וואס איז די פראבלעם אז מען קומט אהיים פון ביהמ"ד אנגעגעסן? וועמען גייט אן אויב דער אינגערמאן עסט טשולענט אינדעהיים אדער אין ביהמ"ד? איז דיין פראבלעם שלום בית? דאן אפשר זאל קהל האבן א פראגע בויגן וואו מען דארף אריינשרייבן יעדן טאג אויב מען האט ארויסגעטראגן די גארבידזש... וואס האט דאס מיט קהל?סקרן האט געשריבן: ↑מיטוואך אוגוסט 23, 2023 7:15 pm לגבי די קדישים תקנות איז גוט בגשמיות און ברוחניות און יא ס'איז די קהל אדער ביהמ"ד אחריות אז די מענער זאלן נישט אנקומען אהיים אנגעגעסן און נישט קענען עסן א סעודה אדער אנגעטרינקען וכו' און אז איהר פארשטייט נישט די פראבלעם שטעלטס אייך איין וואך לעבן א זאל ווי עס קומט פאר גאר רייכע קדישים און איהר וועט פארשטיין (ס'קען זיין יענס איז א עקסטרעם אבער מען דארף פראבירן די אנדערע עקסטרעם צו האלטן זאכן נארמאל) אויך נישט יעדער קען באצאלן די פאר טויזענט דאלער פאר א קידוש איין מאהל א יאהר אדער אין אפאר יאהר ווען מען האט א קינד קאסט עס גענוג מען דארף נישט אויך די עקספענס....
בנוגע עקספענסעס. וויפיל קאסט דעם הערינג? 6 דאלער א קליינע קאנטעינער? 75 קאנטעינערס הערינג האסטו פאר 450$ לייג צו 200$ אייער קיכל האלטסטו ביי 650. יעצט אויב איז דאס א קלענערע ביהמ"ד דאכט זיך מיר איז 75 קאנטעינערס איז גענוג. און אויב איז דאס א גרויסע ביהמ"ד וואו עס זענען דא עטליכע שמחות פער וואך דאן נעם פון יעדן בעל שמחה 650$ און אינאיינעם וועלן זיין עטליכע הונדערט קאנטעינערס הערינג.
יעצט לאמיר נישט פארגעסן, אויב איז נישטא קיין הערינג עסט דער עולם מער קעיק, איר ווייסט אז קעיק איז אויך נישט בחינם? כמדומה שפארט מען זיך מיט די נישט געבן הערינג נישט מער ווי דריי הונדערט דאלער. נו מה כל הרעש? פארדעם דארף מען תקנות?
א מענטש מאכט א שמחה, ער האט משפחה אדער ידידים וואס קומען צו וואקן צו אים 15-20 מינוט וועג, און ער ווייל אז זיי זאלן האבן אויף וואס קידוש צו מאכן. וויפיל איז די שיעור צו צוימען דעם יחיד וויבאלד א צווייטער קען עס נישט ערלויבן? די מערהייט מענטשען קענען זיך יא ערלויבן איינמאל אין צוויי יאר צו באצאלן א קידוש מיט הערינג. אודאי איינער וואס קען זיך נישט ערלויבן זאל נישט געבן, און איך וועל גיין זיך מיטפרייען מיט זיין שמחה בטוב לב. אבער אויב האט ער יא? וואס שטערט דיר?
אויב זאל א שמש זאגן אז הערינג מאכט א מעס, עס שמעקט אן דעם ביהמ"ד, מאכט א שמוץ, האב איך נישט קיין פראבלעם. אבער כדי לא לבייש מי שאין לו? הענגט דען קהל נישט אויף צעטליך מיט די נעמען פון די פרנסי החודש? פארוואס דארט איז מען נישט חושש למי שאין לו? מען דארף מאכן א תקנה אז קהל טאר נישט בעטן קיין נר למאור, ווייל עס זענען דא אידן וואס קענען נישט ערלויבן די פרייזן און זיי קענען ווערן דזשעלעס. ביז ווי ווייט גייט די נאנסענס?
