רבי יחזקאל שניידט שטיקער: פאָר קיין אומאן, אבער אָן תשובה איז דא גיהנום!...

[Programming]

נוהגים לומר קדיש בשנה הראשונה למיתת האב והאם, מקור המנהג הזה הוא במדרש (מעשה זה מופיע בכלה רבתי פ"ב, ובאריכות בספר "אור זרוע" ח"ב, ס"נ): מעשה ברבי עקיבא, שראה אדם אחד שהיה ערום ושחור כפחם, והיה רץ כמרוצת הסוס וחבילת עצים גדולה על כתפו. גזר עליו ר' עקיבא והעמידו. לשאלת ר' עקיבא על מעשיו, ענה לו אותו אדם: "מת אנוכי, ובכל יום פוקדים עלי מלאכי חבלה הממונים עלי לחטוב עצים, ושורפים אותי בהם. וכל כך למה? מפני שעברתי על כל מצוות התורה". אמר לו ר' עקיבא: "כלום שמעת מן הממונים עליך, אם יש לך תקנה, להפטר מפורענות זו?", אמר לו: "שמעתי שהיו אומרים אלמלי היה למסכן זה בן, שעומד בתוך הקהל ואומר קדיש, וברכו את ה' המבורך, והקהל עונים אחריו אמן, יהא שמיה רבה מברך, וברוך ה' המבורך, מיד היו פוטרים אותי מן העונש". שאל אותו ר' עקיבא על עירו, והלך לשם.
לאחר דרישה וחקירה, מצא ר' עקיבא את בנו של האיש, כשעודנו ערל ולא נימול. נטלו ר' עקיבא, מל אותו, והושיבו לפניו ללמדו תורה, ולא היה מקבל עד שישב עליו ר' עקיבא בתענית ארבעים יום והתפלל עליו, עד שיצאה בת קול ואמרה לר' עקיבא שנתקבלה תפילתו. אז הלך ולימדו תורה, קריאת שמע, תפילה וברכת המזון. העמידו בתוך הקהל ואמר קדיש וברכו את ה' המבורך, וענו הקהל אחריו. באותה שעה התירו את המת ופטרוהו מן הפורענות.
בספר הזוהר (זוהר חדש פ' אחרי דף מט:) מובא המעשה הנ"ל ושם כתוב שר' עקיבא לימדו לומר הפטרה בבית הכנסת, וכן עשה, והמשיך ולימדו תורה עד שנסמך בתואר רבי, ואז נגלה המת בחלום אצל ר' עקיבא, ואמר לו: "רבי, הקב"ה ינחמך כפי שניחמתני, כי בשעה שאמר בני ההפטרה, הפקיעו ממני דין גיהנם, ובשעה שעבר להתפלל ואמר קדיש, קרעו לי גזר דיני מכל וכל, ובשעה שנתחכם בני והוסמך על ידך, עטרוני בכתרם של צדיקים והושיבוני עמהם בגן עדן.
כתב ה'בית יוסף' (יורה דעה שעו): "כתב 'הכל-בו' על מה שנמצא בהגדה שפעם אחת פגע ר' פלוני באחד שהיה מקושש עצים וכו'. אמר לו: "אין מי שיצילני אם לא שיאמר בני קדיש או יפטיר בנביא". על זה פשט המנהג לומר בנו של מת קדיש בתרא כל שנים עשר חודש וגם להפטיר בנביא". והרמ"א הוסיף: "כשהבן מתפלל ומקדש ברבים, פודה אביו ואמו מן הגיהנום.

אבוויעסלי איז אין אתנו יודע עד מה, אונז פארשטייען נישט פונקטליך די כוונה פון די מעשה, ווייל די קשיא איז דאך גאר הארב, ממ"נ איז זיך אים געקומען דער עונש לפי מעשיו וויאזוי דרייט ער זיך ארויס דערפון דורך דעם זון'ס קדיש, און אויב איז זיך אים נישט געקומען אזא עונש פארוואס האט ער עס באקומען.

מיט דעם אלעם איז זייער קלאר פאר יעדן איד וואס גלייבט אין שכר ועונש, אז איבער צו לאזן א קדיש'ל איז גאר וויכטיג פאר די נשמה אויף יענע וועלט, און עס העלפט גאר שטארק.

און פאר א ברסלב'ער חסיד איז אויך דא דער גילוי צו קומען צו פארן קיין אומאן צום ציון, אז דאס העלפט אויף יענע וועלט. דעטס איט.

קיינער - אריינגערעכנט אלע וואס קומען צו פארן אויף ראש השנה קיין אומאן - מיינען נישט אז מען האט דאס איז שוין הפקר וועלט, פונקט ווי מען טראכט נישט אזוי לגבי א קדיש. און צו די עקסטענט וואס מען טראכט יא אזוי, (אפשר אזא סארט פארצייטישע פויער עם הארץ וואס האט געטראכט אז פארן צום רבי'ן דאווענען וועט אים מוחל זיין אלע עבירות א.ד.ג.) איז עס דא איבעראל און האט נישט מיט אומאן.

[יום טוב שני]

לכאורה קען מען פרעגן א קשיא וויאזוי קען זיין אז ווען מען טהוט תשובה ווערט מען פטור פון אלע עונשים לכאורה שטייט דאך אינעם אני מאמין גומל טוב לשומרי מצוותיו ומעניש לעוברי מצוותיו?

[תינוק הבורח]

לכאורה קען מען פרעגן א קשיא וויאזוי קען זיין אז ווען מען טהוט תשובה ווערט מען פטור פון אלע עונשים לכאורה שטייט דאך אינעם אני מאמין גומל טוב לשומרי מצוותיו ומעניש לעוברי מצוותיו?

מען ווערט טאקע נישט פטור פון אלע עונשים.

[יום טוב שני]

לכאורה קען מען פרעגן א קשיא וויאזוי קען זיין אז ווען מען טהוט תשובה ווערט מען פטור פון אלע עונשים לכאורה שטייט דאך אינעם אני מאמין גומל טוב לשומרי מצוותיו ומעניש לעוברי מצוותיו?

מען ווערט טאקע נישט פטור פון אלע עונשים.

פון אביסל יא?

[נקודות טובות]

לכאורה קען מען פרעגן אקשיט וויאזוי קען זיין אז ווען מען טהוט תשובה ווערט מען פטור פון אלע עונשים לכאורה שטייט דאך אינעם אני מאמין גומל טוב לשומרי מצוותיו ומעניש לעוברי מצוותיו פיריעט!!

מען ווערט טאקע נישט פטור פון אלע עונשים.

חלילה! אט איז די לשון הרמב''ם.

ואל ידמה אדם בעל תשובה שהוא מרוחק ממעלת הצדיקים מפני העונות והחטאות שעשה אין הדבר כן אלא אהוב ונחמד הוא לפני הבורא כאילו לא חטא מעולם ולא עוד אלא ששכרו הרבה שהרי טעם טעם החטא ופירש ממנו וכבש יצרו אמרו חכמים מקום שבעלי תשובה עומדין אין צדיקים גמורין יכולין לעמוד בו כלומר מעלתן גדולה ממעלת אלו שלא חטאו מעולם מפני שהן כובשים יצרם יותר מהם.

און @יום טוב שני אייער אזוי געריפענע קשיא איז מיט דעם פארענטפערט!

[נקודות טובות]

ברא מזכה אבא

[גראז]

לכאורה קען מען פרעגן אקשיט וויאזוי קען זיין אז ווען מען טהוט תשובה ווערט מען פטור פון אלע עונשים לכאורה שטייט דאך אינעם אני מאמין גומל טוב לשומרי מצוותיו ומעניש לעוברי מצוותיו פיריעט!!

מען ווערט טאקע נישט פטור פון אלע עונשים.

אהא, הייסט עס אז אפילו מיט תשובה איז דא גיהנום...

תיובתא דר' יחזקאל...

[תינוק הבורח]

לכאורה קען מען פרעגן אקשיט וויאזוי קען זיין אז ווען מען טהוט תשובה ווערט מען פטור פון אלע עונשים לכאורה שטייט דאך אינעם אני מאמין גומל טוב לשומרי מצוותיו ומעניש לעוברי מצוותיו פיריעט!!

מען ווערט טאקע נישט פטור פון אלע עונשים.

חלילה! אט איז די לשון הרמב''ם.

ואל ידמה אדם בעל תשובה שהוא מרוחק ממעלת הצדיקים מפני העונות והחטאות שעשה אין הדבר כן אלא אהוב ונחמד הוא לפני הבורא כאילו לא חטא מעולם ולא עוד אלא ששכרו הרבה שהרי טעם טעם החטא ופירש ממנו וכבש יצרו אמרו חכמים מקום שבעלי תשובה עומדין אין צדיקים גמורין יכולין לעמוד בו כלומר מעלתן גדולה ממעלת אלו שלא חטאו מעולם מפני שהן כובשים יצרם יותר מהם.

און @יום טוב שני דיין אזוי געריפענע קשיא איז מיט דעם פארענטפערט!

אַף עַל פִּי שֶׁהַתְּשׁוּבָה מְכַפֶּרֶת עַל הַכּל וְעַצְמוֹ שֶׁל יוֹם הַכִּפּוּרִים מְכַפֵּר. יֵשׁ עֲבֵרוֹת שֶׁהֵן מִתְכַּפְּרִים לִשְׁעָתָן וְיֵשׁ עֲבֵרוֹת שֶׁאֵין מִתְכַּפְּרִים אֶלָּא לְאַחַר זְמַן. כֵּיצַד. עָבַר אָדָם עַל מִצְוַת עֲשֵׂה שֶׁאֵין בָּהּ כָּרֵת וְעָשָׂה תְּשׁוּבָה אֵינוֹ זָז מִשָּׁם עַד שֶׁמּוֹחֲלִין לוֹ, וּבְאֵלּוּ נֶאֱמַר (ירמיה ג כב) "שׁוּבוּ בָּנִים שׁוֹבָבִים אֶרְפָּה מְשׁוּבֹתֵיכֶם" וְגוֹ'. עָבַר עַל מִצְוַת לֹא תַּעֲשֶׂה שֶׁאֵין בָּהּ כָּרֵת וְלֹא מִיתַת בֵּית דִּין וְעָשָׂה תְּשׁוּבָה, תְּשׁוּבָה תּוֹלָה וְיוֹם הַכִּפּוּרִים מְכַפֵּר, וּבְאֵלּוּ נֶאֱמַר (ויקרא טז ל) "כִּי בַיּוֹם הַזֶּה יְכַפֵּר עֲלֵיכֶם". עָבַר עַל כְּרֵתוֹת וּמִיתוֹת בֵּית דִּין וְעָשָׂה תְּשׁוּבָה, תְּשׁוּבָה וְיוֹם הַכִּפּוּרִים תּוֹלִין וְיִסּוּרִין הַבָּאִין עָלָיו גּוֹמְרִין לוֹ הַכַּפָּרָה. וּלְעוֹלָם אֵין מִתְכַּפֵּר לוֹ כַּפָּרָה גְּמוּרָה עַד שֶׁיָּבוֹאוּ עָלָיו יִסּוּרִין, וּבְאֵלּוּ נֶאֱמַר (תהילים פט לג) "וּפָקַדְתִּי בְשֵׁבֶט פִּשְׁעָם וּבִנְגָעִים עֲוֹנָם". בַּמֶּה דְּבָרִים אֲמוּרִים בְּשֶׁלֹּא חִלֵּל אֶת הַשֵּׁם בְּשָׁעָה שֶׁעָבַר אֲבָל הַמְחַלֵּל אֶת הַשֵּׁם אַף עַל פִּי שֶׁעָשָׂה תְּשׁוּבָה וְהִגִּיעַ יוֹם הַכִּפּוּרִים וְהוּא עוֹמֵד בִּתְשׁוּבָתוֹ וּבָאוּ עָלָיו יִסּוּרִין אֵינוֹ מִתְכַּפֵּר לוֹ כַּפָּרָה גְּמוּרָה עַד שֶׁיָּמוּת. אֶלָּא תְּשׁוּבָה יוֹם הַכִּפּוּרִים וְיִסּוּרִין שְׁלָשְׁתָּן תּוֹלִין וּמִיתָה מְכַפֶּרֶת שֶׁנֶּאֱמַר (ישעיה כב יד) "וְנִגְלָה בְאָזְנָי ה' צְבָאוֹת" וְגוֹ' (ישעיה כב יד) "אִם יְכֻפַּר הֶעָוֹן הַזֶּה לָכֶם עַד תְּמֻתוּן":

[תינוק הבורח]

מען ווערט טאקע נישט פטור פון אלע עונשים.

חלילה! אט איז די לשון הרמב''ם.

ואל ידמה אדם בעל תשובה שהוא מרוחק ממעלת הצדיקים מפני העונות והחטאות שעשה אין הדבר כן אלא אהוב ונחמד הוא לפני הבורא כאילו לא חטא מעולם ולא עוד אלא ששכרו הרבה שהרי טעם טעם החטא ופירש ממנו וכבש יצרו אמרו חכמים מקום שבעלי תשובה עומדין אין צדיקים גמורין יכולין לעמוד בו כלומר מעלתן גדולה ממעלת אלו שלא חטאו מעולם מפני שהן כובשים יצרם יותר מהם.

און @יום טוב שני דיין אזוי געריפענע קשיא איז מיט דעם פארענטפערט!

אַף עַל פִּי שֶׁהַתְּשׁוּבָה מְכַפֶּרֶת עַל הַכּל וְעַצְמוֹ שֶׁל יוֹם הַכִּפּוּרִים מְכַפֵּר. יֵשׁ עֲבֵרוֹת שֶׁהֵן מִתְכַּפְּרִים לִשְׁעָתָן וְיֵשׁ עֲבֵרוֹת שֶׁאֵין מִתְכַּפְּרִים אֶלָּא לְאַחַר זְמַן. כֵּיצַד. עָבַר אָדָם עַל מִצְוַת עֲשֵׂה שֶׁאֵין בָּהּ כָּרֵת וְעָשָׂה תְּשׁוּבָה אֵינוֹ זָז מִשָּׁם עַד שֶׁמּוֹחֲלִין לוֹ, וּבְאֵלּוּ נֶאֱמַר (ירמיה ג כב) "שׁוּבוּ בָּנִים שׁוֹבָבִים אֶרְפָּה מְשׁוּבֹתֵיכֶם" וְגוֹ'. עָבַר עַל מִצְוַת לֹא תַּעֲשֶׂה שֶׁאֵין בָּהּ כָּרֵת וְלֹא מִיתַת בֵּית דִּין וְעָשָׂה תְּשׁוּבָה, תְּשׁוּבָה תּוֹלָה וְיוֹם הַכִּפּוּרִים מְכַפֵּר, וּבְאֵלּוּ נֶאֱמַר (ויקרא טז ל) "כִּי בַיּוֹם הַזֶּה יְכַפֵּר עֲלֵיכֶם". עָבַר עַל כְּרֵתוֹת וּמִיתוֹת בֵּית דִּין וְעָשָׂה תְּשׁוּבָה, תְּשׁוּבָה וְיוֹם הַכִּפּוּרִים תּוֹלִין וְיִסּוּרִין הַבָּאִין עָלָיו גּוֹמְרִין לוֹ הַכַּפָּרָה. וּלְעוֹלָם אֵין מִתְכַּפֵּר לוֹ כַּפָּרָה גְּמוּרָה עַד שֶׁיָּבוֹאוּ עָלָיו יִסּוּרִין, וּבְאֵלּוּ נֶאֱמַר (תהילים פט לג) "וּפָקַדְתִּי בְשֵׁבֶט פִּשְׁעָם וּבִנְגָעִים עֲוֹנָם". בַּמֶּה דְּבָרִים אֲמוּרִים בְּשֶׁלֹּא חִלֵּל אֶת הַשֵּׁם בְּשָׁעָה שֶׁעָבַר אֲבָל הַמְחַלֵּל אֶת הַשֵּׁם אַף עַל פִּי שֶׁעָשָׂה תְּשׁוּבָה וְהִגִּיעַ יוֹם הַכִּפּוּרִים וְהוּא עוֹמֵד בִּתְשׁוּבָתוֹ וּבָאוּ עָלָיו יִסּוּרִין אֵינוֹ מִתְכַּפֵּר לוֹ כַּפָּרָה גְּמוּרָה עַד שֶׁיָּמוּת. אֶלָּא תְּשׁוּבָה יוֹם הַכִּפּוּרִים וְיִסּוּרִין שְׁלָשְׁתָּן תּוֹלִין וּמִיתָה מְכַפֶּרֶת שֶׁנֶּאֱמַר (ישעיה כב יד) "וְנִגְלָה בְאָזְנָי ה' צְבָאוֹת" וְגוֹ' (ישעיה כב יד) "אִם יְכֻפַּר הֶעָוֹן הַזֶּה לָכֶם עַד תְּמֻתוּן":

רמב"ם הל' תשובה פרק א ה"ד
ומקורו ממשנה יומא

[Programming]

ברא מזכה אבא

ריכטיג

און אויך רבי נחמן שלעפט ארויס ביי די פיאות, עכ"פ אזוי איז מקובל ביי די ברסלב'ער חסידים

[יום טוב שני]

אני מאמין באמונה שלימה שכל התורה המצויה בידינו הוא הנתינה למשה רבינו עליו השלום

איז דאס אויך תורת הצדיקים ?

[נקודות טובות]

חלילה! אט איז די לשון הרמב''ם.

ואל ידמה אדם בעל תשובה שהוא מרוחק ממעלת הצדיקים מפני העונות והחטאות שעשה אין הדבר כן אלא אהוב ונחמד הוא לפני הבורא כאילו לא חטא מעולם ולא עוד אלא ששכרו הרבה שהרי טעם טעם החטא ופירש ממנו וכבש יצרו אמרו חכמים מקום שבעלי תשובה עומדין אין צדיקים גמורין יכולין לעמוד בו כלומר מעלתן גדולה ממעלת אלו שלא חטאו מעולם מפני שהן כובשים יצרם יותר מהם.

און @יום טוב שני דיין אזוי געריפענע קשיא איז מיט דעם פארענטפערט!

אַף עַל פִּי שֶׁהַתְּשׁוּבָה מְכַפֶּרֶת עַל הַכּל וְעַצְמוֹ שֶׁל יוֹם הַכִּפּוּרִים מְכַפֵּר. יֵשׁ עֲבֵרוֹת שֶׁהֵן מִתְכַּפְּרִים לִשְׁעָתָן וְיֵשׁ עֲבֵרוֹת שֶׁאֵין מִתְכַּפְּרִים אֶלָּא לְאַחַר זְמַן. כֵּיצַד. עָבַר אָדָם עַל מִצְוַת עֲשֵׂה שֶׁאֵין בָּהּ כָּרֵת וְעָשָׂה תְּשׁוּבָה אֵינוֹ זָז מִשָּׁם עַד שֶׁמּוֹחֲלִין לוֹ, וּבְאֵלּוּ נֶאֱמַר (ירמיה ג כב) "שׁוּבוּ בָּנִים שׁוֹבָבִים אֶרְפָּה מְשׁוּבֹתֵיכֶם" וְגוֹ'. עָבַר עַל מִצְוַת לֹא תַּעֲשֶׂה שֶׁאֵין בָּהּ כָּרֵת וְלֹא מִיתַת בֵּית דִּין וְעָשָׂה תְּשׁוּבָה, תְּשׁוּבָה תּוֹלָה וְיוֹם הַכִּפּוּרִים מְכַפֵּר, וּבְאֵלּוּ נֶאֱמַר (ויקרא טז ל) "כִּי בַיּוֹם הַזֶּה יְכַפֵּר עֲלֵיכֶם". עָבַר עַל כְּרֵתוֹת וּמִיתוֹת בֵּית דִּין וְעָשָׂה תְּשׁוּבָה, תְּשׁוּבָה וְיוֹם הַכִּפּוּרִים תּוֹלִין וְיִסּוּרִין הַבָּאִין עָלָיו גּוֹמְרִין לוֹ הַכַּפָּרָה. וּלְעוֹלָם אֵין מִתְכַּפֵּר לוֹ כַּפָּרָה גְּמוּרָה עַד שֶׁיָּבוֹאוּ עָלָיו יִסּוּרִין, וּבְאֵלּוּ נֶאֱמַר (תהילים פט לג) "וּפָקַדְתִּי בְשֵׁבֶט פִּשְׁעָם וּבִנְגָעִים עֲוֹנָם". בַּמֶּה דְּבָרִים אֲמוּרִים בְּשֶׁלֹּא חִלֵּל אֶת הַשֵּׁם בְּשָׁעָה שֶׁעָבַר אֲבָל הַמְחַלֵּל אֶת הַשֵּׁם אַף עַל פִּי שֶׁעָשָׂה תְּשׁוּבָה וְהִגִּיעַ יוֹם הַכִּפּוּרִים וְהוּא עוֹמֵד בִּתְשׁוּבָתוֹ וּבָאוּ עָלָיו יִסּוּרִין אֵינוֹ מִתְכַּפֵּר לוֹ כַּפָּרָה גְּמוּרָה עַד שֶׁיָּמוּת. אֶלָּא תְּשׁוּבָה יוֹם הַכִּפּוּרִים וְיִסּוּרִין שְׁלָשְׁתָּן תּוֹלִין וּמִיתָה מְכַפֶּרֶת שֶׁנֶּאֱמַר (ישעיה כב יד) "וְנִגְלָה בְאָזְנָי ה' צְבָאוֹת" וְגוֹ' (ישעיה כב יד) "אִם יְכֻפַּר הֶעָוֹן הַזֶּה לָכֶם עַד תְּמֻתוּן":

רמב"ם הל' תשובה פרק א ה"ד
ומקורו ממשנה יומא

די אני מאמין'ס רעדט די רמב''ם פון שכר ועונש בעולם הבא. און אזוי אויך ר'נחמן. און אזוי אויך מיר דא אויף אידטיש. קיינער האט נישט גערעדט פון שכר ועונש בעולם הזה
ובנוגע בעלמא הדין, בעטן מיר דאך ומה שחטאתי לפניך מרק ברחמיך הרבים אבל לא ע"י יסורין וחלאים רעים.

[יום טוב שני]

ברא מזכה אבא

[נקודות טובות]

אני מאמין באמונה שלימה שכל התורה המצויה בידינו הוא הנתינה למשה רבינו עליו השלום

איז דאס אויך תורת הצדיקים ?

דהיינו?

[יום טוב שני]

ברא מזכה אבא

וואס איז מיט די אני מאמין יעצט?

[נקודות טובות]

ברא מזכה אבא

וואס איז מיט די אני מאמין יעצט?

קודם כל איך דארף נישט פארענטפערן קיין רמ''א. אויב איר שפירט אז איר מוזט פארענטפערן ר'נחמן, דאן האט איר א פראבלעם.

אבער לעניננו, וואס איז די אפטייטש פון ברא מזכה אבא?
א טאטע און א קינד זענען איינס. און מהאי טעמא, ווען א קינד טוט עפעס, איז כאילו דער טאטע טוט עס.

[נקודות טובות]

וואס איז מיט די אני מאמין יעצט?

קודם כל איך דארף נישט פארענטפערן קיין רמ''א. אויב פיעלסטו אז דו מוזט פארענטפערן ר'נחמן, האסטו א פראבלעם.

אבער לעניננו, וואס איז די אפטייטש פון ברא מזכה אבא?
א טאטע און א קינד זענען איינס. און מהאי טעמא, ווען א קינד טוט עפעס, איז כאילו דער טאטע טוט עס.

און אויף דעם זאגט שוין די גמרא, אז דוקא ברא מזכה אבא, אבער פארקערט נישט.

[יום טוב שני]

וואס איז מיט די אני מאמין יעצט?

קודם כל איך דארף נישט פארענטפערן קיין רמ''א. אויב פיעלסטו אז דו מוזט פארענטפערן ר'נחמן, האסטו א פראבלעם.

אבער לעניננו, וואס איז די אפטייטש פון ברא מזכה אבא?
א טאטע און א קינד זענען איינס. און מהאי טעמא, ווען א קינד טוט עפעס, איז כאילו דער טאטע טוט עס.

דאס איז קיין תירץ אויף די געוואלדיגע קשיא

[נקודות טובות]

וואס איז מיט די אני מאמין יעצט?

קודם כל איך דארף נישט פארענטפערן קיין רמ''א. אויב פיעלסטו אז דו מוזט פארענטפערן ר'נחמן, האסטו א פראבלעם.

אבער לעניננו, וואס איז די אפטייטש פון ברא מזכה אבא?
א טאטע און א קינד זענען איינס. און מהאי טעמא, ווען א קינד טוט עפעס, איז כאילו דער טאטע טוט עס.

דאס איז קיין תירץ אויף די געוואלדיגע קשיא

איך פארשטיי בכלל נישט די קשיא?
איר קענט פרעגן בכלליות, וואס איז שייך צו טוהן עפעס לעלוי נשמת פון א מענטש.

[יום טוב שני]

קודם כל איך דארף נישט פארענטפערן קיין רמ''א. אויב פיעלסטו אז דו מוזט פארענטפערן ר'נחמן, האסטו א פראבלעם.

אבער לעניננו, וואס איז די אפטייטש פון ברא מזכה אבא?
א טאטע און א קינד זענען איינס. און מהאי טעמא, ווען א קינד טוט עפעס, איז כאילו דער טאטע טוט עס.

דאס איז קיין תירץ אויף די געוואלדיגע קשיא

איך פארשטיי בכלל נישט די קשיא?
איר קענט פרעגן בכלליות, וואס איז שייך צו טוהן עפעס לעלוי נשמת פון א מענטש.

איר פארשטייט זייער גוט!! טאקע דאס איז אויך שווער

[נקודות טובות]

דאס איז קיין תירץ אויף די געוואלדיגע קשיא

איך פארשטיי בכלל נישט די קשיא?
איר קענט פרעגן בכלליות, וואס איז שייך צו טוהן עפעס לעלוי נשמת פון א מענטש.

איר פארשטייט זייער גוט!! טאקע דאס איז אויך שווער

בפשטות קען נאר א קינד טוהן פארן טאטע/מאמע לאחר מאה ועשרים.

[יום טוב שני]

איך פארשטיי בכלל נישט די קשיא?
דו קענסט פרעגן בכלל, וואס איז שייך צו טוהן עפעס לעלוי נשמת פון א מענטש.

איר פארשטייט זייעער גוט!! טאקע דאס איז אויך שווער

בפשטות קען נאר א קינד טוהן פארן טאטע/מאמע לאחר מאה ועשרים.

דאס מאכט נישט די זאך אנדערש ?

[נקודות טובות]

איר פארשטייט זייער גוט!! טאקע דאס איז אויך שווער

בפשטות קען נאר א קינד טוהן פארן טאטע/מאמע לאחר מאה ועשרים.

דאס מאכט נישט די זאך אנדערש ?

ברא כרעא דאבוה, איז א גמרא מושג. מהאי טעמא דארף די תורה נישט שרייבן אז א זוהן ירש'ענט א טאטע. און אלע ראשונים ברענגען דאס בנוגע הלכות אבילות.
א זוהן איז א חלק פון די טאטע.

[יום טוב שני]

בפשטות קען נאר א קינד טוהן פארן טאטע/מאמע לאחר מאה ועשרים.

דאס מאכט נישט די זאך אנדערש ?

ברא כרעא דאבוה, איז א גמרא מושג. מהאי טעמא דארף די תורה נישט שרייבן אז א זוהן ירש'ענט א טאטע. און אלע ראשונים ברענגען דאס בנוגע הלכות אבילות.
א זוהן איז א חלק פון די טאטע.

דעמאלט וויאזוי האט דוד ארויסגענומען אבשלום פון גיהינום צום גן עדן? דוד איז דאך גיווען זיין טאטע און נישט זיין זהון?

[נקודות טובות]

דאס מאכט נישט די זאך אנדערש ?

ברא כרעא דאבוה, איז א גמרא מושג. מהאי טעמא דארף די תורה נישט שרייבן אז א זוהן ירש'ענט א טאטע. און אלע ראשונים ברענגען דאס בנוגע הלכות אבילות.
א זוהן איז א חלק פון די טאטע.

דעמאלט וויאזוי האט דוד ארויסגענומען אבשלום פון גיהינום צום גן עדן? דוד איז דאך גיווען זיין טאטע און נישט זיין זהון?

דאס אז ברא מזכה אבא, און נישט אבא מזכה ברא איז א גמרא אין סנהדרין.

בנוגע דוד מיט אבשלום. זענען דא וואס זאגען אז מיטן זאגן בני האט דוד געמיינט צו זאגן אז אלעס קומט נאר פון חטא בת שבע. און דערפאר האט ער געזאגט בני, ווי צו זאגן עס איז מיין פראבלעם. ווי דער אויבערשטער האט אים געזאגט הנני מקים עליך רעה מביתך. און פארדעם האט ער טאקע געזאגט מזמור, בברחו מפני אבשלום, און נישט געקלאגט.

אבער יהיה איך שיהיה. עס איז מיר זייער באטעמ'ט צו שמועסן מיט אייך. אבער איך האף אז איר פארשטייט אז איך קען נישט יעצט ענטפערן יעדע קשיא אין שס בבלי ירושלמי וכו'.

בסך הכל וואס איך זאג איז. מיר האבן דרייצען עיקרים פונעם רמב''ם. און איינער פון די איז אמונת שכר ועונש. ווער עס טוט עבירות ווערט באשטראפט. און ווער עס וויל זיך ארויסדרייען פון דעם זאל תשובה טוהן. און וועמען פארן צו ר'נחמן העלפט אים אז ער זאל קענען תשובה טוהן, זאל פארן. און וועמען עסן פערפעל העלפט אים, זאל עסן פערפעל.
און ווער עס קען סתם בלייבן אויפן פלאץ ווי ער וואוינט, און דארט האבן א הרהור תשובה. איז אשרי לו ואשרי חלקו.
אבער סתם איינער וואס האט גארנישט מיט ברסלב א גאנץ יאר. נאר ער האט געהערט עפעס אז ר' נחמן ציעט פאות. דאס גרענעצט זיך מיט אפיקורוסות.