אוועקשיקן איינעם וואס האט זיך געזעצט אויף דיין מקום קבוע

[פופציגער]

לענ"ד, ווען איך קויף אדער דינג א זיץ, איז אין די פרייז אריינגערעכנט אז איך קען אנקומען ווען איך וויל, און כ'האב די פולע רעכט אויף צו שטעלן כל הבא לידי, נישט קיין חילוק ווי מ'האלט, אויב איז עס מיינס איז עס מיינס אייביג.
א היכל התורה פארן רבים, נאכדערצו און א גרויסע ביהמ"ד, זיי מוחל גיי היינט צום נעקסטן טיש..

אודאי איז עס דיינס. קענסט אפילו אנקומען און זיך זעצן עסן דארט סארדינס מיט קארן הויך אויפן קול.

די פראגע איז צי ווען דו קומסט אן ביי שפוך חמתך איז מענטשליך צו פארשיקן עמיצן וואס ווארימט שוין דיין זיץ פון אנהייב דאווענען.

ס'איז אפשר אומבאקוועם, אבער מענטשלעך? זיכער יא!
און ווען דו פלעגסט זעהן אלס יונגל ווי א צווייטער האט זיך באקוועם געמאכט אויף דיין בייק, האסטו פארשטאנען אז ס'איז נישט מער ווי גערעכט אים צו משלח זיין,
נישט אזוי?

אקעי, כהאב געהאט א סקוטער. און אזא פלאכע ראסטיגע. סא קיינער האט עס נישט צוגענומען...

אבער א זיץ ביים דאווענען איז א מצוה שהזמן גרמא. כאפסט?

[איטשע]

אלס איינער וואס האט שוין געפילט א קלאפ אויפן טלית פון א יוד מיט א שטרענגע געזיכט וואס האט מיר געוויזן מיטן האנט אז איך זאל מיר אפפיצן פון דא, פיר איך מיך אז ווען איך זע א גאסט אויף מיין ארט, וועל איך זיך שטעלן אויף א צווייטע פלאץ, כ'קום שוין פון דארט...

[שבת קודש]

די בתי מדרשים דארפן ווען האבן אפאר בענק וואס זאל זיין נאר פאר געסט יעדע ביהמ''ד לויט זיין גרויסקייט

וואס דארף א גאסט טועהן ווען ער קומט אין א פרעמעדע ביהמ''ד ווי זאל ער זיך זעצן?

[וואלף]

לענ"ד, ווען איך קויף אדער דינג א זיץ, איז אין די פרייז אריינגערעכנט אז איך קען אנקומען ווען איך וויל, און כ'האב די פולע רעכט אויף צו שטעלן כל הבא לידי, נישט קיין חילוק ווי מ'האלט, אויב איז עס מיינס איז עס מיינס אייביג.
א היכל התורה פארן רבים, נאכדערצו און א גרויסע ביהמ"ד, זיי מוחל גיי היינט צום נעקסטן טיש..

אודאי איז עס דיינס. קענסט אפילו אנקומען און זיך זעצן עסן דארט סארדינס מיט קארן הויך אויפן קול.

די פראגע איז צי ווען דו קומסט אן ביי שפוך חמתך איז מענטשליך צו פארשיקן עמיצן וואס ווארימט שוין דיין זיץ פון אנהייב דאווענען.

ס'איז אפשר אומבאקוועם, אבער מענטשלעך? זיכער יא!
און ווען דו פלעגסט זעהן אלס יונגל ווי א צווייטער האט זיך באקוועם געמאכט אויף דיין בייק, האסטו פארשטאנען אז ס'איז נישט מער ווי גערעכט אים צו משלח זיין,
נישט אזוי?

קענסט די מעשה פון דעם באנדיט וואס האט אפגעקויפט א נאגל ביי איינעם אינדערהיים און ער פלעגט כסדר קומען שפעט ביינאכט צו הענגען זאכן אויף ''זיין'' נאגל ביז דער בעה"ב האט געדארפט אנטלויפן....... ער איז דאך גערעכט ס'איז זיינס......
דא איז עס נישט ממש אזוי עקסטרעם, אבער ס'איז דא עפעס אין דעם אז אפי' ס'איז דיינס האט עס לימיטס אף מענטשליכקייט, אגאנץ פסוקי דזמרה איז דער אורח געשטאנען אומזיכער צי דער בעה"ב וועט נאך קומען, ווען מ'האלט שוין ביי יוצר איז נארמאל אנגענומען אז דאס איז עס יענער קומט נישט היינט, עכ"פ אין א געווענליכער שבת

[שבת קודש]

לענ"ד, ווען איך קויף אדער דינג א זיץ, איז אין די פרייז אריינגערעכנט אז איך קען אנקומען ווען איך וויל, און כ'האב די פולע רעכט אויף צו שטעלן כל הבא לידי, נישט קיין חילוק ווי מ'האלט, אויב איז עס מיינס איז עס מיינס אייביג.
א היכל התורה פארן רבים, נאכדערצו און א גרויסע ביהמ"ד, זיי מוחל גיי היינט צום נעקסטן טיש..

אודאי איז עס דיינס. קענסט אפילו אנקומען און זיך זעצן עסן דארט סארדינס מיט קארן הויך אויפן קול.

די פראגע איז צי ווען דו קומסט אן ביי שפוך חמתך איז מענטשליך צו פארשיקן עמיצן וואס ווארימט שוין דיין זיץ פון אנהייב דאווענען.

ס'איז אפשר אומבאקוועם, אבער מענטשלעך? זיכער יא!
און ווען דו פלעגסט זעהן אלס יונגל ווי א צווייטער האט זיך באקוועם געמאכט אויף דיין בייק, האסטו פארשטאנען אז ס'איז נישט מער ווי גערעכט אים צו משלח זיין,
נישט אזוי?

נישט ממש גלייך, יענמנס בייק איז יענעמנס רכוש
משא''כ דא האט ער נאר געקויפט די 'זכות' צו זיצן דארט וואס מעגליך אז מען קען עס פארלירן אויב מ'קומט נישט אן ביז אינמיטן דאוונען

[לאקאלער רב]

מיינע צוויי צענט:
אין היכל התורה אויב איז דא א איד וועלכע גלייכט אלס צו זיצן אויפן זעלבן מקום, און ער קומט אן אין א ווינטערדיגן פארנאכטס ווען עס איז דרייפערטל ליידיג און איינער זיצט דארט, בעהט ער איהם שיינערהייט זיך צו זעצן ביים נעקסטן טיש, אזאנס קען מיטגיין.

אבער אין א זומער'דיגן שבת נאכמיטאג, שובבים ליל שישי, ווינטער מוצ"ש וואלט איך געזאגט פאר דעם יעניגן, טרעף מיר קודם א ליידיגן פלאץ און איך וועל מיר גערן אהינזעצן.

[לאקאלער רב]

אודאי איז עס דיינס. קענסט אפילו אנקומען און זיך זעצן עסן דארט סארדינס מיט קארן הויך אויפן קול.

די פראגע איז צי ווען דו קומסט אן ביי שפוך חמתך איז מענטשליך צו פארשיקן עמיצן וואס ווארימט שוין דיין זיץ פון אנהייב דאווענען.

ס'איז אפשר אומבאקוועם, אבער מענטשלעך? זיכער יא!
און ווען דו פלעגסט זעהן אלס יונגל ווי א צווייטער האט זיך באקוועם געמאכט אויף דיין בייק, האסטו פארשטאנען אז ס'איז נישט מער ווי גערעכט אים צו משלח זיין,
נישט אזוי?

נישט ממש גלייך, יענמנס בייק איז יענעמנס רכוש
משא''כ דא האט ער נאר געקויפט די 'זכות' צו זיצן דארט וואס מעגליך אז מען קען עס פארלירן אויב מ'קומט נישט אן ביז אינמיטן דאוונען

איך זעה נישט וואס עס איז ראונג אוועקצושיקן איינעם פון א זיץ וואס מען האט געצאלט דערפאר, אפגעזעהן ווען מען קומט אן, זיי נאר א מענטש און אטאקיר נישט יענעם מיט קיין בייזע בליקן פאר דיר האלטן דיין זיץ ווארעם.

וואס יא, פאר די שטעסטיך אויף פאר יענעם האסטו די פולע רעכט זיכער צו מאכן אז דער איז טאקע בעה"ב פון דעם זיץ, נישט אז זיין שכן'ס שוואגער האט אים ערלויבט צו נוצן זיין איידעםס עלטער פעטערס זיץ..

[פריילאך]

ווענדצעך,
אויב מ’האט געקויפט דעם זיץ על דעת א שטאט אין הימל כדברי רבי”הק מסאטמאר, לדעתי איז דאס א אייגענע חפץ און מ’קען אויפשטעלן.

א געדונגענע זיץ האט א שוואכערע חשיבות

[שאינו יודע לשאול]

מיינע צוויי צענט:
אין היכל התורה אויב איז דא א איד וועלכע גלייכט אלס צו זיצן אויפן זעלבן מקום, און ער קומט אן אין א ווינטערדיגן פארנאכטס ווען עס איז דרייפערטל ליידיג און איינער זיצט דארט, בעהט ער איהם שיינערהייט זיך צו זעצן ביים נעקסטן טיש, אזאנס קען מיטגיין.

אבער אין א זומער'דיגן שבת נאכמיטאג, שובבים ליל שישי, ווינטער מוצ"ש וואלט איך געזאגט פאר דעם יעניגן, טרעף מיר קודם א ליידיגן פלאץ און איך וועל מיר גערן אהינזעצן.

אין היכל רז"ב איז נישט דא קיין פלאץ אין א ווינטערדיגן פארנאכטס.

[וואלף]

ס'איז אפשר אומבאקוועם, אבער מענטשלעך? זיכער יא!
און ווען דו פלעגסט זעהן אלס יונגל ווי א צווייטער האט זיך באקוועם געמאכט אויף דיין בייק, האסטו פארשטאנען אז ס'איז נישט מער ווי גערעכט אים צו משלח זיין,
נישט אזוי?

נישט ממש גלייך, יענמנס בייק איז יענעמנס רכוש
משא''כ דא האט ער נאר געקויפט די 'זכות' צו זיצן דארט וואס מעגליך אז מען קען עס פארלירן אויב מ'קומט נישט אן ביז אינמיטן דאוונען

וואס יא, פאר די שטעסטיך אויף פאר יענעם האסטו די פולע רעכט זיכער צו מאכן אז דער איז טאקע בעה"ב פון דעם זיץ, נישט אז זיין שכן'ס שוואגער האט אים ערלויבט צו נוצן זיין איידעםס עלטער פעטערס זיץ..

וואס עפעס? אויב האט יענער באקומען רשות פונעם בעל הזיץ איז ער פונקט ווי דער בעה"ב אליין

[מרור מיט חרוסת]

נישט ממש גלייך, יענמנס בייק איז יענעמנס רכוש
משא''כ דא האט ער נאר געקויפט די 'זכות' צו זיצן דארט וואס מעגליך אז מען קען עס פארלירן אויב מ'קומט נישט אן ביז אינמיטן דאוונען

וואס יא, פאר די שטעסטיך אויף פאר יענעם האסטו די פולע רעכט זיכער צו מאכן אז דער איז טאקע בעה"ב פון דעם זיץ, נישט אז זיין שכן'ס שוואגער האט אים ערלויבט צו נוצן זיין איידעםס עלטער פעטערס זיץ..

וואס עפעס? אויב האט יענער באקומען רשות פונעם בעל הזיץ איז ער פונקט ווי דער בעה"ב אליין

די דיון דא איז דאך נישט איבער דעם בכלל, וואס א חילוק צו די אייגענע, א ברודער'ס שוואגער, צו א קאזינס נעפיו??
די פאוינט איז, אויב איז די זיץ אין מיין באזיץ, האב איך די רעכט צו טוען דערמיט כל מה שליבי חפץ!

שטייטצעך אז דו ברויכסט נישט שרייען אויף יענעם, און ס'איז זיכער אז דו מעגסט אים העלפן טרעפן אנאנדער פלאץ, אבער מחיוב פאר אים בוסטו גארנישט,

און די טענה וואס איז אויפגעברענגט געווארן, אז וואס זאל דער גאסט טוען? איז א גוטע שאלה וואס דו קענסט פרעגן פונעם ראש הקהל פון דיין לאקאלן שול ביים נעקסטן מעמבער שיפ קאמפיין.

[א סוקסעס]

וואס יא, פאר די שטעסטיך אויף פאר יענעם האסטו די פולע רעכט זיכער צו מאכן אז דער איז טאקע בעה"ב פון דעם זיץ, נישט אז זיין שכן'ס שוואגער האט אים ערלויבט צו נוצן זיין איידעםס עלטער פעטערס זיץ..

וואס עפעס? אויב האט יענער באקומען רשות פונעם בעל הזיץ איז ער פונקט ווי דער בעה"ב אליין

די דיון דא איז דאך נישט איבער דעם בכלל, וואס א חילוק צו די אייגענע, א ברודער'ס שוואגער, צו א קאזינס נעפיו??
די פאוינט איז, אויב איז די זיץ אין מיין באזיץ, האב איך די רעכט צו טוען דערמיט כל מה שליבי חפץ!

שטייטצעך אז דו ברויכסט נישט שרייען אויף יענעם, און ס'איז זיכער אז דו מעגסט אים העלפן טרעפן אנאנדער פלאץ, אבער מחיוב פאר אים בוסטו גארנישט,

און די טענה וואס איז אויפגעברענגט געווארן, אז וואס זאל דער גאסט טוען? איז א גוטע שאלה וואס דו קענסט פרעגן פונעם ראש הקהל פון דיין לאקאלן שול ביים נעקסטן מעמבער שיפ קאמפיין.

געווען בין איך יארן אין טאהש קודש צווי מאל יאר אויף שבת.
מען פלעגט אייביג אויפשטעלן פארשטאנענדיג אז יעדע איינציגסטע וואך זענען דא הינדעטער געסט אין סאיז פשוט נישט מעגליך.
אבער באן אינז ווי אפט מאכן זיך עס דען אז איינער זאל קומען פינקט צו דיין פלאץ??
(איך רעדט פין די קלענרע בתי מדרשים)
קען מען דען נישט אויפגעבען אביסל באקוועמלעכקייט פאר הכנסת אורחים??

[מרור מיט חרוסת]

וואס עפעס? אויב האט יענער באקומען רשות פונעם בעל הזיץ איז ער פונקט ווי דער בעה"ב אליין

די דיון דא איז דאך נישט איבער דעם בכלל, וואס א חילוק צו די אייגענע, א ברודער'ס שוואגער, צו א קאזינס נעפיו??
די פאוינט איז, אויב איז די זיץ אין מיין באזיץ, האב איך די רעכט צו טוען דערמיט כל מה שליבי חפץ!

שטייטצעך אז דו ברויכסט נישט שרייען אויף יענעם, און ס'איז זיכער אז דו מעגסט אים העלפן טרעפן אנאנדער פלאץ, אבער מחיוב פאר אים בוסטו גארנישט,

און די טענה וואס איז אויפגעברענגט געווארן, אז וואס זאל דער גאסט טוען? איז א גוטע שאלה וואס דו קענסט פרעגן פונעם ראש הקהל פון דיין לאקאלן שול ביים נעקסטן מעמבער שיפ קאמפיין.

געווען בין איך יארן אין טאהש קודש צווי מאל יאר אויף שבת.
מען פלעגט אייביג אויפשטעלן פארשטאנענדיג אז יעדע איינציגסטע וואך זענען דא הינדעטער געסט אין סאיז פשוט נישט מעגליך.
אבער באן אינז ווי אפט מאכן זיך עס דען אז איינער זאל קומען פינקט צו דיין פלאץ??
(איך רעדט פין די קלענרע בתי מדרשים)
קען מען דען נישט אויפגעבען אביסל באקוועמלעכקייט פאר הכנסת אורחים??

שטייטצעך אז ווען מ'רעדט פון א קליינעם בית מדרש ווי עס פאלט אריין א גאסט אמאל א יובל בוסטו גערעכט,
איך רעד אבער פון א גרויסע בית מדרש וואס יעדן וואך לאזן זיך אראפ א פלאטע פון געסט, און אויב העסטו יעדע וואך לאזן זיצן דיין גאסט קענסטו גיין דאווענען און אנאנדער ס'מדרש.

[שבת קודש]

די דיון דא איז דאך נישט איבער דעם בכלל, וואס א חילוק צו די אייגענע, א ברודער'ס שוואגער, צו א קאזינס נעפיו??
די פאוינט איז, אויב איז די זיץ אין מיין באזיץ, האב איך די רעכט צו טוען דערמיט כל מה שליבי חפץ!

שטייטצעך אז דו ברויכסט נישט שרייען אויף יענעם, און ס'איז זיכער אז דו מעגסט אים העלפן טרעפן אנאנדער פלאץ, אבער מחיוב פאר אים בוסטו גארנישט,

און די טענה וואס איז אויפגעברענגט געווארן, אז וואס זאל דער גאסט טוען? איז א גוטע שאלה וואס דו קענסט פרעגן פונעם ראש הקהל פון דיין לאקאלן שול ביים נעקסטן מעמבער שיפ קאמפיין.

געווען בין איך יארן אין טאהש קודש צווי מאל יאר אויף שבת.
מען פלעגט אייביג אויפשטעלן פארשטאנענדיג אז יעדע איינציגסטע וואך זענען דא הינדעטער געסט אין סאיז פשוט נישט מעגליך.
אבער באן אינז ווי אפט מאכן זיך עס דען אז איינער זאל קומען פינקט צו דיין פלאץ??
(איך רעדט פין די קלענרע בתי מדרשים)
קען מען דען נישט אויפגעבען אביסל באקוועמלעכקייט פאר הכנסת אורחים??

שטייטצעך אז ווען מ'רעדט פון א קליינעם בית מדרש ווי עס פאלט אריין א גאסט אמאל א יובל בוסטו גערעכט,
איך רעד אבער פון א גרויסע בית מדרש וואס יעדן וואך לאזן זיך אראפ א פלאטע פון געסט, און אויב העסטו יעדע וואך לאזן זיצן דיין גאסט קענסטו גיין דאווענען און אנאנדער ס'מדרש.

יעדע וואך זעצן זיך די געסט פונקט אויף דיין פלאץ?

[מרור מיט חרוסת]

ניין, אבער כ'מיין אז דו האסט געכאפט וואס כ'מיין....

[אנדערער]

געסט וועלן זיך שנעלער זעצן אויף געוויסע פלעצער

[גראסערי]

יעדער איז דאך אמאל אויך א גאסט

אפשר קומט די עולם אריין מיט אייגענע עקספירינס וויאזוי זיי באהאנדלען די מצב ווען מען איז אויף די אנדערע זייט, בפרט די וואס פארשטייען אז מען זעצט זיך נישט אויף א צווייטענס זיץ

[לאקאלער רב]

מיינע צוויי צענט:
אין היכל התורה אויב איז דא א איד וועלכע גלייכט אלס צו זיצן אויפן זעלבן מקום, און ער קומט אן אין א ווינטערדיגן פארנאכטס ווען עס איז דרייפערטל ליידיג און איינער זיצט דארט, בעהט ער איהם שיינערהייט זיך צו זעצן ביים נעקסטן טיש, אזאנס קען מיטגיין.

אבער אין א זומער'דיגן שבת נאכמיטאג, שובבים ליל שישי, ווינטער מוצ"ש וואלט איך געזאגט פאר דעם יעניגן, טרעף מיר קודם א ליידיגן פלאץ און איך וועל מיר גערן אהינזעצן.

אין היכל רז"ב איז נישט דא קיין פלאץ אין א ווינטערדיגן פארנאכטס.

א ווינטערדיגן פארנאכטס איז 5 אזייגער, ס'דא דעמאלטס גענוג פלאץ עכ"פ זיך צו רוקן א טיש ארויף אדער אראפ.

[לאקאלער רב]

נישט ממש גלייך, יענמנס בייק איז יענעמנס רכוש
משא''כ דא האט ער נאר געקויפט די 'זכות' צו זיצן דארט וואס מעגליך אז מען קען עס פארלירן אויב מ'קומט נישט אן ביז אינמיטן דאוונען

וואס יא, פאר די שטעסטיך אויף פאר יענעם האסטו די פולע רעכט זיכער צו מאכן אז דער איז טאקע בעה"ב פון דעם זיץ, נישט אז זיין שכן'ס שוואגער האט אים ערלויבט צו נוצן זיין איידעםס עלטער פעטערס זיץ..

וואס עפעס? אויב האט יענער באקומען רשות פונעם בעל הזיץ איז ער פונקט ווי דער בעה"ב אליין

ער האט באצאלט פארן בעה"ב אדער ער יענער זאגט איהם למשל איך וועל נישט זיין די צווייטע טאג שחרית קענסט נעמען מיין זיץ?

ווילאנג ער צאלט נישט איז ער נישט בעה"ב, אז יענער גיבט אים רשות, איז עס גוט פאר ביז ערגעצווואו אנהייב פסוקד"ז, עס מאכט נישט קיין סענס אנצוקומען ביי הויעכע שמו"ע און אוועקשיקן איינעם ווייל דער בעל הזיץ איז זיין שכן'ס שוואגער.

איייגענע קינדער, אייניקלעך און אפי' ברידער איז א צווייטע מעשה.

[שבת קודש]

יעדער איז דאך אמאל אויך א גאסט

אפשר קומט די עולם אריין מיט אייגענע עקספירינס וויאזוי זיי באהאנדלען די מצב ווען מען איז אויף די אנדערע זייט, בפרט די וואס פארשטייען אז מען זעצט זיך נישט אויף א צווייטענס זיץ

ס'איז דא בתי מדרשים וואס האבן א מענטש וואס ווייסט וועלעכע זיצן ס'איז ליידיג יענע וואך וואס ווייזן צו פאר א יעדע גאסט לאו דווקא ווייסע בערד ווי זיך צו זעצן.

[שאינו יודע לשאול]

יעדער איז דאך אמאל אויך א גאסט

אפשר קומט די עולם אריין מיט אייגענע עקספירינס וויאזוי זיי באהאנדלען די מצב ווען מען איז אויף די אנדערע זייט, בפרט די וואס פארשטייען אז מען זעצט זיך נישט אויף א צווייטענס זיץ

ס'איז דא בתי מדרשים וואס האבן א מענטש וואס ווייסט וועלעכע זיצן ס'איז ליידיג יענע וואך וואס ווייזן צו פאר א יעדע גאסט לאו דווקא ווייסע בערד ווי זיך צו זעצן.

רוב בתי מדרשים וואו איך בין שוין געווען איז דא אזא ממונה, חוץ אין ביהמ"ד הג' (ק"י) וואו ס'איז לכאורה צו קאמערשל און צו שווער צו קענען האלטן קאפ אויף אזויפיל טויזענטער מתפללים און געסט.

[פופציגער]

ניין, אבער כ'מיין אז דו האסט געכאפט וואס כ'מיין....

און דו קומסט יעדע וואך אן שפעט?..

[מרור מיט חרוסת]

ניין, אבער כ'מיין אז דו האסט געכאפט וואס כ'מיין....

און דו קומסט יעדע וואך אן שפעט?..

עפעס אזוי..

[פריילאך]

יעדער איז דאך אמאל אויך א גאסט

אפשר קומט די עולם אריין מיט אייגענע עקספירינס וויאזוי זיי באהאנדלען די מצב ווען מען איז אויף די אנדערע זייט, בפרט די וואס פארשטייען אז מען זעצט זיך נישט אויף א צווייטענס זיץ

ס'איז דא בתי מדרשים וואס האבן א מענטש וואס ווייסט וועלעכע זיצן ס'איז ליידיג יענע וואך וואס ווייזן צו פאר א יעדע גאסט לאו דווקא ווייסע בערד ווי זיך צו זעצן.

רוב בתי מדרשים וואו איך בין שוין געווען איז דא אזא ממונה, חוץ אין ביהמ"ד הג' (ק"י) וואו ס'איז לכאורה צו קאמערשל און צו שווער צו קענען האלטן קאפ אויף אזויפיל טויזענטער מתפללים און געסט.

אין אלע שולן איז דא גבאים צו באדינען דעם ציבור מיט סערוויס, חוץ אין...

און אויב איר גייט דאס טון אלס עסקן, גייט מען אייך מסדר זיין איר זאלט אויפהערן.
מעשה שהי’

[שמח]

יעדער איז דאך אמאל אויך א גאסט

אפשר קומט די עולם אריין מיט אייגענע עקספירינס וויאזוי זיי באהאנדלען די מצב ווען מען איז אויף די אנדערע זייט, בפרט די וואס פארשטייען אז מען זעצט זיך נישט אויף א צווייטענס זיץ

ס'איז דא בתי מדרשים וואס האבן א מענטש וואס ווייסט וועלעכע זיצן ס'איז ליידיג יענע וואך וואס ווייזן צו פאר א יעדע גאסט לאו דווקא ווייסע בערד ווי זיך צו זעצן.

רוב בתי מדרשים וואו איך בין שוין געווען איז דא אזא ממונה, חוץ אין ביהמ"ד הג' (ק"י) וואו ס'איז לכאורה צו קאמערשל און צו שווער צו קענען האלטן קאפ אויף אזויפיל טויזענטער מתפללים און געסט.

אין ביהמ''ד אין קרית יואל עכ''פ ווען איך בין דארט געווען האב איך מיטגעהאלטן אז מ'קוקט זיך יא אום אויף די געסט, פריעדלענדער און אויך אביסל גליק.