דברי צחות בדברי תורה

[להגדיל הטראסק]

• אסתר איז געווען א גרויסע צדיקת! זי האט באקומען די מן נישט נאר ביים טיר, נאר גראד אראפ פון בעט האט זי שוין געהאט מן! אזוי שטייט! והמן נופל על המטה אשר אסתר עליה...
און אויב ווילסטו זאגן אז איך מאך סתם ליצנות ווייסן מיר אז מן דאס ווייזט אויף פרנסה, און ווען די המן נופל על המטה האט פאסירט שטייט נאכדעם ביום ההוא נתן המלך אחשורוש לאסתר המלכה את בית המן...

[להגדיל הטראסק]

• אומרים מילתא דבדיחותא לפני הלימוד משום הכנה, און די הכנה איז גרעסער פון די מצוה וועגן דעם איז מען אזוי מאריך דערמיט...
און וועגן דעם זאגט מען מילתא דבדיחותא ביי א שבע ברכות ווייל כל השורה בלא אשה שורה בלא תורה, ישא אשה ואחר כך ילמוד תורה, וועגן דעם מאכט מען א הכנה ביי די שבע ברכות מיט א מילתא דבדיחותא,
און המן איז ר"ת נישט מאכן הכנה, ער האט אליינס געמאכט די תלי' אוועקצונעמען די מצוה פון הכנה למצוות מחיית עמלק פון מרדכי, וועגן דעם אלס זה לעומת זה איז מען פורים מרבה במילתא דבדיחותא וואס דאס איז א הכנה פאר לימוד התורה,
און וועגן דעם האט אים זיין טאכטער אנגעגאסן מיט די סחורה, ווייל ער האט נישט געלאזט קיין הכנה למצוה האט מען אים באגאסן מיט די הכנות לתפילה...

[להגדיל הטראסק]

1. כהן בא לגדול א' ושאל אם מותר לילך לקבר של שמעון הצדיק מטעם צדיקים במיתתם קרוין חיים,
ענה נכון, אבל לשיטתך יש פארקערטע פראבלעם, דהלא שמעון הצדיק היה כהן ואצלך שייך לומר רש...בחייהם קרוים מתים, והוא אסור לטמא...

[להגדיל הטראסק]

• די משנה זאגט אין פסחים דף ס"ד עמוד א' "ר' יהודה אומר מימיהם של כת שלישית לא הגיעו לאהבתי כי ישמע ה' מפני שעמה מועטין." איז לכאורה שווער געווענליך מיט א קליינע ציבור דאווענט זיך געווענליך שנעלער ווי מיט א גרויסער ציבור?
אויף דעם ענטפערט די גמרא אויף דף ס"ה עמוד א' "תנא היא נקראת כת עצלנית" – און ווער עס קען די לעצטע מנין אין בית המדרש די שפעטע אידן פארשטייט אז דארט דאווענט מען מיט א ברען און מיט א רואיגקייט מיט די וועלטס צייט...(יצחק שמואל)

[להגדיל הטראסק]

1. רמז לוועקיום קלינער לפני פסח, משום שהמצרים היו בבחינת וועקיום קלינער, עיין ביוצר לשבת הגדול לפני קל נא לעולם תערץ (עפר ארץ שואפים)

[להגדיל הטראסק]

• גימפל: פלעגט דרשענען דברי 'כיבוש'ין תרתי משמע אין מקוה, עס פלעגט ממש אייננעמען דעם עולם וואס ווייקט זיך אין מקוה... אים פלעגט מען רופן דעם 'מגיד רחצה...' די דרשות פלעגן פארקומען אין די הייסערע בור.
גרונם: שבת האסטו א פראבלעם מיט די לאנגע דרשות, זיך זוימען אין די הייסע בור איז עס בישול...
גימפל: אבער עס איז בכלל נישט אזוי הייס!
גרונם: אבער כבוש כמבושל...
גימפל: אבער כיבוש יחיד הייסט נישט קיין כיבוש!
גרונם: ביסט גערעכט, אבער דו זאגסט דיינע דברי כיבושין פאר א רבים מקשיבים...

משה שווארטץ

[להגדיל הטראסק]

1. כי רב שבענו 'בוז' – מיר זענען שוין זאט פון "ביז" די קרעטשמע דארף מען נאך א טרונק, יעצט דארף מען שוין משיח אליינס...

[להגדיל הטראסק]

• דאס אז זריזות ברענגט שמחה דאס איז פשוט פראקטיש, עס געבט סיפוק אז מען ערלעדיגט זאכן פלינק און מען טוט אסאך אויף,
און מען זעהט עס אין די זמירות למוצאי שבת סעוד ושמוח (וסמוך) לנמהרים,
אין די מגילה זעהט מען מיגון לשמחה, פון יאגן איז געקומען שמחה
און אין תהלים קאפיטל סח "וצדיקים ישמחו יאייל צו (יעלצו) לפני אלוקים וישישו בשמחה"

(משה שווארטץ)

[הדסים]

• דאס אז זריזות ברענגט שמחה דאס איז פשוט פראקטיש, עס געבט סיפוק אז מען ערלעדיגט זאכן פלינק און מען טוט אסאך אויף,
און מען זעהט עס אין די זמירות למוצאי שבת סעוד ושמוח (וסמוך) לנמהרים,
אין די מגילה זעהט מען מיגון לשמחה, פון יאגן איז געקומען שמחה
און אין תהלים קאפיטל סח "וצדיקים ישמחו יאייל צו (יעלצו) לפני אלוקים וישישו בשמחה"

(משה שווארטץ)

און אז ונס יאגן - איז ואנחה..

[להגדיל הטראסק]

• התחילו מס' ביצה גימפל התחיל מיד לכתוב הגהות
גרונם: וואס שרייבסטו דארט?
גימפל: אז עס איז געווען א יום המעונן!
גרונם: וואס איז פשט? וואס האט דיר געברענגט צו אזא מסקנה?
גימפל: ווייל עס איז מיר שווער געווען, פאר איין קליינע איי מאכט מען א גאנצע לומדישע מסכת?
גרונם: טאקע א שווערע קשיא... וואס האסטו גענטפערט?
גימפל: היתה ביצת פרה וגדולה!
גרונם: הלא אין כל חדש תחת השמש? גימפל: אלא מאי הוי אומר שהיתה יום המעונן!!!

- ניין די מעשה איז נישט געווען לעצטנס, היינט צוטאגס מיט די טייערע אייער פרייזן איז עס טאקע נישט קיין קשיא...)