טהור, אז א מענטש זאל פארמאגן די ברירה צו טון עפעס על דעת עצמו. שטענדיג פלעגט די קהילה הייסן וואס מען דארף טון. אצינד איז פאראן א דורכברוך אין די קהילה, אז מען גיבט א ברירה פאר יעדן מענטש, אויסצוקלויבן איינע פון די דריי אפציעס, ווי פאלגענד:

1. פאלגן דעם חכם בלינד! - זיך פארמאכן די אויגן, נישט קוקן אויף גארנישט, נישט מאכן קיין חשבונות, פאלגן דעם חכם און בלייבן אין גואטאמאלא, אפגעזען וואס עס וועט פאסירן דערנאך. דער וועג איז א הויכער און אן עקסטרימער וועג, וואס איז שייך פאר הויכע עובדי ה' וואס זענען גרייט אויף מסירת נפש ממש.

איינער וואס וויל אויסקלויבן דעם אפציע, דארף זיין גרייט צו גיין זיצן אין תפיסה און אויפגעבן אויף זיינע קינדערליך, מיט די ידיעה ברורה אז די קינדער קענען חלילה אויסוואקסן אין א גוי'אישע אטמאספערע און מעגליך אז זיי וועלן גאר אנקומען צו די ציונים און דינען אין מיליטער, בשעת זיי וועלן פיינט האבן זייערע פאנאנטישע עלטערן וועלכע געפינען זיך אין א פאנאטישע קולט אין גואטאמאלא.

ר' חיים צבי האט מדגיש געווען, אז א מענטש זאל זיך נישט לאזן נארן און ער זאל גוט אריינטראכטן וואס עס איז באמת דער רצון השם אין דעם פאל, און צי ער האלט טאקע דערביי ממש. ווייל טאמער ער האלט נישט דערביי, איז דאס אכזריות ממש און ער איז זיך מאבד עצמו לדעת אינאיינעם מיט זיינע קינדער און ווער זאגט אז ער פארמאגט די רעכטן דערויף? - דעריבער זאל מען גוט אריינטראכטן איידער מען נעמט די דאזיגע שריט, צי מען טוט טאקע ריכטיג און צי מען מעג דאס טאקע טון.

ביי די אסיפות איז ר' חיים צבי מדגיש זייער קלאר: "טאמער א מענטש פרעגט מיר, אז ער וויל גיין מיט די דאזיגע עקסטרעמע אפציע, קען איך אים נישט מייעץ זיין דערויף. איך קען נישט נעמען אויף מיין אחריות די בלוט פון זיינע קינדער און דורות, בגשמיות און ברוחניות. איך קען נישט שטיפן אזא דרך פון סכנת נפשות, בשעת מענטשן גייען ליידן און וויינען דערויף".באמת איז דאס שווער צו נוצן אפילו פאר אן אפציע, אבער וויבאלד דאס איז די מיינונג פונעם חכם, איז דאס אויך אן אפציע וואס עס איז שייך צו טון, אויב מען וויל גיין אויף די וועג, און ער האלט אויף די דרגא פון מסירת-נפש ממש

2. אפלאזן די חבורה, גיין אין די וועלט, זיך איינגלידערן אין א צווייטע קהילה, אדער טון וואס אימער מען האט צו טון, יעדער איינער לויט ווי אזוי ער פארשטייט פאר ריכטיג.

3. גיין אויף א מיטל וועג. מען איז מיסד א נייע געדאנק וואס וועט טראגן דעם נאמען "התאחדות היראים". דאס וועט דינען מער אלס אן אידילאגיע ווי איידער אלס פאראייניגטע קהילה אדער חבורה.

"התאחדות היראים" שטעלט מיט זיך פאר אן אידילאגיע און א וועג צו לעבן. באמת גלידערט מען זיך אריין אין אנדערע קהילות און מען לייגט אריין די קינדער אין אנדערע מוסדות התורה, אבער אינדערהיים איז מען מקפיד אויף געוויסע יסודות פון לב-טהור, לדוגמא דעם ענין פון הקפדה אויף כשרות, לבוש, חינוך, דרכי אבות און אנדערע אזעלכע זאכן. כמובן אז די פרינציפן וועלן נישט אנגיין מיט דעם דאזיגן שארפקייט און קיצוניות אזוי ווי עס איז געווען אין לב-טהור, נאר אויף אן אופן וואס עס איז שייך זיך צו פירן אין די היימישע אידישע וועלט. אזוי אויך וועט עס נישט קומען געצווינגענערהייט, נאר בלויז אויפן אייגענעם רצון, אן קיין עונשים ותיקונים ווי עס איז געווען איינגעפירט ביז אצינד.

אינאיינעם דערמיט ווערט פארגעשטעלט פארשידענע גרינגערע מהלכים פון לעבן. לדוגמא, אין די לעצטע טעג ארבעט יעקב נחום וויינגארטן איבער געוויסע סארט פיש וואס מען קען יא עסן אפיציעל, בירורים ווערן געמאכט דערויף און מען פלאנט ארויסצוקומען מיט אן אפיציעלע מעלדונג דערוועגן. אזוי אויך ווערן פארמירט אנדערע רעפארמען אין די שארפע קיצוניות אין לב-טהור, וואו מען וועט אראפקריכן פון בוים און קענען אנגיין אויף א נארמאלערע פרומע וועג, אינדרויסן פון לב-טהור.

(רעדנדיג מיט העסקן הרב י.י.ה. בלום שליט"א, און פרעגנדיג אים ווי עס וועט זיין נוגע דער 'התאחדות היראים', ענטפערט ער מיר, אז ס'איז נוגע אויב איינער וויל עפענען אן אקאונט אין טשעיס...)

אינאיינעם מיט די דריי אפציעס, וואס עס איז פארגעשטעלט געווארן פאר די חברי הקהילה, איז אויך צוגעלייגט געווארן אנווייזונגען ווי אזוי אויסצוקלויבן די אפציעס.

1. א מאן קען נישט צווינגען די פרוי און א פרוי קען נישט צווינגען די מאן, צו גיין א סטאנדארט העכער פון וואס ער/זי וויל גיין.
2. די פרוי מוז נאכקומען די סטאנדארטן פון די מאן, אין פאל אז דאס איז א דרגא ווייניגער פון וואס זי האט געוואלט. זי מוז מיטגיין מיט אים.
3. אויב דער מאן וויל א העכערע סטאנדארט און די פרוי וויל א נידעריגע סטאנדארט, מוז דער מאן לאזן א געלעגנהייט פאר די פרוי, זיך צו פירן לויט איר באגער, בשעת ער וועט קענען זיין אויפן העכערן סטאנדארט, אויף אן אופן וואס עס וועט נישט אפעקטירן די פרוי'ס סטאנדארט אין לעבן.

אן אינטערעסאנטער צוטאט דארף מען צולייגן: אין איין פאל נעכטן איז געווען, בשעת א מאן (וועלכער געפינט זיך שוין אמעריקע) האט געמאלדן פאר זיין פרוי אין גואטאמאלא, אז אויב זי וועט אננעמען דעם ערשטן אפצע פון מסירת-נפש, וועט ער איר שטיצן מיט די החלטה. דערויף האט מען אים געענטפערט, אז ער פארמאגט נישט די רעכט צו לאזן פאלן אזעלכע ווערטער. זיי דארפן זיצן צוזאמען און מחליט זיין אינאיינעם וואס עס איז באמת ריכטיג און וואס עס איז די טובה פון די משפחה.

די נייע מהלך פון די קהילה (מיר קענען דאס שוין נישט אנרופן "לב טהור", וויבאלד לב-טהור עקזיסטירט שוין מער נישט טעכניש), איז א ריזיגע טראנספארם און א דורכברוך אין די חבורה. עס פארמאגט חידושים וואס עס איז נאך קיינמאל נישט געווען אין די היסטאריע פון די קהילה.

1. אז מען גיבט א ברירה פאר א מענטש צו טראכטן און אויסקלויבן. א זאך וואס עס איז קיינמאל פריער נישט געווען.
2. אז עס איז פארהאן א דרך הממוצע. ביז היינט איז אין לב-טהור נישט געווען אזא זאך ווי א מיטל-וועג; אדער איז דאס געווען א צדיק, הייליג און שיין, אדער א רשע, אפיקורס און א טמא. דאס אז עס איז פארהאן א מיטל-וועג און א מהלך פון עפעס אינדערמיטן, דאס איז א חידוש עצום אין לב-טהור, א זאך וואס עס איז קיינמאל פריער נישט דערהערט געווארן.
3. דער פאקט אז א מאן קען נישט צווינגען א פרוי און פארקערט. דאס איז א חידוש עצום אין לב-טהור.
4. אז עס קען זיין א מעגליכקייט, אז א מאן איז אין די חבורה פון 'התאחדות היראים' און די פרוי איז נישט אין די חבורה, אדער פארקערט. דאס איז א זאך וואס עס איז קיינמאל נישט געווען אין די חבורה. מען האט נאך קיינמאל נישט געהערט אז א מאן באלאנגט אין לב טהור, אבער די פרוי איז אינדרויסן פון לב-טהור און עם כל זה קומען זיי זיך אויס און זיי לעבן צוזאמען באהבה ואחוה ושלום ורעות. אצינד איז פארהאן אזא אפציע, 'התאחדות היראים' שטעלט פאר א מהלך, אז עס איז נישט אפגעפרעגט צו לעבן א לעבן, טראצדעם וואס איין שותף אין לעבן גייט מיט די מהלך פון התאחדות היראים.

עס איז אינטערעסאנט אנצומערקן, אז די אסיפות, וועלכע האלטן נאך אינמיטן פארקומען, ווירקט שווער אויפן עולם, וויסנדיג אז עס ליגט אויף זייערע פלייצעס א גורל'דיגע החלטה אויפן לעבן. עס זענען פארהאן אזעלכע וואס ליגן אין בעט מיט קאפ-ווייטאג, אריינקלערנדיג טיף וועלכע דירעקציע אין לעבן צו נעמען. עס איז אונזער פליכט אצינד צו מתפלל זיין אויף זיי און בעטן דעם אויבערשטן אז ער זאל זיי חונן דעת זיין צו גיין על דרך הישר והטוב, אזוי ווי עס איז גוט און באקוועם פאר זיי.

דאס אלעס איז אסיפות און החלטות פון די לעצטע פאר טעג, מיט וואס די חבורה פלאנט אנצוגיין. לויט ווי עס קוקט אויס אויפן מינוט, איז דאס די נייע בליק און מהלך אויפן עתיד פון די חבורה. מען דארף געדענקען אז זאכן זענען נאך שטארק אומסטאביל, יעדן טאג קומען פאר נאך נייעס, און עס איז נישט אויסגעשלאסן די געלעגנהייט אז זאכן וועלן זיך נאך טוישן און די מציאות וועט לאזן אירע פינגער אפדרוקן אויף ווייטער.

נישט גערעכט אז מען נעמט א מענטש וואס האט שוין פאר יארן נישט געמאכט אן אייגענע באשלוס, און פלוצלונג ווארפט מען ארויף אזא באמבע אויפן קאפ!! אזא לייף דעסיזשען!!

אבער די אנטוויקלונג לעצמו איז מורא'דיג, ב"ה!!

ספעשל שאראוט פאר @שמואל פוקס פארן נעמען די מיה אזוי הערליך צו אינפארמירן דעם עולם!!

וואס איך האב געמיינט צו זאגן, א טענה אויף הנהלת וזקני לב טהור.
פארוואס געבסטו א ווארף ארויף די החלטה אויף דעם מענטש וואס די האסט פון איהם אוועקגענומען יעדעס ביסל קאנפידענס צו קענען טראכטן אליין!

זאג די איהם וואס צו טוהן...

אויב איך פארשטיי עס ריכטיג איז די פראבלעם אזוי, בעצם וואלטן די ר"מ מיטן אב"ד און די סופרים וכו' קלאר געהייסן יעדעם ארויסגיין פון גואטאמאלא, ד.ה. נישט פאלגן די חכם.
נאר היות דער חכם האט דאך למעשה יא געזאגט אז מען זאל בלייבן קענען זיי נישט קלאר באפעלן אנדערשט... ממילא דארפן זיי איבערגעבן די החלטה פאר יעדעם באזונדער.

מיין פראבלעם איז נאר אז דער עולם ווייסט דאך נישט וויאזוי צו טראכטן אליין, ספעציעל די בית יעקב - אלו הנשים.

זאל דער אייבערשטער זיי אלע חונן דעת זיין, ובחרת בחיים!!!

[סענס אף יומער]

ווי באקאנט טוהט דער לב טהור פירער נחמן העלבראנץ אין די לעצטערע יארן אנפירן פון טורמע מיט אלע מעשי רציחה אינעם קולט דורך א טעלעפאן וואס מ'האט אים אריינגעשווערצט. אין די לעצטערע חדשים, נאכן אנטדעקן זיין באהאלטענע טעלעפאן, האט מען אים אריינגעווארפן אינעם לאך - solitary confinement צוליב דעם הארבן פארלעצונג פון פארמאגן א טעלעפאן אין טורמע.

דאס שמאכטן אינעם לאך האט אים אבער נישט אפגעשטעלט פון אויספירן ווייטער זיינע נידריגע מעשים, און ער איז ווייטער אנגעגאנגען מיט זיינע שטילע אקטיוויטעטן דורך זיין וויזיטער און ידא אריכתא א.י.ר. הידוע.

נאכן אים כאפן מיט אזעלכע פארברעכערישע אקטן, האבן די טורמע באאמטע גענומען דעם קומענדיגן שטאפל און אים אריינגעלייגט אונטער א פראגראם וואס רופט זיך דיזעל טעראפי. דאס באדייט אז א יעדע איינציגסטע חודש טוישט מען אריבער דעם ארעסטאנט צו א צווייטע טורמע, און דאס קומט פארשטייט זיך מיט עקסטרעם ביטערע פיזישע און גייסטישע מיטמאכענישן. (מעט מן המעט וואס די אומשולדיגע קינדערלעך זענען אדורך אין לב טהור אונטער זיין ברוטאלע דיקטאטורשאפט).

די ארעסטאנט ווערט אינגאנצן פארבינדן אין קייטן, עפעס וואס טוהט גאר שטארק באגרעניצן דעם ארעסטאנט פון זיך קענען געהעריג באוועגן פאר לאנגע וואכן. (כמעט אזעלכע יסורים ווי די מלקות און תיקונים אין לב טהור).

די טראנספארט פון איין טורמע צום צווייטן ווערט דורכגעפירט מיט ספעציעלע באסעס אדער ווענס, און די רייזעס קענען געדויערן וואכן לאנג, זיך געפינענדיג אינאיינעם מיט די ערגסטע ארעסטאנטן. (א שטייגער ווי זיי האבן ארומגעטראגן און ארומגעשלעפט דעם גאנצן לב טהור קהילה פאר איבער א יאר צייט ממדינה למדינה).

די באדינגונגען זענען שרעקליך ענג, זיצנדיג אויף שמאלע מעטאלענע בענקלעך אזש מען קען ממש נישט רירן די פיס. (א בחינה ווי מען פלעגט צווינגען קליינע קינדער צו שטיין אויף איין פלאץ אן זיך רירן פאר לאנגע שעות כדי צו באקומען א תיקון).

עירקאנדישאן איז מאן דכר שמיה, זיך בראטנדיג אין די שרעקליכע זומער היצן. (ווייט ווייט פון די שרעקליכע אומשטענדן אונטער וועלכי די אלע משפחות האבן געוואוינט אינעם דרוקעריי ווערהאוז, אסאך ערגער ווי פיר פיסיגע בעלי חיים).

די בתי כבוד זענען גאנץ אפט ארויס פון באנוץ , וואס ברענגט די ארעסטאנטן נישט צו עסן אדער טרינקען כדי נישט צו דארפן ארויסגיין. (ממש ווי אין בבל וואו מ'איז ארויסגעגאנגען אין פלעסטיק בעגס אדער אין וואלד נאכן פארמאגן קנאפע 4 בתי כבוד פארן גאנצן ציבור, וואס אפילו די דאזיגע פיר איז אויך כמעט קיינמאל נישט געווען אין באנוץ)

די טעגליכע מאלצייטן טוען באשטיין פון מינימאלע ברויט און וואסער. (פון די קליינע תיקונים וואס יונגע אומשולדיגע קינדערלעך זענען אדורך מידי יום ביומו)

כסדר'דיגע סטאפס אינמיטן וועג ביי די קאונטי אדער פעדעראלע טורמעס קענען געדויערן לאנגע טעג און וואכן.
(א שטייגער ווי מען פלעגט איינשפארן קליינע קינדער פאר לאנגע חדשים אינעם ווייבער שול אין בבל.)

[סענס אף יומער]

► Show Spoiler

ברעכנדע נייעס!!!

גאר פרייליכע איבערראשנדע נייעס קומט אריין, אז מרת ראזנער, אשת מאיר יששכר ובת אבד"ק שארמאש זצ''ל, האט נעכטן ביינאכט פארלאזט גואטעמאלא און ארויסגעפארן קיין ניו יארק, איבערלאזנדיג דעם קולט אין וועלכע זי איז געווען אנגעשלאסן די פארגאנגענע דרייסיג יאר!!!

די גאר היסטארישע דורכברוך האט געכאפט אין איבערראשונג אלע עסקנים, יוצאים, משפחה מיטגלידער, אנערקענענדיג ביי וועלכן ווייטן שטאפל מ'האלט שוין אצינד, ווען נאך איינע פון די ערשטע און העכסט ראנקיגע לב טהור מיטגלידער און די ווייב פון איינע פון די סאמע העכסטע קולט פירער וועלכע זיצט שוין אין תפיסה, האט ענדגילטיג איבערגעלאזט די קולט און זיך צוריקגעקערט קיין ניו יארק נאך איבער דרייסיג יאר זיין אפגעשיידט פון איר בענקעדיגע פאמיליע!!!

מורא'דיג!!!!!!!!!!! געוואלדיג !!!!!!! ב''ה שהגיענו לזה
אגב וואס איז מיט אירע קינדער? זי האט נאך קינדער אין שעלטער?

יא, די געריכט איז קומענדיגע וואך דאכט זיך.

[סענס אף יומער]

חיים יענקל בן משה יוסף ראזנער האט צוריק באקומען זיינע קינדער
מער פרטים?

אויף צייטווייליג אונטער די זעלבע תנאים פון פובליק סקול וכו' ווי אין די פריערדיגע קעיסעס, און באשטימט א פרישע געריכט דאטום.

[גרינטליך]

חיים יענקל בן משה יוסף ראזנער האט צוריק באקומען זיינע קינדער
מער פרטים?

אויף צייטווייליג אונטער די זעלבע תנאים פון פובליק סקול וכו' ווי אין די פריערדיגע קעיסעס, און באשטימט א פרישע געריכט דאטום.

ער פאלגט נישט זיין טאטע די ר"מ?!

[על פי תורה]

ווי באקאנט טוהט דער לב טהור פירער נחמן העלבראנץ אין די לעצטערע יארן אנפירן פון טורמע מיט אלע מעשי רציחה אינעם קולט דורך א טעלעפאן וואס מ'האט אים אריינגעשווערצט. אין די לעצטערע חדשים, נאכן אנטדעקן זיין באהאלטענע טעלעפאן, האט מען אים אריינגעווארפן אינעם לאך - solitary confinement צוליב דעם הארבן פארלעצונג פון פארמאגן א טעלעפאן אין טורמע.

דאס שמאכטן אינעם לאך האט אים אבער נישט אפגעשטעלט פון אויספירן ווייטער זיינע נידריגע מעשים, און ער איז ווייטער אנגעגאנגען מיט זיינע שטילע אקטיוויטעטן דורך זיין וויזיטער און ידא אריכתא א.י.ר. הידוע.

נאכן אים כאפן מיט אזעלכע פארברעכערישע אקטן, האבן די טורמע באאמטע גענומען דעם קומענדיגן שטאפל און אים אריינגעלייגט אונטער א פראגראם וואס רופט זיך דיזעל טעראפי. דאס באדייט אז א יעדע איינציגסטע חודש טוישט מען אריבער דעם ארעסטאנט צו א צווייטע טורמע, און דאס קומט פארשטייט זיך מיט עקסטרעם ביטערע פיזישע און גייסטישע מיטמאכענישן. (מעט מן המעט וואס די אומשולדיגע קינדערלעך זענען אדורך אין לב טהור אונטער זיין ברוטאלע דיקטאטורשאפט).

די ארעסטאנט ווערט אינגאנצן פארבינדן אין קייטן, עפעס וואס טוהט גאר שטארק באגרעניצן דעם ארעסטאנט פון זיך קענען געהעריג באוועגן פאר לאנגע וואכן. (כמעט אזעלכע יסורים ווי די מלקות און תיקונים אין לב טהור).

די טראנספארט פון איין טורמע צום צווייטן ווערט דורכגעפירט מיט ספעציעלע באסעס אדער ווענס, און די רייזעס קענען געדויערן וואכן לאנג, זיך געפינענדיג אינאיינעם מיט די ערגסטע ארעסטאנטן. (א שטייגער ווי זיי האבן ארומגעטראגן און ארומגעשלעפט דעם גאנצן לב טהור קהילה פאר איבער א יאר צייט ממדינה למדינה).

די באדינגונגען זענען שרעקליך ענג, זיצנדיג אויף שמאלע מעטאלענע בענקלעך אזש מען קען ממש נישט רירן די פיס. (א בחינה ווי מען פלעגט צווינגען קליינע קינדער צו שטיין אויף איין פלאץ אן זיך רירן פאר לאנגע שעות כדי צו באקומען א תיקון).

עירקאנדישאן איז מאן דכר שמיה, זיך בראטנדיג אין די שרעקליכע זומער היצן. (ווייט ווייט פון די שרעקליכע אומשטענדן אונטער וועלכי די אלע משפחות האבן געוואוינט אינעם דרוקעריי ווערהאוז, אסאך ערגער ווי פיר פיסיגע בעלי חיים).

די בתי כבוד זענען גאנץ אפט ארויס פון באנוץ , וואס ברענגט די ארעסטאנטן נישט צו עסן אדער טרינקען כדי נישט צו דארפן ארויסגיין. (ממש ווי אין בבל וואו מ'איז ארויסגעגאנגען אין פלעסטיק בעגס אדער אין וואלד נאכן פארמאגן קנאפע 4 בתי כבוד פארן גאנצן ציבור, וואס אפילו די דאזיגע פיר איז אויך כמעט קיינמאל נישט געווען אין באנוץ)

די טעגליכע מאלצייטן טוען באשטיין פון מינימאלע ברויט און וואסער. (פון די קליינע תיקונים וואס יונגע אומשולדיגע קינדערלעך זענען אדורך מידי יום ביומו)

כסדר'דיגע סטאפס אינמיטן וועג ביי די קאונטי אדער פעדעראלע טורמעס קענען געדויערן לאנגע טעג און וואכן.
(א שטייגער ווי מען פלעגט איינשפארן קליינע קינדער פאר לאנגע חדשים אינעם ווייבער שול אין בבל.)

זאל דער אייבישטער העלפן ער זאל זוכה זיין צו תשובה שלימה, איבערבעטן אלע בא'עוול'טע, און אויסגעלייזט ווערן פון די יסורים צו קענען האבן א נייע לעכטיג לעבן בעז''ה.

[גרינטליך]

ווי באקאנט טוהט דער לב טהור פירער נחמן העלבראנץ אין די לעצטערע יארן אנפירן פון טורמע מיט אלע מעשי רציחה אינעם קולט דורך א טעלעפאן וואס מ'האט אים אריינגעשווערצט. אין די לעצטערע חדשים, נאכן אנטדעקן זיין באהאלטענע טעלעפאן, האט מען אים אריינגעווארפן אינעם לאך - solitary confinement צוליב דעם הארבן פארלעצונג פון פארמאגן א טעלעפאן אין טורמע.

דאס שמאכטן אינעם לאך האט אים אבער נישט אפגעשטעלט פון אויספירן ווייטער זיינע נידריגע מעשים, און ער איז ווייטער אנגעגאנגען מיט זיינע שטילע אקטיוויטעטן דורך זיין וויזיטער און ידא אריכתא א.י.ר. הידוע.

נאכן אים כאפן מיט אזעלכע פארברעכערישע אקטן, האבן די טורמע באאמטע גענומען דעם קומענדיגן שטאפל און אים אריינגעלייגט אונטער א פראגראם וואס רופט זיך דיזעל טעראפי. דאס באדייט אז א יעדע איינציגסטע חודש טוישט מען אריבער דעם ארעסטאנט צו א צווייטע טורמע, און דאס קומט פארשטייט זיך מיט עקסטרעם ביטערע פיזישע און גייסטישע מיטמאכענישן. (מעט מן המעט וואס די אומשולדיגע קינדערלעך זענען אדורך אין לב טהור אונטער זיין ברוטאלע דיקטאטורשאפט).

די ארעסטאנט ווערט אינגאנצן פארבינדן אין קייטן, עפעס וואס טוהט גאר שטארק באגרעניצן דעם ארעסטאנט פון זיך קענען געהעריג באוועגן פאר לאנגע וואכן. (כמעט אזעלכע יסורים ווי די מלקות און תיקונים אין לב טהור).

די טראנספארט פון איין טורמע צום צווייטן ווערט דורכגעפירט מיט ספעציעלע באסעס אדער ווענס, און די רייזעס קענען געדויערן וואכן לאנג, זיך געפינענדיג אינאיינעם מיט די ערגסטע ארעסטאנטן. (א שטייגער ווי זיי האבן ארומגעטראגן און ארומגעשלעפט דעם גאנצן לב טהור קהילה פאר איבער א יאר צייט ממדינה למדינה).

די באדינגונגען זענען שרעקליך ענג, זיצנדיג אויף שמאלע מעטאלענע בענקלעך אזש מען קען ממש נישט רירן די פיס. (א בחינה ווי מען פלעגט צווינגען קליינע קינדער צו שטיין אויף איין פלאץ אן זיך רירן פאר לאנגע שעות כדי צו באקומען א תיקון).

עירקאנדישאן איז מאן דכר שמיה, זיך בראטנדיג אין די שרעקליכע זומער היצן. (ווייט ווייט פון די שרעקליכע אומשטענדן אונטער וועלכי די אלע משפחות האבן געוואוינט אינעם דרוקעריי ווערהאוז, אסאך ערגער ווי פיר פיסיגע בעלי חיים).

די בתי כבוד זענען גאנץ אפט ארויס פון באנוץ , וואס ברענגט די ארעסטאנטן נישט צו עסן אדער טרינקען כדי נישט צו דארפן ארויסגיין. (ממש ווי אין בבל וואו מ'איז ארויסגעגאנגען אין פלעסטיק בעגס אדער אין וואלד נאכן פארמאגן קנאפע 4 בתי כבוד פארן גאנצן ציבור, וואס אפילו די דאזיגע פיר איז אויך כמעט קיינמאל נישט געווען אין באנוץ)

די טעגליכע מאלצייטן טוען באשטיין פון מינימאלע ברויט און וואסער. (פון די קליינע תיקונים וואס יונגע אומשולדיגע קינדערלעך זענען אדורך מידי יום ביומו)

כסדר'דיגע סטאפס אינמיטן וועג ביי די קאונטי אדער פעדעראלע טורמעס קענען געדויערן לאנגע טעג און וואכן.
(א שטייגער ווי מען פלעגט איינשפארן קליינע קינדער פאר לאנגע חדשים אינעם ווייבער שול אין בבל.)

זאל דער אייבישטער העלפן ער זאל זוכה זיין צו תשובה שלימה, איבערבעטן אלע בא'עוול'טע, און אויסגעלייזט ווערן פון די יסורים צו קענען האבן א נייע לעכטיג לעבן בעז''ה.

טאקע א געפערליכער יונג וואס דארף תשובה טוהן אויף אלע זיין רשעות, אין יודיש בלוט וואס ער האט פארגאסען.
אויב ס' בכלל מעגליך צי תשובה טוהן אויף ציברעכען יודישער משפחות, ווייל ס' האט איהם באגליסט.
אדער אנדערע עוולות.
אבער נעבעך, ער איז דאך פארט א יודיש קינד.

[ים התלמוד]

► Show Spoiler

b]ווי באקאנט טוהט דער לב טהור פירער נחמן העלבראנץ אין די לעצטערע יארן אנפירן פון טורמע מיט אלע מעשי רציחה אינעם קולט דורך א טעלעפאן וואס מ'האט אים אריינגעשווערצט. אין די לעצטערע חדשים, נאכן אנטדעקן זיין באהאלטענע טעלעפאן, האט מען אים אריינגעווארפן אינעם לאך - solitary confinement צוליב דעם הארבן פארלעצונג פון פארמאגן א טעלעפאן אין טורמע.

דאס שמאכטן אינעם לאך האט אים אבער נישט אפגעשטעלט פון אויספירן ווייטער זיינע נידריגע מעשים, און ער איז ווייטער אנגעגאנגען מיט זיינע שטילע אקטיוויטעטן דורך זיין וויזיטער און ידא אריכתא א.י.ר. הידוע.

נאכן אים כאפן מיט אזעלכע פארברעכערישע אקטן, האבן די טורמע באאמטע גענומען דעם קומענדיגן שטאפל און אים אריינגעלייגט אונטער א פראגראם וואס רופט זיך דיזעל טעראפי. דאס באדייט אז א יעדע איינציגסטע חודש טוישט מען אריבער דעם ארעסטאנט צו א צווייטע טורמע, און דאס קומט פארשטייט זיך מיט עקסטרעם ביטערע פיזישע און גייסטישע מיטמאכענישן. (מעט מן המעט וואס די אומשולדיגע קינדערלעך זענען אדורך אין לב טהור אונטער זיין ברוטאלע דיקטאטורשאפט).

די ארעסטאנט ווערט אינגאנצן פארבינדן אין קייטן, עפעס וואס טוהט גאר שטארק באגרעניצן דעם ארעסטאנט פון זיך קענען געהעריג באוועגן פאר לאנגע וואכן. (כמעט אזעלכע יסורים ווי די מלקות און תיקונים אין לב טהור).

די טראנספארט פון איין טורמע צום צווייטן ווערט דורכגעפירט מיט ספעציעלע באסעס אדער ווענס, און די רייזעס קענען געדויערן וואכן לאנג, זיך געפינענדיג אינאיינעם מיט די ערגסטע ארעסטאנטן. (א שטייגער ווי זיי האבן ארומגעטראגן און ארומגעשלעפט דעם גאנצן לב טהור קהילה פאר איבער א יאר צייט ממדינה למדינה).

די באדינגונגען זענען שרעקליך ענג, זיצנדיג אויף שמאלע מעטאלענע בענקלעך אזש מען קען ממש נישט רירן די פיס. (א בחינה ווי מען פלעגט צווינגען קליינע קינדער צו שטיין אויף איין פלאץ אן זיך רירן פאר לאנגע שעות כדי צו באקומען א תיקון).

עירקאנדישאן איז מאן דכר שמיה, זיך בראטנדיג אין די שרעקליכע זומער היצן. (ווייט ווייט פון די שרעקליכע אומשטענדן אונטער וועלכי די אלע משפחות האבן געוואוינט אינעם דרוקעריי ווערהאוז, אסאך ערגער ווי פיר פיסיגע בעלי חיים).

די בתי כבוד זענען גאנץ אפט ארויס פון באנוץ , וואס ברענגט די ארעסטאנטן נישט צו עסן אדער טרינקען כדי נישט צו דארפן ארויסגיין. (ממש ווי אין בבל וואו מ'איז ארויסגעגאנגען אין פלעסטיק בעגס אדער אין וואלד נאכן פארמאגן קנאפע 4 בתי כבוד פארן גאנצן ציבור, וואס אפילו די דאזיגע פיר איז אויך כמעט קיינמאל נישט געווען אין באנוץ)

די טעגליכע מאלצייטן טוען באשטיין פון מינימאלע ברויט און וואסער. (פון די קליינע תיקונים וואס יונגע אומשולדיגע קינדערלעך זענען אדורך מידי יום ביומו)

כסדר'דיגע סטאפס אינמיטן וועג ביי די קאונטי אדער פעדעראלע טורמעס קענען געדויערן לאנגע טעג און וואכן.
(א שטייגער ווי מען פלעגט איינשפארן קליינע קינדער פאר לאנגע חדשים אינעם ווייבער שול אין בבל.)[/b]

דאס איז פרישע נייעס?

[סענס אף יומער]

היינט איז פארגעקומען נאך א געריכט אין גואטעמאלא וואו ס'איז ב"ה באפרייט געווארן נאך א פאמיליע פון עטליכע קינדער ארויס פונעם שעלטער.

די רעדע איז פון משפחת יוסף חיים יהוידע ביינוש-הורוויץ, די שטיף טאטע פון די הורוויץ בחורים וועלכע זענען באפרייט געווארן עטליכע חדשים צוריק. צום געריכט זענען געקומען א שוועסטער און א מומע פונעם טאטן צו נעמען resource אויף די 8 קינדער וועלכע זענען געהאלטן געווארן אין שעלטער ביז יעצט, און טראץ דעם וואס די מאמע זעלבסט קען דערווייל נישט ארויספארן פון גואטעמאלא נישט האבנדיג די נויטיגע פאפירן, האט זי אבער געגעבן איר קלארע צושטימונג ארויסצונעמען די קינדער און ארויספארן קיין ניו יארק צוזאמען מיט די טאטע, אויסער דאס פיצל קינד וועלכע איז געבוירן געווארן שוין נאכן איבערפאל וועט נאך פארבלייבן צוזאמען מיט די מאמע. און מיט דעם ווערט ב"ה נאך א פאמיליע באפרייט און פארן ארויס קיין ניו יארק זיך באזעצן צווישן היימישע אידן.

ווי אויך איז פארגעקומען א געריכט פאר משפחת שמעון פנחס לוי חיון חתן אברהם יודא לייבוש מלכא, וואו שמעון מלכא, א ברודער פון די מאמע איז געקומען נעמען resource אויף די צוויי קינדער. אבער וויבאלד די עלטערן האבן נאכנישט געהאט קיין פאפירן צו קענען ארויספארן פון גואטעמאלא, האט די ריכטער באשטימט אז מ'וועט באפרייען די קינדער איינמאל די עלטערן ערהאלטן זייערע פאפירן און קענען ארויספארן פון לאנד.

[הייליג]

יישר כח פארען חושד זיין, איך האב דאס ציטירט בטעות ווייל איך האב נישט געוויסט ווי מען מעקט א דראפט.

איך וויל אייך דא איבערבעטן ברבים פארן זיין ווילד, עס איז נישט געווען ריכטיג פון מיין זייט.
החושד בכשרים צריך לברכו: זאל דיר דער אייבישטער באגיסן מיט בני חיי ומזוני, געזונט פרנסה נחת, מיט הרחבת הדעת און ישוב הדעת, מיט שמחה אמיתית בשלימות, מיט הצלחה און סיעתא דשמיא בגשמיות וברוחניות וכו' וכו' וכו'!

[גרינטליך]

איך וויל אייך דא איבערבעטן ברבים פארן זיין ווילד, עס איז נישט געווען ריכטיג פון מיין זייט.
החושד בכשרים צריך לברכו: זאל דיר דער אייבישטער באגיסן מיט בני חיי ומזוני, געזונט פרנסה נחת, מיט הרחבת הדעת און ישוב הדעת, מיט שמחה אמיתית בשלימות, מיט הצלחה און סיעתא דשמיא בגשמיות וברוחניות וכו' וכו' וכו'!

אמן פאר אלע ברכות.
מחול לך מחול לך.
המברך יתברך בכפליים

[גרינטליך]

אמן פאר אלע ברכות.
מחול לך מחול לך.
המברך יתברך בכפליים

וכן יתברכו אלע ניק'ס בברכות הנ"ל בכפליים!

[פופציגער]

ווי באקאנט טוהט דער לב טהור פירער נחמן העלבראנץ אין די לעצטערע יארן אנפירן פון טורמע מיט אלע מעשי רציחה אינעם קולט דורך א טעלעפאן וואס מ'האט אים אריינגעשווערצט. אין די לעצטערע חדשים, נאכן אנטדעקן זיין באהאלטענע טעלעפאן, האט מען אים אריינגעווארפן אינעם לאך - solitary confinement צוליב דעם הארבן פארלעצונג פון פארמאגן א טעלעפאן אין טורמע.

דאס שמאכטן אינעם לאך האט אים אבער נישט אפגעשטעלט פון אויספירן ווייטער זיינע נידריגע מעשים, און ער איז ווייטער אנגעגאנגען מיט זיינע שטילע אקטיוויטעטן דורך זיין וויזיטער און ידא אריכתא א.י.ר. הידוע.

נאכן אים כאפן מיט אזעלכע פארברעכערישע אקטן, האבן די טורמע באאמטע גענומען דעם קומענדיגן שטאפל און אים אריינגעלייגט אונטער א פראגראם וואס רופט זיך דיזעל טעראפי. דאס באדייט אז א יעדע איינציגסטע חודש טוישט מען אריבער דעם ארעסטאנט צו א צווייטע טורמע, און דאס קומט פארשטייט זיך מיט עקסטרעם ביטערע פיזישע און גייסטישע מיטמאכענישן. (מעט מן המעט וואס די אומשולדיגע קינדערלעך זענען אדורך אין לב טהור אונטער זיין ברוטאלע דיקטאטורשאפט).

די ארעסטאנט ווערט אינגאנצן פארבינדן אין קייטן, עפעס וואס טוהט גאר שטארק באגרעניצן דעם ארעסטאנט פון זיך קענען געהעריג באוועגן פאר לאנגע וואכן. (כמעט אזעלכע יסורים ווי די מלקות און תיקונים אין לב טהור).

די טראנספארט פון איין טורמע צום צווייטן ווערט דורכגעפירט מיט ספעציעלע באסעס אדער ווענס, און די רייזעס קענען געדויערן וואכן לאנג, זיך געפינענדיג אינאיינעם מיט די ערגסטע ארעסטאנטן. (א שטייגער ווי זיי האבן ארומגעטראגן און ארומגעשלעפט דעם גאנצן לב טהור קהילה פאר איבער א יאר צייט ממדינה למדינה).

די באדינגונגען זענען שרעקליך ענג, זיצנדיג אויף שמאלע מעטאלענע בענקלעך אזש מען קען ממש נישט רירן די פיס. (א בחינה ווי מען פלעגט צווינגען קליינע קינדער צו שטיין אויף איין פלאץ אן זיך רירן פאר לאנגע שעות כדי צו באקומען א תיקון).

עירקאנדישאן איז מאן דכר שמיה, זיך בראטנדיג אין די שרעקליכע זומער היצן. (ווייט ווייט פון די שרעקליכע אומשטענדן אונטער וועלכי די אלע משפחות האבן געוואוינט אינעם דרוקעריי ווערהאוז, אסאך ערגער ווי פיר פיסיגע בעלי חיים).

די בתי כבוד זענען גאנץ אפט ארויס פון באנוץ , וואס ברענגט די ארעסטאנטן נישט צו עסן אדער טרינקען כדי נישט צו דארפן ארויסגיין. (ממש ווי אין בבל וואו מ'איז ארויסגעגאנגען אין פלעסטיק בעגס אדער אין וואלד נאכן פארמאגן קנאפע 4 בתי כבוד פארן גאנצן ציבור, וואס אפילו די דאזיגע פיר איז אויך כמעט קיינמאל נישט געווען אין באנוץ)

די טעגליכע מאלצייטן טוען באשטיין פון מינימאלע ברויט און וואסער. (פון די קליינע תיקונים וואס יונגע אומשולדיגע קינדערלעך זענען אדורך מידי יום ביומו)

כסדר'דיגע סטאפס אינמיטן וועג ביי די קאונטי אדער פעדעראלע טורמעס קענען געדויערן לאנגע טעג און וואכן.
(א שטייגער ווי מען פלעגט איינשפארן קליינע קינדער פאר לאנגע חדשים אינעם ווייבער שול אין בבל.)

אוי נעבעך. טוט וויי דאס צו הערן.