ביי די בלויזע 25 יאר איז ער שוין געווארן א ראש ישיבה אין נדבורנא, אוקריינא. ביי די 27 האט ער מחבר געווען זיין ערשטע ספר "משוש כל המתאבלים". פון זיינע גרויסע תלמידים איז געווען דער באקאנטער מחבר פון ספר אשל אברהם פון בוטשאטש - רבי אברהם דוד וואהרמאן ז"ל.
ער האט משמש געווען ברבנות ערשט אין שטאט כאראסטקאוו, דערנאך אין בודזשאנאוו. אין תקס"ג איז ער געווארן רב אין סאראקא וואס ביי געוויסע איז ער געבליבן מיט דעם נאמען אלץ רבי דוד שלמה מסאראקא.
שנת תקס"ח האט ער עולה געווען קיין ארץ ישראל און ער האט זיך באזעצט אין אין שטאט עיר הקודש צפת.
ס'איז ידוע אז אסאך גדולי הפוסקים האבן נישט געוואלט געבן קיין היתר הוראה פאר דעם וואס איז נישט געווען בקי אין ספר לבושי שרד.
אזוי אויך האבן אסאך אלטע חסידים נישט אריבערגעלאזט א שבת אן לערנען דעם הייליגן זיסן ספר ערבי נחל וואס איז מדבש ונופות צופים.
עס ווערט דערציילט אז זיין בית דין שטוב איז באשטאנען פון צוויי צימערן, אין איין צימער איז ער געזעצן מיט די דיינים און אין צווייטן צימער זענען געווען די בעלי דין, כדי ער זאל נישט וויסן ווער ס'זענען די בעלי דין און ח"ו נישט צוקומען צו קיין משא פנים.
כאטש דער ערבי נחל האט געהאט שיין פרנסה אין אייראפע, דאך האט ער שטארק משתוקק געווען אנצוקומען קיין ארץ ישראל. עס ווערט דערציילט אז ער איז געפארן צוזאמען אין איין שיף מיט רבי מנחם מענדל משקלאוו, פון די תלמידים פונעם הייליגן גר״א מווילנא, און טראץ דעם וואס ער איז געווען א תלמיד פון תלמידי בעל שם טוב הקדוש איז ער באפריינדעט געווארן מיט רבי מענדל שקלאווער.
זיינע הייליגע ספרים:
- אשד הנחלים
- בגדי שרד (אויף יורה דעה)
- כד הקמח (אויף מסכתות און שולחן ערוך)
- לבושי שרד (אויף אורח חיים)
- ערבי נחל (על התורה)
- מגילת סתרים
- שו"ת נאות דשא
- משוש כל המתאבלים
זכותו הגדול יגן עלינו