שטירן באָקן
שלענגלען
מ'קומט פון אלע ענגל''ען
פון אלע שטעט מ'קומט זיך צוזאם.
מ'ברענגט מיט אייפער
פרוכטן רייפער
ביכורים
אויף די געסלעך פיר-אים
יעדער ברענגט די שענסטע מלא טעם.
אין געפלאכטענע קארב
מען לייגט די שבעת המינים
די הערנער פונעם שור
מיט דיימאנטן מען באקרוינט.
הערליך מען באפיצט
ממש ווי די בעסטע מיבינים
מען ברענגט עס ארויס איצט
דארט ווי גאט וואוינט.
ירושלים עס ווארט זיי אפ
די גאנצע שטאט ס'קומט אראפ
קלאטשן פאטשן יעדער זינגט
אין די לופטן שפרינגט.
מען געבט זיי אפ כבוד מלכים
געקומען צו פארן ווייטע דרכים
לאמער זיך פרייען קיין ירשלים
טרונקטס לחיים.
א איד ער גייט
אין פעלד ער זייט
תבואה
פיל פלאג און יגיעה
אביסל שפעטער
ענדליך זעהט ער
פירות.
ס'האט זיך געלוינט
בייגעוואוינט
די פלאג און דעי-מיה
מען לייגט ארויף א גמי
די ערשטע פרוכט חשוב ביי מיר זייער-איז.
צום מזבח איך גענעהן
טאטע זיסע דאנקן איך טו-דיר
באשעפער איך האב געזעהן
געגעבן וואס דו האסט מיך אלץ.
איך ברענג דיר דערויף
די שענסטע פירות מיט א הידור
א הכרת הטוב
איך לויב דיר מיט מיין האלדז.
האדמה אשר נתתה לי
ארמי אובד אבי וענונו
דו האסט אונז ניסים דארט געשאנקן
אלע מצריים אין ים דערטראנקן
איך דאנק דיר פיל
אנע גבול
קיינמאל ווערן שטיל.
א מתנה קען-מען
נאר נעמען
מ'דארף לויבן
אויב טוט מען גלויבן
אז גארנישט קומט'זעך אלעס איז אומזיסט.
אויב טראכטן טוסטו
אלעס מיזטו
באקומען
אנטוישט דערפון אי'מען
ווייל טוסט ערווארטן פיל מער לויט אלעס וואס דו טוסט.
דערפאר מען טוט באטאנען
ושמחת בכל הטוב
טובות גאלאנען
האט קיינמאל קיין סוף.
מיינע גוטע מתנה'לעך
גארנישט קומט מיר אפילו קיין לעק
דאנקען דיר טאן-העל-איך
פאר אלעס אן קיין ברעג.
איך דאנק דיר אז איך קען דיר דאנקען
פאר דעם אליינס מיין הארץ טוט צאנקען
אזא זכיה
אזא ישועה
ממש אן קיין שיעור.
דאס אליין איז מיין באלוין
אז מיינע ווערטער מאכט א קרוין
און דו אליין
הערסט זיך איין
וואס איך זאג פאר דיר.
א גוט שבת!
