[
b]דער עסקן הנמרץ פון קאנאדא, דער מציל ומושיע פון די יוצאי לב-טהור אין לאנד, אונזער אלעמען באליבטער הרב שרייבער שליט"א, האט נאר-וואס אפגעשטאט א באזוך על אדמת גואטאמאלא, צום ערשטן מאל זינט די פרשה, אט זענען זיינע רשימות וואס ער האט אפגעשריבן אויפן פליגער, נאך זייענדיג אונטערן טיפן רושם פון די נסיעה.
...[/b]
לאמיר אפאר מינוט פארגעסן פון די ארום און ארום און לאמיר אביסל צוריק אריינגיין אין שעלטער.
און די לעצטערע טעג האט מיר די באשעפער געגעבן די זכיה צו גיין באזוכן אחינו בני ישראל הנתונים בצרה ובשביה אין די שעלטערס און גואטעמאלא, צוזאמען מיט אפאר צדיקים וואס זענען עוסק אגאנצן טאג מיטן העלפן אונזערע אידישע ברודער יוצאי לב טהור.
אסאך האבן מיר שוין געהערט, געליינט און געזעהן בילדער פון די קינדער און שעלטער, געקומען זענען מיר ביי די מיינונג אז מיר האבן ארויס די מצב נאר מיר גייען עס זעהן פון די נאנט, אבער ווי נאר מיר זענען אנקומען אהין
האבן מיר גלייך געזעהן אז מיר ווייסן נאך גארנישט.
עוללי ובחורי הלכו שבי לפני צר…
אנגעהויבן האט זיך עס ביי די בחורים שעלטער ווי עס זענען יעצט דא ב״ה נאר דריי בחורים, מיר זענען אנגעקומען מיט פילע הענט מיט עסן, מתנות, קליידער וכדומה און אזוי וועט מען זיכער קענען אריינגיין זיך באגריסן מיט אונזערע טייערע ברודער, נעמענדיג אין באטראכט אז זיי זענען זיכער נישט אינגאנצן פארשפארט ווייל זיי האבן דאך גארנישט שלעכט געטוהן פאר קיין נשמה.
צו אונזער גרויס אנטוישונג האבן מיר אנגעהויבן צו טאפן א וואנט, אלע געוויינען און צעקות אז מיר זענען געקומען צופארן שעות ארוכות איז געפאלן אויף גראבע שטיינערנע ווענט מיט שטעכל דראטן פון אויבן.
נאך אריבער א שעה פון פארהאנדלונגען בדורן תפילה ומלחמה האט זיך ב״ה געעפנט א קליינע לעכל אינעם אייזערנע הערמעטיש פארמאכטע טיר, און די גארד ברוב רחמיו האט געברענגט איין בחור צום לאך אז מיר זאלן אים קענען זעהן און איבערגעבן די פעקלעך.
טייערע ברודער מה נאמר ומה נדבר!!!
יעצט ביים שרייבן די שורות קומען צוריק ארויף די טרערן וואס האט אונז אלע באנומען ביים זעהן פאר די אויגן א אידיש נפש אונטער גראטעס אין גואטעמאלא.
א טייערע בחור וואס הכרת פניו ענתה בו, די איידעלקייט וואס שיינט ארויס אפילו נאכן זיצן אכט חדשים צוזאמען מיט די גוים, עס שרייט זיך ארויס ׳מי נתן למשיסה יעקב וישראל לבוזזים׳.
שטייענדיג דארט אקעגן איבער אזא בחור א בעל מסירת נפש איז נישט געווען מער וואס צוטוהן ווי באהאלטן די טרערן און אים צו פראבירן געבן אביסל חיזוק אז כלל ישראל טראכט פון אים, מיר ווארטן אויף זיין באפרייאונג, און מיר קוקן ארויס אים מקבל פנים צו זיין.
אזוי זענען מיר געשטאנען פאר אפאר מינוט אינדרויסן פון שעלטער, מ׳קוקט אריין פון די לעכל, די אויגן פיל מיט טרערן און די הימלען וויינען מיט.
״על נהרות בבל שם ישבנו גם בכינו״
נאך זייענדיג אונטער די איינפלוס זעמיר תיכף צוגעגאנגען צו די לאקאלע בית חב״ד נעמען אפאר ריזיגע באקסעס מצה וואס הצדיק ר׳ שמעון ישראל האט דארט ליגן.
אזוי זענען די אידן ארויס פון מצרים… לאז מיר זיך ארויס אויפן וועג צו די פרויען שעלטער זיי צו טראגן מצה צו עסן, נישט וויסנדיג וואס צו ערווארטן, מיר האבן אלע געהערט אז די פרויען האלטן זיך שטארק, א הונגערסטרייק וכדו׳.
אנקומענדיג אהין איז צו אונזער גוט מזל געווען אביסל אפן די פענסטער גלאז אונטער די גראטעס, און יא, אפאר פון אונזערע שוועסטער שטייען דארט און זענען מצפים לישועה.
תיכף האמיר זיי געמאלדן אז אונז האבן מצה פאר זיי, און די רעאקציע איז געווען אהילכיגע טאנץ פון די מיידלעך אז זיי האבן וואס צו עסן.
כמעשהו בראשונה האט מען דא אויך נישט געקענט אריינגיין אינעם שעלטער אליינס, אבער לכה״פ איז געווען א זכיה זיי צו מחיה זיין מיט מצת מצוה.
עס איז נאך דא זייער אסאך וואס צו שרייבן, אונזער באזוך אין בבל, שמועסן מיט די בי״ד, זקנים, הנהלה גשמי, הנהלה רוחני, די סופר, אונזער שמועס מיט די קיען און טשיקענס וואס ווערן אויפגעהאדעוועט אויף די שטח פון לב טהור, וכולי וגומר קען מען שרייבן און שרייבן.
קען זיין אז איין טאג קען מען ממשיך זיין און מער פארציילן, אדער קענען אנדערע באזוכער פארציילן פון זייער קוק ווינקל.
אבער ביזדערווייל שטייט אונז אין פראנט פון די אויגן די צורות פון די אומשולדיגע שעפעלעך וואס זענען נעבעך אין שרעקליכע אומשטענדן על לא עול בכפם.
זאל זיך די באשעפער מרחם זיין אויף זיי, ומי שאמר לעולמו די יאמר לצרותינו די, און בקרוב בימינו זאלן מיר זיצן צוזאמען ביים מלך המשיח, אבער ביזדערווייל לאמיר געדענקען אז אונזערע ברודערס די יוצאים זענען שוין אדורך די גיהינום אויף דעי וועלט ביז היינט, לאמיר אלע צוזאמען זיכער מאכן אז פון יעצט גייען זיי האבן די גן עדן אויף דעי וועלט ביז משיח׳ס טאג בקרוב.