גיין אין שויער פאר'ן מקוה

[יום טוב]

איר ווייסט אז פאר 40-50 יאר צוריק איז עירקאנדישען געווען א יקר המציאות, מענטשען האבן זיך ערלויבט איין עירקאנדישען יוניט אין הויז... נאך א זאך מיט וואס מיר זענען מער מגושם...

איך רעד פון 20 יאר צוריק, די שויערס האבן די זעלבע געקענט ארבעטן יעדן טאג די זייף האט מען פונקט אזוי געקענט ברענגען מהאט קיינעם נישט צוגעטשארדזט פארן די שויער, און עכ"ז האט רוב ציבור פארשטאנען אז עס פעלט נישט אויס קיין שויער

וואס מיינט "פארשטאנען אז עס פעלט נישט אויס קיין שויער" ?
טומער א טובה, טו אהן דיינע ברילן 9:30 צופרי און גיי צו צום בור. מאך דיך באקאנט מיט אלע באדי פארטס וואס שווימען ארום דארט פון אזעלכע הייליגע אידן ווי דיר, און זאג דו מיר אויב ס'פעלט נישט אויס קיין שויער

9:30 צופרי ? מענטשן זענען נאך דארט דעמאלטס?

וועטלעך אין א זייט געלייגט די נקודה איז מאי שנא היינט פון 20 יאר צוריק

[שמייכלדיג]

איך וועל נאך איינמאל איבערחזרן וואס איך האב פריער געזאגט ק י ינער איז נישט געווארן מער איסטניס היינט מער ווי צוואנציג יאר צוריק נאר די רוח פון מגושמים בויעט זיך ליידער און דאס ווילן מיר נישט מיטפארן , און דא קומט נישט אריין די עירקאנדישאן , איך האף איר פארשטייט

און טאקע אזוי ווי איר שרייבט גייט אריין אין א מאדערענע שול און קוקט ביי זיי וואס הייסט נארמאלע מענטשן ואהבת לרעך כמוך... באלד וועט איר זאגן אז טאקע מדארף טאדע פאררעכטן אונזערע בתי מדרשים מזאל זיך אויפפירן אזוי נארמאל ואהבת לרעך כמוך

און וואס ענטפערסטו אויף דעם?
viewtopic.php?p=56960#p56960
מ'זעהט דאך יא במציאות אז ס'דא נארמאלע מענטשן וואס טענה'ן אזוי

זיי ווערן מיטגעשלעפט מיטן שטראם
ועוד איך קען נישט די אידן

נו אויב א איד איז מיטגעשלעפט געווארן מיטן שטראם, מעג מען אים יעצט מצער זיין?

די זאכן פון עונג און צער טוישן זיך, אז אז אים איז דאס יעצט א צער טאר מען זיך נישט רעכענען מיט אים?

[יום טוב]

און וואס ענטפערסטו אויף דעם?
viewtopic.php?p=56960#p56960
מ'זעהט דאך יא במציאות אז ס'דא נארמאלע מענטשן וואס טענה'ן אזוי

זיי ווערן מיטגעשלעפט מיטן שטראם
ועוד איך קען נישט די אידן

נו אויב א איד איז מיטגעשלעפט געווארן מיטן שטראם, מעג מען אים יעצט מצער זיין?

די זאכן פון עונג און צער טוישן זיך, אז אז אים איז דאס יעצט א צער טאר מען זיך נישט רעכענען מיט אים?

עס איז אים נישט קיין צער איהו מצער את נפשיה ער רעדט זיך איין עם באדערט אז איינער טוט אנדערש ווי ער טראכט

[שמייכלדיג]

זיי ווערן מיטגעשלעפט מיטן שטראם
ועוד איך קען נישט די אידן

נו אויב א איד איז מיטגעשלעפט געווארן מיטן שטראם, מעג מען אים יעצט מצער זיין?

די זאכן פון עונג און צער טוישן זיך, אז אז אים איז דאס יעצט א צער טאר מען זיך נישט רעכענען מיט אים?

עס איז אים נישט קיין צער איהו מצער את נפשיה ער רעדט זיך איין עם באדערט אז איינער טוט אנדערש ווי ער טראכט

אה, דאס דארף שוין א פסק פון א מורה הוראה, אויף אזוי גרויס האלט איך דיר נישט

[יום טוב]

נו אויב א איד איז מיטגעשלעפט געווארן מיטן שטראם, מעג מען אים יעצט מצער זיין?

די זאכן פון עונג און צער טוישן זיך, אז אז אים איז דאס יעצט א צער טאר מען זיך נישט רעכענען מיט אים?

עס איז אים נישט קיין צער איהו מצער את נפשיה ער רעדט זיך איין עם באדערט אז איינער טוט אנדערש ווי ער טראכט

אה, דאס דארף שוין א פסק פון א מורה הוראה, אויף אזוי גרויס האלט איך דיר נישט

איר קענט פרעגן א מורה הוראה פאר אייך , איך קוק וואס ערליכע אידן טוען און דאס איז מיין מכריע

[שמייכלדיג]

עס איז אים נישט קיין צער איהו מצער את נפשיה ער רעדט זיך איין עם באדערט אז איינער טוט אנדערש ווי ער טראכט

אה, דאס דארף שוין א פסק פון א מורה הוראה, אויף אזוי גרויס האלט איך דיר נישט

איר קענט פרעגן א מורה הוראה פאר אייך , איך קוק וואס ערליכע אידן טוען און דאס איז מיין מכריע

דו ביזט דער מוציא מחבירו ועליך הראי', את הוא דמצערת נפש היפה.

די ערליכע אידן האב איך שוין געשריבן אז לענ"ד ווייסן זיי נישט אז ס'באדערט

[יום טוב]

אה, דאס דארף שוין א פסק פון א מורה הוראה, אויף אזוי גרויס האלט איך דיר נישט

איר קענט פרעגן א מורה הוראה פאר אייך , איך קוק וואס ערליכע אידן טוען און דאס איז מיין מכריע

דו ביזט דער מוציא מחבירו ועליך הראי', את הוא דמצערת נפש היפה.

די ערליכע אידן האב איך שוין געשריבן אז לענ"ד ווייסן זיי נישט אז ס'באדערט

דו ביזט מוציא מחבירו אז איך דארף גיין אין שויער

[שמייכלדיג]

איר קענט פרעגן א מורה הוראה פאר אייך , איך קוק וואס ערליכע אידן טוען און דאס איז מיין מכריע

דו ביזט דער מוציא מחבירו ועליך הראי', את הוא דמצערת נפש היפה.

די ערליכע אידן האב איך שוין געשריבן אז לענ"ד ווייסן זיי נישט אז ס'באדערט

דו ביזט מוציא מחבירו אז איך דארף גיין אין שויער

וואס דרייסטו א קאפ, דו טוסט א קום ועשה, און מזיק דעם בור ברשות הרבים (שלא ברשות הרבים...)

[יום טוב]

דו ביזט דער מוציא מחבירו ועליך הראי', את הוא דמצערת נפש היפה.

די ערליכע אידן האב איך שוין געשריבן אז לענ"ד ווייסן זיי נישט אז ס'באדערט

דו ביזט מוציא מחבירו אז איך דארף גיין אין שויער

וואס דרייסטו א קאפ, דו טוסט א קום ועשה,און מזיק דעם בור ברשות הרבים (שלא ברשות הרבים...)

אז וואס אז איך גיי אין מקוה? א נייע מעשה איך טאר נישט גיין אין מקוה און איך דארף נאך ברענגען א ראיה

[שמייכלדיג]

דו ביזט מוציא מחבירו אז איך דארף גיין אין שויער

וואס דרייסטו א קאפ, דו טוסט א קום ועשה,און מזיק דעם בור ברשות הרבים (שלא ברשות הרבים...)

אז וואס אז איך גיי אין מקוה? א נייע מעשה איך טאר נישט גיין אין מקוה און איך דארף נאך ברענגען א ראיה

יעצט ביזטו שוין א תם אויך...

[יום טוב]

וואס דרייסטו א קאפ, דו טוסט א קום ועשה,און מזיק דעם בור ברשות הרבים (שלא ברשות הרבים...)

אז וואס אז איך גיי אין מקוה? א נייע מעשה איך טאר נישט גיין אין מקוה און איך דארף נאך ברענגען א ראיה

יעצט ביזטו שוין א (ש..) תם אויך...

חבריך קרייך חמרא אוכפא לגביך מוש
(בבא קמא צב)
אוכפא לגביך מוש. כלומר טול אוכף של חמור והסירהו אליך ושים אותו על גביך כלומר הודה לדבריו ואל תענהו

[שמייכלדיג]

אז וואס אז איך גיי אין מקוה? א נייע מעשה איך טאר נישט גיין אין מקוה און איך דארף נאך ברענגען א ראיה

יעצט ביזטו שוין א (ש..) תם אויך...

חבריך קרייך חמרא אוכפא לגביך מוש
(בבא קמא צב)
אוכפא לגביך מוש. כלומר טול אוכף של חמור והסירהו אליך ושים אותו על גביך כלומר הודה לדבריו ואל תענהו

אויב דו האסט געמיינט אז כ'האב דיר חלילה אנגערופן וויין... בעט איך דיר איבער, איך האב געמיינט בלויז א ווערטל.

אלענפאלס העמיר דיר יעצט לאזן האבן די לעצטע ווארט, בפירוש'ע גמרא, אך שמח לרבות יום טוב האחרון...

[יום טוב]

:

יעצט ביזטו שוין א (ש..) תם אויך...

חבריך קרייך חמרא אוכפא לגביך מוש
(בבא קמא צב)
אוכפא לגביך מוש. כלומר טול אוכף של חמור והסירהו אליך ושים אותו על גביך כלומר הודה לדבריו ואל תענהו

אויב דו האסט געמיינט אז כ'האב דיר חלילה אנגערופן וויין... בעט איך דיר איבער, איך האב געמיינט בלויז א ווערטל.

אלענפאלס העמיר דיר יעצט לאזן האבן די לעצטע ווארט, בפירוש'ע גמרא, אך שמח לרבות יום טוב האחרון...

[יום טוב]

פאר יארן צוריק חוה"מ פסח ביי די אסיפת התאחדות אברכים דינער פון ישיבת שער התורה אין ראוז קעסיל האב איך געהערט פון סאטמאר רבי שליט"א דאן אלס גאב"ד קרית יואל א ווארט פון מנחת אלעזר אז פארדעם טונקט מען אין זאלץ וואסער ווייל כדי מקריב צו זיין קרבן פסח אין מצרים האבן די אידן זיך געדארפט מלן און דערנאך גיין אין מקוה, קומט אויס אז ששים רבוא זענען געגאנגען אין מקוה האט די מקוה אויסגעקוקט ווי זאלץ וואסער לזכר דעם טונקט מען אין זאלץ וואסער

[שמייכלדיג]

מ'דערציילט אז אין בעלזא אינדערהיים פלעגט מען טוישן די מקוה איינמאל א יאר דאכט זיך ערב יום כיפור, און פארן טוישן האט מען געקענט שניידן די מקוה מיט א זעג...

איינער האט אמאל געגעבן א זאג אויף די מקוה אז די מקוה האט א גערוך, דער בעלזער רב זי"ע האט עס געהערט האט ער זיך אנגערופן די מקוה האט א גערוך? דו האט א גערוך. וקללת חכם פגעה בו ולא סר ממנו הנגע עד יום מותו האט זיך געשפירט פון אים די גערוך.

למאי נפק"מ, צו וויסן אז ס'איז געווען אמאל אידן...

אז א יושב אין בעלז פיצט זיך די שטיוול וכו'

און פארשטייט זיך נישט אויף יענעמ'ס חשבון.

[משה רבינו]

פאר יארן צוריק חוה"מ פסח ביי די אסיפת התאחדות אברכים דינער פון ישיבת שער התורה אין ראוז קעסיל האב איך געהערט פון סאטמאר רבי שליט"א דאן אלס גאב"ד קרית יואל א ווארט פון מנחת אלעזר אז פארדעם טונקט מען אין זאלץ וואסער ווייל כדי מקריב צו זיין קרבן פסח אין מצרים האבן די אידן זיך געדארפט מלן און דערנאך גיין אין מקוה, קומט אויס אז ששים רבוא זענען געגאנגען אין מקוה האט די מקוה אויסגעקוקט ווי זאלץ וואסער לזכר דעם טונקט מען אין זאלץ וואסער

ער האט גערעדט 3 וואכן צוריק ביי של"ש פון גיין אין מקוה פארן דאווענען, האט ער געזאגט, מען מיינט נישט גיין אין מרחץ פארן דאווענען, (כמבואר בגמרא שבת דף י.) לכאורה ווענט זיך עס בכוונה, אויב איז עס א צורך טבילה איז עס אן הכנה לתפילה, אבער סתם זיך זייפן פארן דאווענען איז אן ערנסטע פראבלעם להלכה.

[יום טוב]

מ'דערציילט אז אין בעלזא אינדערהיים פלעגט מען טוישן די מקוה איינמאל א יאר דאכט זיך ערב יום כיפור, און פארן טוישן האט מען געקענט שניידן די מקוה מיט א זעג...

איינער האט אמאל געגעבן א זאג אויף די מקוה אז די מקוה שטינקט, דער בעלזער רב זי"ע האט עס געהערט האט ער זיך אנגערופן די מקוה שטינקט? דו שטינקסט. וקללת חכם פגעה בו ולא סר ממנו הנגע עד יום מותו האט זיך געשפירט פון אים די גערוך.

למאי נפק"מ, צו וויסן אז ס'איז געווען אמאל אידן...

אז א יושב אין בעלז פיצט זיך די שטיוול וכו'

און פארשטייט זיך נישט אויף יענעמ'ס חשבון.

איר פארשטייט וואס איר זאגט דא?

איינמאל א יאר טוישן די מקוה און אויב זאגט ער אז סשטינקט שטינקט ער ... אבער נישט אויף יענעמס חשבון.. האיך יתקיימו שניהם? הלמאי מען טשעפעט די נפש היפה א שאלה פון ואהבת לרעך כמוך, אמת אז אין בעלז איז כאניאקישקייט געווען מיט א שמיץ אריבער אבער ביי אלע חסידישע אידן איז כאניאקישקייט געווען א שטארקע זאך און די שויערן יעדן טאג איז א היפך פון דעם דאס קומט פון אמעריקעניזם

[הימל]

מ'דערציילט אז אין בעלזא אינדערהיים פלעגט מען טוישן די מקוה איינמאל א יאר דאכט זיך ערב יום כיפור, און פארן טוישן האט מען געקענט שניידן די מקוה מיט א זעג...

איינער האט אמאל געגעבן א זאג אויף די מקוה אז די מקוה שטינקט, דער בעלזער רב זי"ע האט עס געהערט האט ער זיך אנגערופן די מקוה שטינקט? דו שטינקסט. וקללת חכם פגעה בו ולא סר ממנו הנגע עד יום מותו האט זיך געשפירט פון אים די גערוך.

למאי נפק"מ, צו וויסן אז ס'איז געווען אמאל אידן...

אז א יושב אין בעלז פיצט זיך די שטיוול וכו'

און פארשטייט זיך נישט אויף יענעמ'ס חשבון.

איר פארשטייט וואס איר זאגט דא?

איינמאל א יאר טוישן די מקוה און אויב זאגט ער אז סשטינקט שטינקט ער ... אבער נישט אויף יענעמס חשבון.. האיך יתקיימו שניהם? הלמאי מען טשעפעט די נפש היפה א שאלה פון ואהבת לרעך כמוך, אמת אז אין בעלז איז כאניאקישקייט געווען מיט א שמיץ אריבער אבער ביי אלע חסידישע אידן איז כאניאקישקייט געווען א שטארקע זאך און די שויערן יעדן טאג איז א היפך פון דעם דאס קומט פון אמעריקעניזם

זיי פלעגן מסתמא נאר גיין איינמאל א וואך, דאס וואס געוויסע גייען יעדן צווייטן טאג אין שויער, דאס קומט פון אמעריקאניזם.
לאמיר זיך האלטן שטארק און נאר גיין איינמאל א וואך אין שויער.

[שמייכלדיג]

מ'דערציילט אז אין בעלזא אינדערהיים פלעגט מען טוישן די מקוה איינמאל א יאר דאכט זיך ערב יום כיפור, און פארן טוישן האט מען געקענט שניידן די מקוה מיט א זעג...

איינער האט אמאל געגעבן א זאג אויף די מקוה אז די מקוה שטינקט, דער בעלזער רב זי"ע האט עס געהערט האט ער זיך אנגערופן די מקוה שטינקט? דו שטינקסט. וקללת חכם פגעה בו ולא סר ממנו הנגע עד יום מותו האט זיך געשפירט פון אים די גערוך.

למאי נפק"מ, צו וויסן אז ס'איז געווען אמאל אידן...

אז א יושב אין בעלז פיצט זיך די שטיוול וכו'

און פארשטייט זיך נישט אויף יענעמ'ס חשבון.

איר פארשטייט וואס איר זאגט דא?

איינמאל א יאר טוישן די מקוה און אויב זאגט ער אז סשטינקט שטינקט ער ... אבער נישט אויף יענעמס חשבון.. האיך יתקיימו שניהם? הלמאי מען טשעפעט די נפש היפה א שאלה פון ואהבת לרעך כמוך, אמת אז אין בעלז איז כאניאקישקייט געווען מיט א שמיץ אריבער אבער ביי אלע חסידישע אידן איז כאניאקישקייט געווען א שטארקע זאך און די שויערן יעדן טאג איז א היפך פון דעם דאס קומט פון אמעריקעניזם

ווער ס'איז געקומען דארט האט דאס געוואלט.

אבער דו וואלסט נישט געוואלט גיין דארט ווייל היינט איז אנדערש דער מציאות

[יום טוב]

מ'דערציילט אז אין בעלזא אינדערהיים פלעגט מען טוישן די מקוה איינמאל א יאר דאכט זיך ערב יום כיפור, און פארן טוישן האט מען געקענט שניידן די מקוה מיט א זעג...

איינער האט אמאל געגעבן א זאג אויף די מקוה אז די מקוה שטינקט, דער בעלזער רב זי"ע האט עס געהערט האט ער זיך אנגערופן די מקוה שטינקט? דו שטינקסט. וקללת חכם פגעה בו ולא סר ממנו הנגע עד יום מותו האט זיך געשפירט פון אים די גערוך.

למאי נפק"מ, צו וויסן אז ס'איז געווען אמאל אידן...

אז א יושב אין בעלז פיצט זיך די שטיוול וכו'

און פארשטייט זיך נישט אויף יענעמ'ס חשבון.

איר פארשטייט וואס איר זאגט דא?

איינמאל א יאר טוישן די מקוה און אויב זאגט ער אז סשטינקט שטינקט ער ... אבער נישט אויף יענעמס חשבון.. האיך יתקיימו שניהם? הלמאי מען טשעפעט די נפש היפה א שאלה פון ואהבת לרעך כמוך, אמת אז אין בעלז איז כאניאקישקייט געווען מיט א שמיץ אריבער אבער ביי אלע חסידישע אידן איז כאניאקישקייט געווען א שטארקע זאך און די שויערן יעדן טאג איז א היפך פון דעם דאס קומט פון אמעריקעניזם

זיי פלעגן מסתמא נאר גיין איינמאל א וואך, דאס וואס געוויסע גייען יעדן צווייטן טאג אין שויער, דאס קומט פון אמעריקאניזם.
לאמיר זיך האלטן שטארק און נאר גיין איינמאל א וואך אין שויער.

קען זיין אז דאס קומט פון אמעריניזם און דאס איז משפיע, אבער די נקודה וואס איך רעד איז מחייב צו זיין יענעם צו גיין יעדן טאג נישט וואס איך פאר זיך טו

ב.ד.ו. איך בין נייגעריג צו די מפונקים גייען אמאל אין א סווימונג פול איך ווייס אז דארטנאיז דא א פילטער אבער סוכ"ס דרייט זיך ארום דארט שמוץ ווילאנג עס קומט אן אין פילטער אדער איז אפשר ענדערש נישט צו רעדן דערפון ווייל נאכדעם וועלן זיי זיך אנהייבן צו עקלן

[שמייכלדיג]

פאר יארן צוריק חוה"מ פסח ביי די אסיפת התאחדות אברכים דינער פון ישיבת שער התורה אין ראוז קעסיל האב איך געהערט פון סאטמאר רבי שליט"א דאן אלס גאב"ד קרית יואל א ווארט פון מנחת אלעזר אז פארדעם טונקט מען אין זאלץ וואסער ווייל כדי מקריב צו זיין קרבן פסח אין מצרים האבן די אידן זיך געדארפט מלן און דערנאך גיין אין מקוה, קומט אויס אז ששים רבוא זענען געגאנגען אין מקוה האט די מקוה אויסגעקוקט ווי זאלץ וואסער לזכר דעם טונקט מען אין זאלץ וואסער

בדרך צחות קען מען זאגן אזוי ווי די מעשה מיט די בילד פון דער לייב וואס האט גע'הרג'ט א מענטש, אז מ'מאכט א זכר פון אזא מקוה איז א ראי' אז ס'קומט נישט אזוי...

אבער אליבא דאמת ווען אונז וואלטן געהערט פון משה רבינו משכו וקחו לכם צאן ושחטו הפסח וואלטן מיר אויך נישט געקוקט אויף גארנישט....

[יום טוב]

פאר יארן צוריק חוה"מ פסח ביי די אסיפת התאחדות אברכים דינער פון ישיבת שער התורה אין ראוז קעסיל האב איך געהערט פון סאטמאר רבי שליט"א דאן אלס גאב"ד קרית יואל א ווארט פון מנחת אלעזר אז פארדעם טונקט מען אין זאלץ וואסער ווייל כדי מקריב צו זיין קרבן פסח אין מצרים האבן די אידן זיך געדארפט מלן און דערנאך גיין אין מקוה, קומט אויס אז ששים רבוא זענען געגאנגען אין מקוה האט די מקוה אויסגעקוקט ווי זאלץ וואסער לזכר דעם טונקט מען אין זאלץ וואסער

בדרך צחות קען מען זאגן אזוי ווי די מעשה מיט די בילד פון דער לייב וואס האט גע'הרג'ט א מענטש, אז מ'מאכט א זכר פון אזא מקוה איז א ראי' אז ס'קומט נישט אזוי...

אבער אליבא דאמת ווען אונז וואלטן געהערט פון משה רבינו משכו וקחו לכם צאן ושחטו הפסח וואלטן מיר אויך נישט געקוקט אויף גארנישט....

טאקע בדרך צחות
אבער איר האט שוין געברענגט איבער בעלזא אויך וואס דארט זעהט איר וויאזוי א חסידישע מקוה האט אויסגעקוקט

[קדוש ישראל]

איך וועל נאך איינמאל איבערחזרן וואס איך האב פריער געזאגט ק י ינער איז נישט געווארן מער איסטניס היינט מער ווי צוואנציג יאר צוריק נאר די רוח פון מגושמים בויעט זיך ליידער און דאס ווילן מיר נישט מיטפארן , און דא קומט נישט אריין די עירקאנדישאן , איך האף איר פארשטייט

און טאקע אזוי ווי איר שרייבט גייט אריין אין א מאדערענע שול און קוקט ביי זיי וואס הייסט נארמאלע מענטשן ואהבת לרעך כמוך... באלד וועט איר זאגן אז טאקע מדארף טאדע פאררעכטן אונזערע בתי מדרשים מזאל זיך אויפפירן אזוי נארמאל ואהבת לרעך כמוך

איר ווייסט אז פאר 40-50 יאר צוריק איז עירקאנדישען געווען א יקר המציאות, מענטשען האבן זיך ערלויבט איין עירקאנדישען יוניט אין הויז... נאך א זאך מיט וואס מיר זענען מער מגושם...

איך רעד פון 20 יאר צוריק, די שויערס האבן די זעלבע געקענט ארבעטן יעדן טאג די זייף האט מען פונקט אזוי געקענט ברענגען מהאט קיינעם נישט צוגעטשארדזט פארן די שויער, און עכ"ז האט רוב ציבור פארשטאנען אז עס פעלט נישט אויס קיין שויער

אויב איז דער סטנדראט היינט מער ריינער פון אמאל און עס שטערט א גרויסע עולם אז מ'גייט אומזויבער אין א ציבור'ישע מקוה איז עס א דאורייתא פון ואהבת לרעך כמוך, און א צאל מדות טובות וואס איז אויך א מצוה דאורייתא פון והלכת בדרכיו.

[יום טוב]

איר ווייסט אז פאר 40-50 יאר צוריק איז עירקאנדישען געווען א יקר המציאות, מענטשען האבן זיך ערלויבט איין עירקאנדישען יוניט אין הויז... נאך א זאך מיט וואס מיר זענען מער מגושם...

איך רעד פון 20 יאר צוריק, די שויערס האבן די זעלבע געקענט ארבעטן יעדן טאג די זייף האט מען פונקט אזוי געקענט ברענגען מהאט קיינעם נישט צוגעטשארדזט פארן די שויער, און עכ"ז האט רוב ציבור פארשטאנען אז עס פעלט נישט אויס קיין שויער

אויב איז דער סטנדראט היינט מער ריינער פון אמאל און עס שטערט א גרויסע עולם אז מ'גייט אומזויבער אין א ציבור'ישע מקוה איז עס א דאורייתא פון ואהבת לרעך כמוך, און א צאל מדות טובות וואס איז אויך א מצוה דאורייתא פון והלכת בדרכיו.

אומזויבער אמת
יעצט וואס הייסט אומזויבער איז יעדער אחראי אויף זיך אליין צו ער איז זויבער

[מחדש]

@יום טוב

די בורות אין עני גרויסע ביהמי"ד זעט אויס חלשות פון בערך אכט דרייסיג און ווייטער, היבש פארוואלקענט און שמיציג.
ווער עס גייט אריין אין בור אן א שוער איז א מכשיל הרבים, עובר אויף בל תשקצו, און עס איז בניגוד צו ואהבת לרעיך כמוך.

דאס וואס דו זאגסט אז אסאך האבן זיך אזוי בעבר געפירט, עס איז מעגליך אמת, אויך איז אמת אז נעבן אסאך אידן איז א שאלה צו מען דאוואנען.

++

א עצה פאר קהל, אפשר זאל מען באשטימען איין קליינע בור פאר די אידן וואס גייען נישט אין מקווה בעפאר די שאוער.