כת לב טהור אין גוואטעמאלע

[לחידודא]

איינער פון די מערסט אומלאגישע און מאדנע טענות וואס די קולטוסטן פארשפרייטן אין זייער פראפעגאנדע, איז כאילו די רעגירונג אין מדינת ישראל האט א פערזענליכע חשבון אנטקעגן א הייפעלע פון דרייסיג משוגעים אין גוטאמאלע.
און כאילו דאס איז די סיבה פארוואס מען ארעסטירט זיי און מען פייניגט זיי, און נישט וויבאלד זיי אביוזן זייערע מיטגלידער הקטנים עם הגדולים.

[אלעמאל]

אויב וועל איך דיר אויפווייזען, אז דאס גאנצע שטריך צו עבודה זרה, איז א שטיק דמיון בעלמא, און האט מיט מציאות קיין שום קשר, וועט איהר שפירן רואיג?

איך קען עס אויפווייזען, אבער נישט דא אין די ראמען פון די פאבליק סייט'ס.

איך קען נאר אזויפיל זאגן, זארג נישט.
עס איז נישט קיין שמץ ברעקל עבודה זרה.

פארוואס קען מען נישט שרייבן אין פאבליק?

אויב וועל איך דיר אויפווייזען, אז דאס גאנצע שטריך צו עבודה זרה, איז א שטיק דמיון בעלמא, און האט מיט מציאות קיין שום קשר, וועט איהר שפירן רואיג?

איך קען עס אויפווייזען, אבער נישט דא אין די ראמען פון די פאבליק סייט'ס.

איך קען נאר אזויפיל זאגן, זארג נישט.
עס איז נישט קיין שמץ ברעקל עבודה זרה.

פארוואס נישט אין די ראמען פון א פאבליק סייט? דער רמב”ם גיבט עס אראפ אין די ראמען פון א פאבליק ספר....

און איך דארף גלייבן אז עס האט נישט קיין שמץ... נו נו...

עס איז כמעט נישט מעגליך, פאר אונז פשוט'ער קאמענטירער, זיך צו האלטן גראד, אן זעהן געוויסע עוולות וואס געשעהן נישט, אדער עבירות וואס קיינער איז נישט עובר.

טאקע ווייל מיר זענען אויך אידישע קינדער מיט א יצר הרע.

פאלשע קנאות איז א זאך וואס געשעהט זייער אפט, ספעציעל ביי מיין רבי'ס ברודער מיט זיינע אנהענגער. - יעדער פעולה וואס זיי (מיין רבי'ס ברודער'ס חסידים) טוהן, ווערט אין מיין אויגן צום ערשט אפגעשאצט לרעה, און אויב זעה איך גארנישט שלעכט דארט, קען איך צוריק ציען אביסל פון מיין אפשאצונג לרעה.

אויב דער זעלבע זאך וואלט מיין קהילה געטוהן, וואלט איך גלייך נאר געזעהן גוט'ס.

און ווי דער באקאנטע מעשה מיט רבי שלום שבדרון זצ"ל מיט אתה יצרת.

רבי שלום האט פארציילט, אז איינמאל איז ער געקומען אין א שטאט, אריינגעקומען אין שוהל, געווארט מ'זאל איהם מכבד זיין מיט אן אויבען-אהן פלאץ.
און גארנישט.
קיינער נישט.
אפילו נישט בטעות.

ער האט קיין ברירה נישט געהאט, און זיך אליין צוגעזעצט במקומו הראוי, און זיך פארגעשטעלט ווער ער איז, און געווארט פאר א כיבוד.

עס קומט צו שחרית, ער שטייט און ווארט אז מ'זאל איהם מכבד זיין, און גארנישט, קיינער טראכט אפילו נישט פון איהם.
אפשר האבן זיי דא עפעס א וועלט'ס חזן? לאז מיר ווארטן און זעהן.
קומט למעשה, שיקט מען דארט עפעס צו, איינער וואס פארשטייט בכלל נישט צו קיין דאווענען, זייענדיג שבת ראש חודש, רעדט מען דאך פון הלל, מיט דאס גאנצע ברען, און וואס, מ'שיקט דארט צו עפעס א נערישע בעל תפילה, קוים עברי וואס ער קען, און קעקעצט און מעקעצט א גאנצע דאווענען אהן קיין טעם.

אוי געוואלד.

זאל שוין זיין, וועלן מיר ווארטן אויף אן עלי'ה.

קיינער פרעגט מיר נישט אויב בין איך א כהן, אויך נישט א לוי.
נו, זיכער שלישי, דער חשוב'סטע עלי'ה.

עס קומט למעשה, אויך נישט.

אפשר איז דא שישי דאס חשוב'ע עלי'ה טראכט איך צו מיר, אבער ניין, עפעס א שלעפער האט עס באקומען.

מפטיר? אויך נישט, א בחור'ל האט עס.

מוסף? עפעס א לא יוצלח, וואס ווייסט אפילו נישט צו וועמען מ'דאווענט.

צוקלאפט און צובראכן דאווען איך מוסף, מיט א צובראכן הארץ, לב נשבר ונדכה, אלעס נאר פאר'ן אייבערשטער.

און דער אייבערשטער העלפט און פארלאזט נישט קיינעם, איך הער ווי דער חזן הייבט אהן תכנת שבת...
מיט אן אמת'ע עזות דקדושה, אלס אות מחאה האב איך מיר אונטערגעגארטעלט, אויס געקלאפט דריי מאל אויפ'ן טיש הויעך מיט דאס גרעסטע און שטערקסטע קול. אתה יצרת.
דריי מאל.
איינס פאר'ן שחרית.
איינס פאר'ן עלי'ה.
און איינס פאר מוסף.

און איך האב מיר בארואיגט.

לענייננו.
עס איז שווער דורך צו טראכטן יענעם'ס עבירות מיט א גלייכקייט, עס זעהט אלעמאל אויס ערגער פון אונזער פלאץ, ממילא גיהערט עס נישט ברבים.

אבער למעשה, נע, זארגט אייך נישט, עס איז נישט קיין עבודה זרה, און נישט אפילו נאנט אהין.

[איד]

אויב וועל איך דיר אויפווייזען, אז דאס גאנצע שטריך צו עבודה זרה, איז א שטיק דמיון בעלמא, און האט מיט מציאות קיין שום קשר, וועט איהר שפירן רואיג?

איך קען עס אויפווייזען, אבער נישט דא אין די ראמען פון די פאבליק סייט'ס.

איך קען נאר אזויפיל זאגן, זארג נישט.
עס איז נישט קיין שמץ ברעקל עבודה זרה.

פארוואס קען מען נישט שרייבן אין פאבליק?

אויב וועל איך דיר אויפווייזען, אז דאס גאנצע שטריך צו עבודה זרה, איז א שטיק דמיון בעלמא, און האט מיט מציאות קיין שום קשר, וועט איהר שפירן רואיג?

איך קען עס אויפווייזען, אבער נישט דא אין די ראמען פון די פאבליק סייט'ס.

איך קען נאר אזויפיל זאגן, זארג נישט.
עס איז נישט קיין שמץ ברעקל עבודה זרה.

פארוואס נישט אין די ראמען פון א פאבליק סייט? דער רמב”ם גיבט עס אראפ אין די ראמען פון א פאבליק ספר....

און איך דארף גלייבן אז עס האט נישט קיין שמץ... נו נו...

עס איז כמעט נישט מעגליך, פאר אונז פשוט'ער קאמענטירער, זיך צו האלטן גראד, אן זעהן געוויסע עוולות וואס געשעהן נישט, אדער עבירות וואס קיינער איז נישט עובר.

טאקע ווייל מיר זענען אויך אידישע קינדער מיט א יצר הרע.

פאלשע קנאות איז א זאך וואס געשעהט זייער אפט, ספעציעל ביי מיין רבי'ס ברודער מיט זיינע אנהענגער. - יעדער פעולה וואס זיי (מיין רבי'ס ברודער'ס חסידים) טוהן, ווערט אין מיין אויגן צום ערשט אפגעשאצט לרעה, און אויב זעה איך גארנישט שלעכט דארט, קען איך צוריק ציען אביסל פון מיין אפשאצונג לרעה.

אויב דער זעלבע זאך וואלט מיין קהילה געטוהן, וואלט איך גלייך נאר געזעהן גוט'ס.

און ווי דער באקאנטע מעשה מיט רבי שלום שבדרון זצ"ל מיט אתה יצרת.

רבי שלום האט פארציילט, אז איינמאל איז ער געקומען אין א שטאט, אריינגעקומען אין שוהל, געווארט מ'זאל איהם מכבד זיין מיט אן אויבען-אהן פלאץ.
און גארנישט.
קיינער נישט.
אפילו נישט בטעות.

ער האט קיין ברירה נישט געהאט, און זיך אליין צוגעזעצט במקומו הראוי, און זיך פארגעשטעלט ווער ער איז, און געווארט פאר א כיבוד.

עס קומט צו שחרית, ער שטייט און ווארט אז מ'זאל איהם מכבד זיין, און גארנישט, קיינער טראכט אפילו נישט פון איהם.
אפשר האבן זיי דא עפעס א וועלט'ס חזן? לאז מיר ווארטן און זעהן.
קומט למעשה, שיקט מען דארט עפעס צו, איינער וואס פארשטייט בכלל נישט צו קיין דאווענען, זייענדיג שבת ראש חודש, רעדט מען דאך פון הלל, מיט דאס גאנצע ברען, און וואס, מ'שיקט דארט צו עפעס א נערישע בעל תפילה, קוים עברי וואס ער קען, און קעקעצט און מעקעצט א גאנצע דאווענען אהן קיין טעם.

אוי געוואלד.

זאל שוין זיין, וועלן מיר ווארטן אויף אן עלי'ה.

קיינער פרעגט מיר נישט אויב בין איך א כהן, אויך נישט א לוי.
נו, זיכער שלישי, דער חשוב'סטע עלי'ה.

עס קומט למעשה, אויך נישט.

אפשר איז דא שישי דאס חשוב'ע עלי'ה טראכט איך צו מיר, אבער ניין, עפעס א שלעפער האט עס באקומען.

מפטיר? אויך נישט, א בחור'ל האט עס.

מוסף? עפעס א לא יוצלח, וואס ווייסט אפילו נישט צו וועמען מ'דאווענט.

צוקלאפט און צובראכן דאווען איך מוסף, מיט א צובראכן הארץ, לב נשבר ונדכה, אלעס נאר פאר'ן אייבערשטער.

און דער אייבערשטער העלפט און פארלאזט נישט קיינעם, איך הער ווי דער חזן הייבט אהן תכנת שבת...
מיט אן אמת'ע עזות דקדושה, אלס אות מחאה האב איך מיר אונטערגעגארטעלט, אויס געקלאפט דריי מאל אויפ'ן טיש הויעך מיט דאס גרעסטע און שטערקסטע קול. אתה יצרת.
דריי מאל.
איינס פאר'ן שחרית.
איינס פאר'ן עלי'ה.
און איינס פאר מוסף.

און איך האב מיר בארואיגט.

לענייננו.
עס איז שווער דורך צו טראכטן יענעם'ס עבירות מיט א גלייכקייט, עס זעהט אלעמאל אויס ערגער פון אונזער פלאץ, ממילא גיהערט עס נישט ברבים.

אבער למעשה, נע, זארגט אייך נישט, עס איז נישט קיין עבודה זרה, און נישט אפילו נאנט אהין.

אבער פון די אנדערע זייט דארף מען אלץ געדענקען
אז אפילו איינער האט טאקע א קאנקארענץ, מיינט נישט אז יעדע עוולה וואס זיי טוען, אדער וואס ווערט פארשפרייט, איז סתם א ליגענט פון די קאנקורענץ
אמאל איז דא וואס ס'ווערט געטוהן גרויסע עוולות, און מ'פארווישט עס כאילו די קאנקורענץ האט עס אויפגעמאכט וכו', וואס אין ווארהייט איז עס יא אמת

[ענציקלאפעדיסט]

אויב וועל איך דיר אויפווייזען, אז דאס גאנצע שטריך צו עבודה זרה, איז א שטיק דמיון בעלמא, און האט מיט מציאות קיין שום קשר, וועט איהר שפירן רואיג?

איך קען עס אויפווייזען, אבער נישט דא אין די ראמען פון די פאבליק סייט'ס.

איך קען נאר אזויפיל זאגן, זארג נישט.
עס איז נישט קיין שמץ ברעקל עבודה זרה.

פארוואס קען מען נישט שרייבן אין פאבליק?

אויב וועל איך דיר אויפווייזען, אז דאס גאנצע שטריך צו עבודה זרה, איז א שטיק דמיון בעלמא, און האט מיט מציאות קיין שום קשר, וועט איהר שפירן רואיג?

איך קען עס אויפווייזען, אבער נישט דא אין די ראמען פון די פאבליק סייט'ס.

איך קען נאר אזויפיל זאגן, זארג נישט.
עס איז נישט קיין שמץ ברעקל עבודה זרה.

פארוואס נישט אין די ראמען פון א פאבליק סייט? דער רמב”ם גיבט עס אראפ אין די ראמען פון א פאבליק ספר....

און איך דארף גלייבן אז עס האט נישט קיין שמץ... נו נו...

עס איז כמעט נישט מעגליך, פאר אונז פשוט'ער קאמענטירער, זיך צו האלטן גראד, אן זעהן געוויסע עוולות וואס געשעהן נישט, אדער עבירות וואס קיינער איז נישט עובר.

טאקע ווייל מיר זענען אויך אידישע קינדער מיט א יצר הרע.

פאלשע קנאות איז א זאך וואס געשעהט זייער אפט, ספעציעל ביי מיין רבי'ס ברודער מיט זיינע אנהענגער. - יעדער פעולה וואס זיי (מיין רבי'ס ברודער'ס חסידים) טוהן, ווערט אין מיין אויגן צום ערשט אפגעשאצט לרעה, און אויב זעה איך גארנישט שלעכט דארט, קען איך צוריק ציען אביסל פון מיין אפשאצונג לרעה.

אויב דער זעלבע זאך וואלט מיין קהילה געטוהן, וואלט איך גלייך נאר געזעהן גוט'ס.

און ווי דער באקאנטע מעשה מיט רבי שלום שבדרון זצ"ל מיט אתה יצרת.

רבי שלום האט פארציילט, אז איינמאל איז ער געקומען אין א שטאט, אריינגעקומען אין שוהל, געווארט מ'זאל איהם מכבד זיין מיט אן אויבען-אהן פלאץ.
און גארנישט.
קיינער נישט.
אפילו נישט בטעות.

ער האט קיין ברירה נישט געהאט, און זיך אליין צוגעזעצט במקומו הראוי, און זיך פארגעשטעלט ווער ער איז, און געווארט פאר א כיבוד.

עס קומט צו שחרית, ער שטייט און ווארט אז מ'זאל איהם מכבד זיין, און גארנישט, קיינער טראכט אפילו נישט פון איהם.
אפשר האבן זיי דא עפעס א וועלט'ס חזן? לאז מיר ווארטן און זעהן.
קומט למעשה, שיקט מען דארט עפעס צו, איינער וואס פארשטייט בכלל נישט צו קיין דאווענען, זייענדיג שבת ראש חודש, רעדט מען דאך פון הלל, מיט דאס גאנצע ברען, און וואס, מ'שיקט דארט צו עפעס א נערישע בעל תפילה, קוים עברי וואס ער קען, און קעקעצט און מעקעצט א גאנצע דאווענען אהן קיין טעם.

אוי געוואלד.

זאל שוין זיין, וועלן מיר ווארטן אויף אן עלי'ה.

קיינער פרעגט מיר נישט אויב בין איך א כהן, אויך נישט א לוי.
נו, זיכער שלישי, דער חשוב'סטע עלי'ה.

עס קומט למעשה, אויך נישט.

אפשר איז דא שישי דאס חשוב'ע עלי'ה טראכט איך צו מיר, אבער ניין, עפעס א שלעפער האט עס באקומען.

מפטיר? אויך נישט, א בחור'ל האט עס.

מוסף? עפעס א לא יוצלח, וואס ווייסט אפילו נישט צו וועמען מ'דאווענט.

צוקלאפט און צובראכן דאווען איך מוסף, מיט א צובראכן הארץ, לב נשבר ונדכה, אלעס נאר פאר'ן אייבערשטער.

און דער אייבערשטער העלפט און פארלאזט נישט קיינעם, איך הער ווי דער חזן הייבט אהן תכנת שבת...
מיט אן אמת'ע עזות דקדושה, אלס אות מחאה האב איך מיר אונטערגעגארטעלט, אויס געקלאפט דריי מאל אויפ'ן טיש הויעך מיט דאס גרעסטע און שטערקסטע קול. אתה יצרת.
דריי מאל.
איינס פאר'ן שחרית.
איינס פאר'ן עלי'ה.
און איינס פאר מוסף.

און איך האב מיר בארואיגט.

לענייננו.
עס איז שווער דורך צו טראכטן יענעם'ס עבירות מיט א גלייכקייט, עס זעהט אלעמאל אויס ערגער פון אונזער פלאץ, ממילא גיהערט עס נישט ברבים.

אבער למעשה, נע, זארגט אייך נישט, עס איז נישט קיין עבודה זרה, און נישט אפילו נאנט אהין.

מעגליך אז עס איז נישט קיין עבודה זרה, איך בין נישט קיין פוסק.

אבער יעדער מיט צוויי אויגן אין קאפ וואס קען די דרייצן אני מאמין'ס ווייסט אז עס איז גאר גאר נאנט צו עבודה זרה, און ווען איינער שטייט ביים עמוד און שרייט תכנת רבינו און רבינו יצרת קען מען נישט שווייגן שטיל, אפגעזען צי איך מיין עס יא מיטן גאנצן הארץ צי נישט.

יאשקע פאנדראק האט געהאט גענוג משלים, און שבתי צבי איז נישט געווען הונטערשטעליג, אבער רבינו משה בן מיימון האט געשריבן כללים, וואס אויב זענען מעשים קעגן דעם מיט תירוצים און אן, איז מען ארויסגעפאלן פון כלל ישראל, צי זייערע בילדער ערשיינען אין ''די וואך'' אדער נישט.

די מעשה פון אתה יצרת וועט נישט נוצן אפילו רבי שלום שוואדראן וועט זיין אין די בי''ד של מעלה אויבן אין הימל...

[Azoi Tzi Zugen]

איינע פון די סימנים פון א קולט איז אז מ'לאזט נישט אוועקגיין

סאו אויב אזוי, גור איז א קולט?

[שינאווער]

viewtopic.php?p=149636#p149636

[זיי פריילאך]

אויב וועל איך דיר אויפווייזען, אז דאס גאנצע שטריך צו עבודה זרה, איז א שטיק דמיון בעלמא, און האט מיט מציאות קיין שום קשר, וועט איהר שפירן רואיג?

איך קען עס אויפווייזען, אבער נישט דא אין די ראמען פון די פאבליק סייט'ס.

איך קען נאר אזויפיל זאגן, זארג נישט.
עס איז נישט קיין שמץ ברעקל עבודה זרה.

פארוואס קען מען נישט שרייבן אין פאבליק?

אויב וועל איך דיר אויפווייזען, אז דאס גאנצע שטריך צו עבודה זרה, איז א שטיק דמיון בעלמא, און האט מיט מציאות קיין שום קשר, וועט איהר שפירן רואיג?

איך קען עס אויפווייזען, אבער נישט דא אין די ראמען פון די פאבליק סייט'ס.

איך קען נאר אזויפיל זאגן, זארג נישט.
עס איז נישט קיין שמץ ברעקל עבודה זרה.

פארוואס נישט אין די ראמען פון א פאבליק סייט? דער רמב”ם גיבט עס אראפ אין די ראמען פון א פאבליק ספר....

און איך דארף גלייבן אז עס האט נישט קיין שמץ... נו נו...

עס איז כמעט נישט מעגליך, פאר אונז פשוט'ער קאמענטירער, זיך צו האלטן גראד, אן זעהן געוויסע עוולות וואס געשעהן נישט, אדער עבירות וואס קיינער איז נישט עובר.

טאקע ווייל מיר זענען אויך אידישע קינדער מיט א יצר הרע.

פאלשע קנאות איז א זאך וואס געשעהט זייער אפט, ספעציעל ביי מיין רבי'ס ברודער מיט זיינע אנהענגער. - יעדער פעולה וואס זיי (מיין רבי'ס ברודער'ס חסידים) טוהן, ווערט אין מיין אויגן צום ערשט אפגעשאצט לרעה, און אויב זעה איך גארנישט שלעכט דארט, קען איך צוריק ציען אביסל פון מיין אפשאצונג לרעה.

אויב דער זעלבע זאך וואלט מיין קהילה געטוהן, וואלט איך גלייך נאר געזעהן גוט'ס.

און ווי דער באקאנטע מעשה מיט רבי שלום שבדרון זצ"ל מיט אתה יצרת.

רבי שלום האט פארציילט, אז איינמאל איז ער געקומען אין א שטאט, אריינגעקומען אין שוהל, געווארט מ'זאל איהם מכבד זיין מיט אן אויבען-אהן פלאץ.
און גארנישט.
קיינער נישט.
אפילו נישט בטעות.

ער האט קיין ברירה נישט געהאט, און זיך אליין צוגעזעצט במקומו הראוי, און זיך פארגעשטעלט ווער ער איז, און געווארט פאר א כיבוד.

עס קומט צו שחרית, ער שטייט און ווארט אז מ'זאל איהם מכבד זיין, און גארנישט, קיינער טראכט אפילו נישט פון איהם.
אפשר האבן זיי דא עפעס א וועלט'ס חזן? לאז מיר ווארטן און זעהן.
קומט למעשה, שיקט מען דארט עפעס צו, איינער וואס פארשטייט בכלל נישט צו קיין דאווענען, זייענדיג שבת ראש חודש, רעדט מען דאך פון הלל, מיט דאס גאנצע ברען, און וואס, מ'שיקט דארט צו עפעס א נערישע בעל תפילה, קוים עברי וואס ער קען, און קעקעצט און מעקעצט א גאנצע דאווענען אהן קיין טעם.

אוי געוואלד.

זאל שוין זיין, וועלן מיר ווארטן אויף אן עלי'ה.

קיינער פרעגט מיר נישט אויב בין איך א כהן, אויך נישט א לוי.
נו, זיכער שלישי, דער חשוב'סטע עלי'ה.

עס קומט למעשה, אויך נישט.

אפשר איז דא שישי דאס חשוב'ע עלי'ה טראכט איך צו מיר, אבער ניין, עפעס א שלעפער האט עס באקומען.

מפטיר? אויך נישט, א בחור'ל האט עס.

מוסף? עפעס א לא יוצלח, וואס ווייסט אפילו נישט צו וועמען מ'דאווענט.

צוקלאפט און צובראכן דאווען איך מוסף, מיט א צובראכן הארץ, לב נשבר ונדכה, אלעס נאר פאר'ן אייבערשטער.

און דער אייבערשטער העלפט און פארלאזט נישט קיינעם, איך הער ווי דער חזן הייבט אהן תכנת שבת...
מיט אן אמת'ע עזות דקדושה, אלס אות מחאה האב איך מיר אונטערגעגארטעלט, אויס געקלאפט דריי מאל אויפ'ן טיש הויעך מיט דאס גרעסטע און שטערקסטע קול. אתה יצרת.
דריי מאל.
איינס פאר'ן שחרית.
איינס פאר'ן עלי'ה.
און איינס פאר מוסף.

און איך האב מיר בארואיגט.

לענייננו.
עס איז שווער דורך צו טראכטן יענעם'ס עבירות מיט א גלייכקייט, עס זעהט אלעמאל אויס ערגער פון אונזער פלאץ, ממילא גיהערט עס נישט ברבים.

אבער למעשה, נע, זארגט אייך נישט, עס איז נישט קיין עבודה זרה, און נישט אפילו נאנט אהין.

ס'באלאנגט טאקע אפשר נישט אויף א פאבליק פלאטפארמע

אבער פון דיין לאנגע תגובה זעהט מען קלאר אז אדער האסטו נישט קיין אנונג וואס ס'גייט דארט פאר, אדער...

[ענציקלאפעדיסט]

יענע מאוומענט און דער עיקר יסודות'דיגער דרייוו איז הערשט געבוירן תשע"ט, און צופיל פראגרעס זעהט זיך נישט אן, אויב עפעס פארקערט...

איינע פון די ארגומענטן וואס מען נוצט ביי אונז איז אז עס איז אזא ליצנות און אזוי אבסורד אז קיינער קומט נישט צו און עס איז נישט קיין נסיון בכלל.

אסאך מאל דינט צודרייטע עקסטרעמיזם אלץ מיטל וויאזוי עס צו באשיצן פון אטאקעס.

אבער אידן דארפן וויסן אז די שאלה דא איז נישט צווישן מותר און אסור, קולט צי נישט קולט, מען בארירט דא די האקעלסטע גרונדן אין אידישקייט וואס מאכן אפ צי מען מעג מצרף זיין די אנהענגער אין אונזערע שולן אדער נישט.

אנדערש ווי א קולט וואס די פארכאפטע זענען בלויזע אומשולדיגע שעפעלעך, זענען זיי אין א ספק פון לעגיטימע אפיקורסים וואס גלייבן אינעם צלם רח''ל און ע''ז בשיתוף.

ווי האט בריסקער רב ז''ל געזאגט ''נעבעך אפיקורסים, אבער פארט אפיקורסים!''

[ענציקלאפעדיסט]

אויב האט מען געמיינט אז א 'מגיפה' און 'היתר מאה רבנים' זענען אור-אלטע פארשטויבטע טערמינען, קען מען שוין צולייגן נאך עפעס וואס מיר האבן בעוה''ר דערלעבט: 'עבודה זרה' מיט איר ארגינעלן פרימיטיוון פארעם.

שומו שמים על זאת - אוי לדור שכך עלתה בימיו - ואין פוצה פה ומצפצף

[שינאווער]

און נאך א שאלה:

ווען דער רבי ז"ל לעבט ווען אין די יעצטיגע טעג וואלט ער ארויסגעקומען אנטקעגן אזאנע קולט און זייער פירער?

איז דא עפעס היסטאריע וואס קען אנצייגן א תירוץ דערויף?

חוץ ציונית.

[ענציקלאפעדיסט]

און נאך א שאלה:

ווען דער רבי ז"ל לעבט ווען אין די יעצטיגע טעג וואלט ער ארויסגעקומען אנטקעגן אזאנע קולט און זייער פירער?

איז דא עפעס היסטאריע וואס קען אנצייגן א תירוץ דערויף?

חוץ ציונית.

די ליסטע איז גאר לאנג, פון יאשקע פאנדראק, שבתי צבי וכו' וכו'

וואס דער רבי ז''ל וואלט געטון איז א פראגע וואס איך קען נישט ענטפערן, אבער וואס מען האט געטון צו זיינע פארגייער דורך רבי יעקב ששפורט וואס ווערט געברענגט אין ויואל משה איז זייער קלאר, און עס איז כלל נישט קיין שווערע טעמע וואס מען דארף זיך באקראצן און רופן הרב פאפלאנאש...

[איד]

און נאך א שאלה:

ווען דער רבי ז"ל לעבט ווען אין די יעצטיגע טעג וואלט ער ארויסגעקומען אנטקעגן אזאנע קולט און זייער פירער?

איז דא עפעס היסטאריע וואס קען אנצייגן א תירוץ דערויף?

חוץ ציונית.

לענ''ד
זיכער אז יא!

[Media]

פייש אריאל יוסף רעדט אויף די מורדים

AUDIO

[Media]

שלמה העלבראנץ - דרשה פאר די נשים וועגן תשובה און שטראפן

[Media]

[לחידודא]

פייש אריאל יוסף רעדט אויף די מורדים

AUDIO

די זעלבע שטותים, אז יעדער וואס איז אנטקעגן זיי איז א ציוני.
און ער שרעקט אן דעם עולם פארן רעדן אנטקעגן די הנהגה, רבונו של עולם...

[שינאווער]

פייש אריאל יוסף רעדט אויף די מורדים

AUDIO

די זעלבע שטותים, אז יעדער וואס איז אנטקעגן זיי איז א ציוני.
און ער שרעקט אן דעם עולם פארן רעדן אנטקעגן די הנהגה, רבונו של עולם...

ווער איז פייש אריאל?

[פרייליכער איד]

איינער מיט די ארטיקל אין משפחה שכוייח

[מי שברך]

פייש אריאל יוסף רעדט אויף די מורדים

AUDIO

מאלט וואסער

[העכסטער]

איינער מיט די ארטיקל אין משפחה שכוייח

וואס האבן זיי געשריבן

[טיפע טאשן]

פייש אריאל יוסף רעדט אויף די מורדים

AUDIO

וועלכע פון די גבאים זענען ארויס?

ער זאגט אז דער וואס איז מיט געגאנגען מיט ר’ שלמה העלבעראנץ צום וואסער און אנגעהאלטן די שטריק איז ארויס

[בערל דער פייפער]

די הקדמה צו די ספר פון ר’ שלמה העלבעראנץ

ספר אור הוי''ה נוסח התבוננות ההקדמה.pdf

(240.58 KiB) דאונלאודעד 475 מאל

אלע פון די זענען שוין אין חד גדיא, חוץ דער גאלדמאן וואס ער איז דער קאפ אבער האלט זיינע הענט ריין...

Screenshot_20250202_213759_Adobe Acrobat.jpg (113.85 KiB) געזען געווארן 1385 מאל

[בערל דער פייפער]

שלמה העלבראנץ - דרשה פאר די נשים וועגן תשובה און שטראפן

דאס איז נישט שלמה, דאס איז נחמן פון תפיסה גייט איבער תקנות איבער די אלע וואס זענען פראבלעמאטיש/מנודה, עס האקט זיך אפ אפאר מאל אינמיטן, און זיי בעטן די ”חכם” זאל איבער זאגן,

דאס איז לעצטענס ביי א שמועס וועגן די מורדים, ער דערמאנט זיין ברודער יואליש

דרך אגב מען קען הערן אויף די שמועס אז זיי האבן טעלעפאנען, טעקסט, אינטערנעט, אימעל וכו,

אויב איינער וויל זיך מתנדב זיין צו אפשרייבן די סעיפים לטובת הציבור עס איז צום לאכן און צום וויינען...

[בינה]

שלמה העלבראנץ - דרשה פאר די נשים וועגן תשובה און שטראפן

דאס איז נישט שלמה, דאס איז נחמן פון תפיסה גייט איבער תקנות איבער די אלע וואס זענען פראבלעמאטיש/מנודה, עס האקט זיך אפ אפאר מאל אינמיטן, און זיי בעטן די ”חכם” זאל איבער זאגן,

דאס איז לעצטענס ביי א שמועס וועגן די מורדים, ער דערמאנט זיין ברודער יואליש

דרך אגב מען קען הערן אויף די שמועס אז זיי האבן טעלעפאנען, טעקסט, אינטערנעט, אימעל וכו,

אויב איינער וויל זיך מתנדב זיין צו אפשרייבן די סעיפים לטובת הציבור עס איז צום לאכן און צום וויינען...

ער הערט נישט אויף קלאר מאכן…

ער פירט ווייטער די מלוכה פון אמעריקענער תפיסה?

[אלעמאל]

אבער פון די אנדערע זייט דארף מען אלץ געדענקען
אז אפילו איינער האט טאקע א קאנקארענץ, מיינט נישט אז יעדע עוולה וואס זיי טוען, אדער וואס ווערט פארשפרייט, איז סתם א ליגענט פון די קאנקורענץ
אמאל איז דא וואס ס'ווערט געטוהן גרויסע עוולות, און מ'פארווישט עס כאילו די קאנקורענץ האט עס אויפגעמאכט וכו', וואס אין ווארהייט איז עס יא אמת

מעגליך אז עס איז נישט קיין עבודה זרה, איך בין נישט קיין פוסק.

ס'באלאנגט טאקע אפשר נישט אויף א פאבליק פלאטפארמע

אבער פון דיין לאנגע תגובה זעהט מען קלאר אז אדער האסטו נישט קיין אנונג וואס ס'גייט דארט פאר, אדער...

איך ברענג נישט דער מעשה, מסביר זיין פארוואס עס איז אדער עס איז נישט קיין ע"ז.
איך ברענג עס נאר פארוואס מ'קען נישט דיבאטירן אמת'דיג אויף א פאבליק פלאץ.

פארוואס עס איז נישט קיין עבודה זרה, ווייס איך אליין, כ'האב געשריבן אז איך קען מסביר זיין, אבער נישט ברבים.

איך רעד נישט פון לב טהור, נאר פון די אנדערע טעמע וואס מ'האט צוזאם געשמאלצן, איך ווייס נישט פארוואס.