ראובי האט געשריבן: ↑דאנערשטאג מאי 01, 2025 3:12 pm
I read the article and I'm totally confused. what is the real truth about שלמה העלבראנץ
קודם דארפסטו פארשטיין דעם אמת איבער מאמענט... דאס איז אן אויסגאבע וואס (עכ"פ אין פריערדיגן גלגול) האבן זיי זיך איינגערעדט אז ס'איז מעכטיג צו טראכטן קרום, און ממילא האבן זיי ביי יעדע פרשה געטראכט, געזאגט און געשריבן פארקערט ווי די שכל הישר. זיי האבן עטליכע מאל געדעקט לב טהור סעמי-פאזיטיוו, נאך אזוי שפעט ווי דעם אנהייב ווינטער.
קיין איין ווארט אין די ארטיקל איז נישט טראסטבאר, הן ווייל נתן וויל נאכאלץ פארטיידיגן זיין טאטע (פארשטענדליך), און הן ווייל עס קומט פון מאמענט.
סא נתן זאגט ליגנט
ריכטיג. לאו דוקא בכוונה, ער גלייבט מסמא באמת אסאך פון די ליגנטס וואס ער זאגט.
ראובי האט געשריבן: ↑דאנערשטאג מאי 01, 2025 3:12 pm
I read the article and I'm totally confused. what is the real truth about שלמה העלבראנץ
קודם דארפסטו פארשטיין דעם אמת איבער מאמענט... דאס איז אן אויסגאבע וואס (עכ"פ אין פריערדיגן גלגול) האבן זיי זיך איינגערעדט אז ס'איז מעכטיג צו טראכטן קרום, און ממילא האבן זיי ביי יעדע פרשה געטראכט, געזאגט און געשריבן פארקערט ווי די שכל הישר. זיי האבן עטליכע מאל געדעקט לב טהור סעמי-פאזיטיוו, נאך אזוי שפעט ווי דעם אנהייב ווינטער.
קיין איין ווארט אין די ארטיקל איז נישט טראסטבאר, הן ווייל נתן וויל נאכאלץ פארטיידיגן זיין טאטע (פארשטענדליך), און הן ווייל עס קומט פון מאמענט.
סא נתן זאגט ליגנט
ווען איך וואלט געווען אים וואלט איך אויך אזוי געזאגט סאיז זייער שווער צו לעבן מיט די געפיל אז דער טאטע איז א רשע, ספעציעל ווען להלכה איז מען נאך אלס מחחיוב מיט כיבוד אב ואם.
ראובי האט געשריבן: ↑דאנערשטאג מאי 01, 2025 3:12 pm
I read the article and I'm totally confused. what is the real truth about שלמה העלבראנץ
קודם דארפסטו פארשטיין דעם אמת איבער מאמענט... דאס איז אן אויסגאבע וואס (עכ"פ אין פריערדיגן גלגול) האבן זיי זיך איינגערעדט אז ס'איז מעכטיג צו טראכטן קרום, און ממילא האבן זיי ביי יעדע פרשה געטראכט, געזאגט און געשריבן פארקערט ווי די שכל הישר. זיי האבן עטליכע מאל געדעקט לב טהור סעמי-פאזיטיוו, נאך אזוי שפעט ווי דעם אנהייב ווינטער.
קיין איין ווארט אין די ארטיקל איז נישט טראסטבאר, הן ווייל נתן וויל נאכאלץ פארטיידיגן זיין טאטע (פארשטענדליך), און הן ווייל עס קומט פון מאמענט.
סא נתן זאגט ליגנט
אבער ער איז א צדיק.
דארפסט פארשטיין
1 א קינד קען שווער זעהן שלעכטס אויף זיין טאטן.
2 כיבוד אב איז אלץ א חיוב. ביי אים איז נישט קיין סתירה דאס רעדן שיין אויפן טאטן בו בזמן וואס ער איז מתקן (יא, די ריכטיגע 'תיקון') די קילקול וואס זיין טאטע האט געטון. ביידע איז כיבוד.
קודם דארפסטו פארשטיין דעם אמת איבער מאמענט... דאס איז אן אויסגאבע וואס (עכ"פ אין פריערדיגן גלגול) האבן זיי זיך איינגערעדט אז ס'איז מעכטיג צו טראכטן קרום, און ממילא האבן זיי ביי יעדע פרשה געטראכט, געזאגט און געשריבן פארקערט ווי די שכל הישר. זיי האבן עטליכע מאל געדעקט לב טהור סעמי-פאזיטיוו, נאך אזוי שפעט ווי דעם אנהייב ווינטער.
קיין איין ווארט אין די ארטיקל איז נישט טראסטבאר, הן ווייל נתן וויל נאכאלץ פארטיידיגן זיין טאטע (פארשטענדליך), און הן ווייל עס קומט פון מאמענט.
סא נתן זאגט ליגנט
ווען איך וואלט געווען אים וואלט איך אויך אזוי געזאגט סאיז זייער שווער צו לעבן מיט די געפיל אז דער טאטע איז א רשע, ספעציעל ווען להלכה איז מען נאך אלס מחחיוב מיט כיבוד אב ואם.
נפסק בשולחן ערוך שאין חיוב כיבוד אב על רשע, וכש"כ לאחר מותו.
ראובי האט געשריבן: ↑דאנערשטאג מאי 01, 2025 3:12 pm
I read the article and I'm totally confused. what is the real truth about שלמה העלבראנץ
קודם דארפסטו פארשטיין דעם אמת איבער מאמענט... דאס איז אן אויסגאבע וואס (עכ"פ אין פריערדיגן גלגול) האבן זיי זיך איינגערעדט אז ס'איז מעכטיג צו טראכטן קרום, און ממילא האבן זיי ביי יעדע פרשה געטראכט, געזאגט און געשריבן פארקערט ווי די שכל הישר. זיי האבן עטליכע מאל געדעקט לב טהור סעמי-פאזיטיוו, נאך אזוי שפעט ווי דעם אנהייב ווינטער.
קיין איין ווארט אין די ארטיקל איז נישט טראסטבאר, הן ווייל נתן וויל נאכאלץ פארטיידיגן זיין טאטע (פארשטענדליך), און הן ווייל עס קומט פון מאמענט.
סא נתן זאגט ליגנט
יא, ווייל ער קען נישט וויל נישט זעהן זיין טאטע אויף וואס ער איז עכט געוועהן און אז זיין טאטע איז נישט דא, און זיין ברידער איז ערגער און ער האט די וויינגארטען׳ס צי די האנט ברובירט ער צי לייגן אלעס אויף זיי,
מען דארף וועהן א לענגערע באריכט אויף די ווינגארטענס
תינוק הבורח האט געשריבן: ↑דאנערשטאג מאי 01, 2025 4:09 pm
ראובי האט געשריבן: ↑דאנערשטאג מאי 01, 2025 3:21 pm
ראובי האט געשריבן: ↑דאנערשטאג מאי 01, 2025 3:17 pm
סא נתן זאגט ליגנט
ווען איך וואלט געווען אים וואלט איך אויך אזוי געזאגט סאיז זייער שווער צו לעבן מיט די געפיל אז דער טאטע איז א רשע, ספעציעל ווען להלכה איז מען נאך אלס מחחיוב מיט כיבוד אב ואם.
נפסק בשולחן ערוך שאין חיוב כיבוד אב על רשע, וכש"כ לאחר מותו.
דער כלל אין שולחן ערוך אויב דו וועסט נאכקוקן איז נאר דווקא אויב די טאטע איז א "מסית ומדיח" אבער לגבי אנדערע זאכן דארף מען טאקע נישט פאלגן אבער כיבוד דארף מען יא!
יחוד יחוד האט געשריבן: ↑מיטוואך אפריל 30, 2025 1:13 am
ראובי האט געשריבן: ↑מיטוואך אפריל 30, 2025 12:37 am
איך קען דעיס נישט הערן.
סמאכט מיר וויינען, איך פיל ווי ס'רירט מיר פון זינען.
רשעים!
פאקטיש האב איך נישט געקענט הערן מער ווי אפאר סקונדעס איך האב געפילט ווי מיין הארץ גייט אויס
איך האב נישט אזוי געפילט, ווייל איך בין דארט א קרוב משפחה און איך לאך אין אזא צייט ווען איך זעה ווי חיים צבי מלכא'ס עקטערס טוען אזא פראפעשינאל ארבעט ממש A1
(זיי קענען שוין בעסער ווי די אונטערן פלעיס)
קלאר דא א חיוב כיבוד אב אפילו רשע
נאר פאלגן טאר מען נישט אויב עס איז קעגן די תורה
דא האסטו פון קיצור שולחן ערוך קמג
סיעף ט און ווייטער
(ט)
אפילו אביו רשע ובעל עבירות, מכבדו ומתיירא ממנו. ואפילו ממזר חייב בכבוד אביו ומוראו. ויש אומרים דאינו מחויב לכבד אביו רשע, כל זמן שלא עשה תשובה; ואך לצערו אסור. ויש להחמיר כסברא הראשונה.
(י)
ראה לאביו שעובר על דברי תורה, לא יאמר לו: עברת על דברי תורה, אלא יאמר לו: אבא! כתיב בתורה כך וכך? כאילו הוא שואל ממנו ולא כמזהירו, והאב יבין מעצמו ולא יתבייש.
(יא)
אמר לו אביו לעבור על דברי תורה, בין על מצוַת עשה בין מצוַת לא תעשה, אפילו על מצווה של דבריהם, לא ישמע לו, דכתיב: "איש אמו ואביו תיראו ואת שבתותי תשמרו אני ה' אלהיכם", סמך שבת למורא אב ואם, לומר: אף על פי שהזהרתיך על מורא אב ואם, אם אמר לך: חלל את השבת, אל תשמע לו. וכן בשאר כל המצוות, "אני ה' אלהיכם", אתה ואביך חייבים בכבודי, לפיכך לא תשמע לו לבטל את דברי. וגם מצוות דרבנן מצוות השם יתברך שמו הן, דכתיב: "לא תסור" וגו'.
אמר לו אביו שלא ידבר עם פלוני, ושלא ימחול לו, והבן היה רוצה להתפייס, אין לו לחוש לפקודת אביו. כי אסור לשנוא שום יהודי, אם לא כשרואהו שהוא עובר עבירה, ונמצא שהאב ציווהו לעבור על דברי תורה.
(יב)
אם הבן רוצה ללכת לאיזה מקום ללמוד דברי תורה, מפני ששם יהיה לו תועלת יותר מבכאן, והאב מוחה בידו מאיזה טעם, אינו חייב לשמוע לאביו, דתלמוד תורה גדול מכיבוד אב ואם (כדמצינו ביעקב אבינו עליו השלום, כשהלך מיצחק, נטמן בבית המדרש של עבר ארבע עשרה שנה ועסק בתורה, ואחר כך הלך לבית לבן, ונשתהא שם ובדרך עשרים ושתיים שנה, ונענש על אלו עשרים ושתיים שנה שלא קיים כיבוד אב ואם, ונעלם ממנו יוסף עשרים ושתיים שנה, ועל אלו ארבע עשרה שנה שעסק בתורה לא נענש).
וכן אם הבן רוצה לישא אשה והאב אינו מתרצה, אין הבן חייב לשמוע לו.
לאמיר זען לשונו הזהב פונעם רמב''ם אין פי' המשניות (סנהדרין פ' חלק בביאור השלש עשרה עיקרים):
''וכאשר יאמין האדם אלה היסודות כולם ונתברר בה אמונתו בהם הוא נכנס בכלל ישראל, ומצווה לאהבו ולרחם עליו, ולנהוג עמו בכל מה שצווה השם יתברך איש לחבירו מן האהבה והאחווה. ואפילו עשה מה שיוכל מן העבירות מחמת התאווה והתגברות הטבע הגרוע, הוא נענש כפי חטאיו אבל יש לו חלק לעולם הבא, והוא מפושעי ישראל. וכשנתקלקל לאדם יסוד מאלה היסודות הרי יצא מן הכלל וכפר בעיקר, ונקרא מין ואפיקורוס וקוצץ בנטיעות, ומצווה לשונאו ולאבדו, ועליו נאמר "הלא משנאך ה׳ אשנא".
פארשטייט זיך אז דא ביי לב טהור מוז מען נעמען א שטייפע ליניע אקעגן זיי צוליב זייערע רדיפות אויף אומשולדיגע אידן און ס'איז נישטא קיין אנדערע ברירה, אבער א איד בלייבט א איד ''אפילו עשה מה שיוכל מן העבירות מחמת התאווה והתגברות הטבע הגרוע, והוא מפושעי ישראל''.
ווער עס איז אביסל באקאנט אין דעי נושא און האלט מיט וואס דא גייט פאר זעט אז דער עולם (צוליב חסרון ידיעה) מאכט נישט קיין גרויסע חילוק צווישן די הנהלה פירערס פון 'לב טהור' וואס זיי זענען די ריכטיגע פארפייניגער און די 'וויקטעמס' ! רוב רובם פון די וואס קומען ארויס אדער וואס זענען נאך ליידער אינעווייניג זענען אומשולדיג אביוזד געווארן און עס איז דא א חוייב פאר יעדע איד זיי ארויסצוהעלפן און צו שטעלן וואס זיי דארפן! זיי האבן שוין גענוג געליטן! צווייטענס איז זייער וויכטיג פאר די וואס זיצן נאך אין די שעלטערס ארויסצוווייזן אז מיר העלפן זיי אז אויב האבן זיי נאך די מינדעסטע 'ספק ספיקןת' אז מיר זענען פון די 'ערב רב' (עפ"ל) זאל דאס אויך אוועקגיין און קלאר פארלאנגן אין 'קורט' אז זיי ווילן ארויסגיין פון דארט!
ווער עס איז אביסל באקאנט אין דעי נושא און האלט מיט וואס דא גייט פאר זעט אז דער עולם (צוליב חסרון ידיעה) מאכט נישט קיין גרויסע חילוק צווישן די הנהלה פירערס פון 'לב טהור' וואס זיי זענען די ריכטיגע פארפייניגער און די 'וויקטעמס' ! רוב רובם פון די וואס קומען ארויס אדער וואס זענען נאך ליידער אינעווייניג זענען אומשולדיג אביוזד געווארן און עס איז דא א חוייב פאר יעדע איד זיי ארויסצוהעלפן און צו שטעלן וואס זיי דארפן! זיי האבן שוין גענוג געליטן! צווייטענס איז זייער וויכטיג פאר די וואס זיצן נאך אין די שעלטערס ארויסצוווייזן אז מיר העלפן זיי אז אויב האבן זיי נאך די מינדעסטע 'ספק ספיקןת' אז מיר זענען פון די 'ערב רב' (עפ"ל) זאל דאס אויך אוועקגיין און קלאר פארלאנגן אין 'קורט' אז זיי ווילן ארויסגיין פון דארט!
222555 האט געשריבן: ↑דאנערשטאג מאי 01, 2025 5:16 pm
קלאר דא א חיוב כיבור אב אפילו רשע
נאר פאלגן טאר מען נישט אויב עס איז קעגן די תורה
דא האסטו פון קיצור שולחן ערוך קמג
סיעף ט און ווייטער
(ט)
אפילו אביו רשע ובעל עבירות, מכבדו ומתיירא ממנו. ואפילו ממזר חייב בכבוד אביו ומוראו. ויש אומרים דאינו מחויב לכבד אביו רשע, כל זמן שלא עשה תשובה; ואך לצערו אסור. ויש להחמיר כסברא הראשונה.
(י)
ראה לאביו שעובר על דברי תורה, לא יאמר לו: עברת על דברי תורה, אלא יאמר לו: אבא! כתיב בתורה כך וכך? כאילו הוא שואל ממנו ולא כמזהירו, והאב יבין מעצמו ולא יתבייש.
(יא)
אמר לו אביו לעבור על דברי תורה, בין על מצוַת עשה בין מצוַת לא תעשה, אפילו על מצווה של דבריהם, לא ישמע לו, דכתיב: "איש אמו ואביו תיראו ואת שבתותי תשמרו אני ה' אלהיכם", סמך שבת למורא אב ואם, לומר: אף על פי שהזהרתיך על מורא אב ואם, אם אמר לך: חלל את השבת, אל תשמע לו. וכן בשאר כל המצוות, "אני ה' אלהיכם", אתה ואביך חייבים בכבודי, לפיכך לא תשמע לו לבטל את דברי. וגם מצוות דרבנן מצוות השם יתברך שמו הן, דכתיב: "לא תסור" וגו'.
אמר לו אביו שלא ידבר עם פלוני, ושלא ימחול לו, והבן היה רוצה להתפייס, אין לו לחוש לפקודת אביו. כי אסור לשנוא שום יהודי, אם לא כשרואהו שהוא עובר עבירה, ונמצא שהאב ציווהו לעבור על דברי תורה.
(יב)
אם הבן רוצה ללכת לאיזה מקום ללמוד דברי תורה, מפני ששם יהיה לו תועלת יותר מבכאן, והאב מוחה בידו מאיזה טעם, אינו חייב לשמוע לאביו, דתלמוד תורה גדול מכיבוד אב ואם (כדמצינו ביעקב אבינו עליו השלום, כשהלך מיצחק, נטמן בבית המדרש של עבר ארבע עשרה שנה ועסק בתורה, ואחר כך הלך לבית לבן, ונשתהא שם ובדרך עשרים ושתיים שנה, ונענש על אלו עשרים ושתיים שנה שלא קיים כיבוד אב ואם, ונעלם ממנו יוסף עשרים ושתיים שנה, ועל אלו ארבע עשרה שנה שעסק בתורה לא נענש).
וכן אם הבן רוצה לישא אשה והאב אינו מתרצה, אין הבן חייב לשמוע לו.
ראובי האט געשריבן: ↑דאנערשטאג מאי 01, 2025 3:12 pm
הכהן האט געשריבן: ↑דאנערשטאג מאי 01, 2025 12:13 pm
א אינטערוויו מיט ר' נתן העלבראנץ
ער זאגט עטליכע מאל אז זײן טאטע האט נישט געהאט קיין קאנטראל אין די לעצטע יארן.
שמועות טובות האט געשריבן: ↑דאנערשטאג מאי 01, 2025 5:29 pm
ראובי האט געשריבן: ↑דאנערשטאג מאי 01, 2025 3:12 pm
הכהן האט געשריבן: ↑דאנערשטאג מאי 01, 2025 12:13 pm
א אינטערוויו מיט ר' נתן העלבראנץ
ער זאגט עטליכע מאל אז זײן טאטע האט נישט געהאט קיין קאנטראל אין די לעצטע יארן.
https://www.yiddish24.com/interviews/12/127648
אינטערוויו: "וואס וואלט רבי ישעילע געזאגט צו געבן עסן פאר די ילדי גוטאמאלא", באריכט פון די שעלטערעס און ווי אזוי מען פיטערט די קינדער
ד' מצרע פ״ה
מגיד מישרים הרב לייבוש ליש
222555 האט געשריבן: ↑דאנערשטאג מאי 01, 2025 5:26 pm
222555 האט געשריבן: ↑דאנערשטאג מאי 01, 2025 5:16 pm
קלאר דא א חיוב כיבור אב אפילו רשע
נאר פאלגן טאר מען נישט אויב עס איז קעגן די תורה
דא האסטו פון קיצור שולחן ערוך קמג
סיעף ט און ווייטער
(ט)
אפילו אביו רשע ובעל עבירות, מכבדו ומתיירא ממנו. ואפילו ממזר חייב בכבוד אביו ומוראו. ויש אומרים דאינו מחויב לכבד אביו רשע, כל זמן שלא עשה תשובה; ואך לצערו אסור. ויש להחמיר כסברא הראשונה.
(י)
ראה לאביו שעובר על דברי תורה, לא יאמר לו: עברת על דברי תורה, אלא יאמר לו: אבא! כתיב בתורה כך וכך? כאילו הוא שואל ממנו ולא כמזהירו, והאב יבין מעצמו ולא יתבייש.
(יא)
אמר לו אביו לעבור על דברי תורה, בין על מצוַת עשה בין מצוַת לא תעשה, אפילו על מצווה של דבריהם, לא ישמע לו, דכתיב: "איש אמו ואביו תיראו ואת שבתותי תשמרו אני ה' אלהיכם", סמך שבת למורא אב ואם, לומר: אף על פי שהזהרתיך על מורא אב ואם, אם אמר לך: חלל את השבת, אל תשמע לו. וכן בשאר כל המצוות, "אני ה' אלהיכם", אתה ואביך חייבים בכבודי, לפיכך לא תשמע לו לבטל את דברי. וגם מצוות דרבנן מצוות השם יתברך שמו הן, דכתיב: "לא תסור" וגו'.
אמר לו אביו שלא ידבר עם פלוני, ושלא ימחול לו, והבן היה רוצה להתפייס, אין לו לחוש לפקודת אביו. כי אסור לשנוא שום יהודי, אם לא כשרואהו שהוא עובר עבירה, ונמצא שהאב ציווהו לעבור על דברי תורה.
(יב)
אם הבן רוצה ללכת לאיזה מקום ללמוד דברי תורה, מפני ששם יהיה לו תועלת יותר מבכאן, והאב מוחה בידו מאיזה טעם, אינו חייב לשמוע לאביו, דתלמוד תורה גדול מכיבוד אב ואם (כדמצינו ביעקב אבינו עליו השלום, כשהלך מיצחק, נטמן בבית המדרש של עבר ארבע עשרה שנה ועסק בתורה, ואחר כך הלך לבית לבן, ונשתהא שם ובדרך עשרים ושתיים שנה, ונענש על אלו עשרים ושתיים שנה שלא קיים כיבוד אב ואם, ונעלם ממנו יוסף עשרים ושתיים שנה, ועל אלו ארבע עשרה שנה שעסק בתורה לא נענש).
וכן אם הבן רוצה לישא אשה והאב אינו מתרצה, אין הבן חייב לשמוע לו.
ובני אשכנז פוסקים כרמ"א, ואפילו להמחבר שמקורו היא שיטת הרמב"ם לא אמר רק בחייו.
ושיטת הרמב"ם תמוה, כי הוא נגד גמרא מפורשת בב"ק, ורוב ראשונים חולקים עליו.
תינוק הבורח האט געשריבן: ↑דאנערשטאג מאי 01, 2025 4:09 pm
ראובי האט געשריבן: ↑דאנערשטאג מאי 01, 2025 3:21 pm
ווען איך וואלט געווען אים וואלט איך אויך אזוי געזאגט סאיז זייער שווער צו לעבן מיט די געפיל אז דער טאטע איז א רשע, ספעציעל ווען להלכה איז מען נאך אלס מחחיוב מיט כיבוד אב ואם.
נפסק בשולחן ערוך שאין חיוב כיבוד אב על רשע, וכש"כ לאחר מותו.
דער כלל אין שולחן ערוך אויב דו וועסט נאכקוקן איז נאר דווקא אויב די טאטע איז א "מסית ומדיח" אבער לגבי אנדערע זאכן דארף מען טאקע נישט פאלגן אבער כיבוד דארף מען יא!
איר זענט צומישט.
אין סי' רמ"א שטייט א הלכה אז אפי' ווען דער טאטע איז א רשע אסור להלקותו ולקללו, ביי דעם איז דא אן אויסנאם אויב דער טאטע איז א מסית ומדיח.
אבער די הלכה אין סי' ר"מ אז עס איז נישטא קיין חיוב כיבוד אב אויב דער טאטע איז א רשע דארף עס נישט זיין אזא רשע פון מסית ומדיח, א פשוטער רשע איז אויך גוט.