כת לב טהור אין גוואטעמאלע

[על פי תורה]

איך וויל קלארשטעלן די פריעדיגע מעשה.

דער רבי האט דאס אמאל דערציילט אינמיטן די הקפות, בשעת די הקפה פון יצחק. ער פלעגט האלטן א גרויסן מעסער אין די האנט, ארויפגעלייגט דעם חכם אויפן טיש און דערציילן די מעשה פון עקידת יצחק און געפרעגט דעם חכם צי ער איז אויך גרייט זיך צו לאזן שחט'ן פארן אויבערשטן, אויף וואס דער חכם האט געענטפערט, "יא, אוודאי טאטע". דער חכם אליין האט דאס אויך דערציילט.

עס איז כדאי צו באמערקן, אז אזעלכע מעשיות זענען שוין דערציילט געווארן אויף פריעדיגע. אין ויז'ניץ איז באקאנט דער חסיד ר' יחזקאל אברהם (ער האט געלעבט אין די פריע ת"ר יארן), וועלכער איז געזעצן פרייטאג צו נאכטס מיט חסידים און פארברענגט, אז ער האט גענומען זיין דריי יעריגער זוהן - דער שפעטערדיגע טערנאווער רב - אים ארויפגעשטעלט אויפן טיש צווישן די חסידים, און ער האט אים געזאגט, אז ער האט באקומען א באפעל פונעם אויבערשטן אז ער דארף אים שחט'ן. האט ער געפרעגט דעם זוהן, צי ער זאל טאקע פאלגן און שחט'ן, אדער איז אפשר בעסער אז נישט. דער זוהן האט תיכף געענטפערט, "טאטע סעכט" (ער האט נישט געקענט זאגן קיין ש'). גוט, ס'איז טאקע נישט געווען מיט קיין מעסער אין האנט, אבער ס'איז שוין געווען ביי די פריעדיגע אזא מושג.

להבדיל אלף אלפי הבדלות
אני הק' גלייך צופעליג זייער ר' שמואל'ס סטייל פון ברענגן אנאקדאטן פון לב טהור אויף זיין אייגנארטיגע שפראך, אבער צושטעלן א ... צו א פארצייטישער חסיד פארלאנגט זיך א 'להבדיל'.

[פשוט און גראד]

איך וויל קלארשטעלן די פריעדיגע מעשה.

דער רבי האט דאס אמאל דערציילט אינמיטן די הקפות, בשעת די הקפה פון יצחק. ער פלעגט האלטן א גרויסן מעסער אין די האנט, ארויפגעלייגט דעם חכם אויפן טיש און דערציילן די מעשה פון עקידת יצחק און געפרעגט דעם חכם צי ער איז אויך גרייט זיך צו לאזן שחט'ן פארן אויבערשטן, אויף וואס דער חכם האט געענטפערט, "יא, אוודאי טאטע". דער חכם אליין האט דאס אויך דערציילט.

עס איז כדאי צו באמערקן, אז אזעלכע מעשיות זענען שוין דערציילט געווארן אויף פריעדיגע. אין ויז'ניץ איז באקאנט דער חסיד ר' יחזקאל אברהם (ער האט געלעבט אין די פריע ת"ר יארן), וועלכער איז געזעצן פרייטאג צו נאכטס מיט חסידים און פארברענגט, אז ער האט גענומען זיין דריי יעריגער זוהן - דער שפעטערדיגע טערנאווער רב - אים ארויפגעשטעלט אויפן טיש צווישן די חסידים, און ער האט אים געזאגט, אז ער האט באקומען א באפעל פונעם אויבערשטן אז ער דארף אים שחט'ן. האט ער געפרעגט דעם זוהן, צי ער זאל טאקע פאלגן און שחט'ן, אדער איז אפשר בעסער אז נישט. דער זוהן האט תיכף געענטפערט, "טאטע סעכט" (ער האט נישט געקענט זאגן קיין ש'). גוט, ס'איז טאקע נישט געווען מיט קיין מעסער אין האנט, אבער ס'איז שוין געווען ביי די פריעדיגע אזא מושג.

די פראווסט מיין פוינט אין עקל.

ביי די אראבער טוט מען אויך אזוי. ווילסט ווערן אן אראבער? אפשר דאך?? מען איז זעך מקריב דארט.

אין כאן רבי
אין כאן הקפות
ואין כאן צו באמערקען

פוי!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[ברוך אברהם]

סוי סוי סארי טו אלל באט... די הערצה גרוילטטט. פון א מושחת חוטיא ומחטיא שרייבט מען נישט אזוי.

עס נישט קיין הערצה, ליין און הער היסטאריע שמועסן פון ר' שמואל און איהר וועט הערן די שפראך.

ר' שמואל ניצט זייער א עלעגאנטע/פראפעסיאנאלע/שרייבערישע לשון אויף אלע זיינע רעקארדירטע/געשריבענע שמועסן.

[בודקע]

@שמואל פוקס , גיי אן! ס'איז ריין ליצונותא דע"ז! דיין שפראך איז נאך בעסער!!


-לייקן אלץ פעטיציע אז ר' שמואל זאל ברענגען נאך אזאנע שטאף -

[פופציגער]

אויב דער עולם וויל מער נישט אזעלכע נייעס, וועל איך אפרישיעיטן דעם דעת הציבור, און מער נישט ברענגען די זאכן דא.

(מען קען געבן א לייק, אלס א פעטיציע נישט צו שרייבן די סארט נייעס פון אינערהאלב לב-טהור.)

ברענג ברענג. ביסט מחיה נפשות...

[פופציגער]

ר’ שמואל זאל ברענגען, און דער עולם זאל אודאי דערווייל שרייען פוי.

[פשוט און גראד]

ביי די וועי

בדרך צחות אפשר, אז דער טיפש האט עס געטון ווייל דער שוטה האט געטראכט אז די פאטער זיינע וועט איהם שעכטן זאל ער נאר זאגען ניין

סוי יעע, א שאלה פון פיקוח נפש..

[פשוט און גראד]

► Show Spoiler

איך וויל קלארשטעלן די פריעדיגע מעשה.

דער רבי האט דאס אמאל דערציילט אינמיטן די הקפות, בשעת די הקפה פון יצחק. ער פלעגט האלטן א גרויסן מעסער אין די האנט, ארויפגעלייגט דעם חכם אויפן טיש און דערציילן די מעשה פון עקידת יצחק און געפרעגט דעם חכם צי ער איז אויך גרייט זיך צו לאזן שחט'ן פארן אויבערשטן, אויף וואס דער חכם האט געענטפערט, "יא, אוודאי טאטע". דער חכם אליין האט דאס אויך דערציילט.

עס איז כדאי צו באמערקן, אז אזעלכע מעשיות זענען שוין דערציילט געווארן אויף פריעדיגע. אין ויז'ניץ איז באקאנט דער חסיד ר' יחזקאל אברהם (ער האט געלעבט אין די פריע ת"ר יארן), וועלכער איז געזעצן פרייטאג צו נאכטס מיט חסידים און פארברענגט, אז ער האט גענומען זיין דריי יעריגער זוהן - דער שפעטערדיגע טערנאווער רב - אים ארויפגעשטעלט אויפן טיש צווישן די חסידים, און ער האט אים געזאגט, אז ער האט באקומען א באפעל פונעם אויבערשטן אז ער דארף אים שחט'ן. האט ער געפרעגט דעם זוהן, צי ער זאל טאקע פאלגן און שחט'ן, אדער איז אפשר בעסער אז נישט. דער זוהן האט תיכף געענטפערט, "טאטע סעכט" (ער האט נישט געקענט זאגן קיין ש'). גוט, ס'איז טאקע נישט געווען מיט קיין מעסער אין האנט, אבער ס'איז שוין געווען ביי די פריעדיגע אזא מושג.

להבדיל אלף אלפי הבדלות
אני הק' גלייך צופעליג זייער ר' שמואל'ס סטייל פון ברענגן אנאקדאטן פון לב טהור אויף זיין אייגנארטיגע שפראך, אבער צושטעלן א ... צו א פארצייטישער חסיד פארלאנגט זיך א 'להבדיל'.
[/quote]

סתם פאר אינטערסאנטקייט..

די פארצייטישע מיטן מסית אפשר ביזטו מסביר די חילוק פארוואס יענער מעג אין ער נישט, ס'איז דאך די זעלבע ניין?

[לעבער אייער]

ר' שמואל איר דארפט אנגיין.
ווייל אויב נישט פון ווי וועל מיר וויסן די מעשיות?

[שעפעריש]

Moment.png (2.21 MiB) געזען געווארן 908 מאל

[מקשין העולם]

אז מען איז שוין פארפארן אין שמועס מיט סתם מילי דעלמא (בעניני לב-טהור), וועל איך שוין דערציילן נאך א ידיעה וואס קען זיין אינטערעסאנט פארן עולם:

עס איז געווען א תקופה אין ירושלים, בשעת דער חכם טיפש נר"ו איז געווען א קליינע יונגל, האט דער פריעדיגע רבי פירער אויפגעשפילט יעדן פארטאגס מיטן חכם תמימות'דיגע יונגעלע נעבעך, די מעשה פון עקידת יצחק נחמן. דער רבי פלעגט אויפוועקן זיין זוהן (אגב, ער פלעגט שטענדיג אויפוועקן די קינדער פארטאגס, לעבודת הבורא), ער פלעגט אים אפירנעמען מיט א גרויסן מעסער חלף און אים זאגן אז ער האט באקומען א באפעל פונעם אויבערשטן, אים צו שחט'ן פאר זיינעטוועגן מיינעטוועגן. ער פלעגט אים ארויפשטעלן אויפן טיש און זיך גרייטן אים צו שחט'ן אלס קרבן פארן (אויבערשטן) ס"מ רח"ל. אויף דעם וועג האט ער אריינגעבאקן אין אים אהבה ויראה שנאה ורציחה, אים פרעגנדיג מיט פאלטשקייט, "ביסט גרייט צו גע'הרג'עט ווערן על קידוש-השם? - דו ביסט גרייט צו זיין א קרבן פארן אויבערשטן?" - דער חכם טיפש פלעגט ענטפערן מיט פייערליכקייט, "יא! אוודאי בין איך גרייט צו זיין א קרבן פארן אויבערשטן". ביז דער רבי ליבע טאטע האט געמאלדן, אז ער האט באקומען א באפעל פונעם אויבערשטן, אז ער זאל אים נישט שחט'ן, און למעשה נישט געפאלגט דעם באפעל און אים ליידער אפגע'שחט'ן.

דאס פלעגט זיך איבער'חזר'ן נעבעך נאכט נאך נאכט, ביז ער האט אריינגעפרעגלט אין אים די ריכטיגע פאלטשע יראת-שמים און מסירת-נפש פארן אויבערשטן. והמיר כבוד ה' בכבוד עצמו.

נישט פון זיך אליין וואקסט אזא אונטער חכם נר"ו.

[מקשין העולם]

איך וויל קלארשטעלן די פריעדיגע מעשה.

דער רבי האט דאס אמאל דערציילט אינמיטן די הקפות, בשעת די הקפה פון יצחק. ער פלעגט האלטן א גרויסן מעסער אין די האנט, ארויפגעלייגט דעם חכם אויפן טיש און דערציילן די מעשה פון עקידת יצחק און געפרעגט דעם חכם צי ער איז אויך גרייט זיך צו לאזן שחט'ן פארן אויבערשטן, אויף וואס דער חכם האט געענטפערט, "יא, אוודאי טאטע". דער חכם אליין האט דאס אויך דערציילט.

עס איז כדאי צו באמערקן, אז אזעלכע מעשיות זענען שוין דערציילט געווארן אויף פריעדיגע. אין ויז'ניץ איז באקאנט דער חסיד ר' יחזקאל אברהם (ער האט געלעבט אין די פריע ת"ר יארן), וועלכער איז געזעצן פרייטאג צו נאכטס מיט חסידים און פארברענגט, אז ער האט גענומען זיין דריי יעריגער זוהן - דער שפעטערדיגע טערנאווער רב - אים ארויפגעשטעלט אויפן טיש צווישן די חסידים, און ער האט אים געזאגט, אז ער האט באקומען א באפעל פונעם אויבערשטן אז ער דארף אים שחט'ן. האט ער געפרעגט דעם זוהן, צי ער זאל טאקע פאלגן און שחט'ן, אדער איז אפשר בעסער אז נישט. דער זוהן האט תיכף געענטפערט, "טאטע סעכט" (ער האט נישט געקענט זאגן קיין ש'). גוט, ס'איז טאקע נישט געווען מיט קיין מעסער אין האנט, אבער ס'איז שוין געווען ביי די פריעדיגע אזא מושג.

[פשוט און גראד]

איך וויל קלארשטעלן די פריעדיגע מעשה.

דער רבי האט דאס אמאל דערציילט אינמיטן די הקפות, בשעת די הקפה פון יצחק. ער פלעגט האלטן א גרויסן מעסער אין די האנט, ארויפגעלייגט דעם חכם אויפן טיש און דערציילן די מעשה פון עקידת יצחק און געפרעגט דעם חכם צי ער איז אויך גרייט זיך צו לאזן שחט'ן פארן אויבערשטן, אויף וואס דער חכם האט געענטפערט, "יא, אוודאי טאטע". דער חכם אליין האט דאס אויך דערציילט.

עס איז כדאי צו באמערקן, אז אזעלכע מעשיות זענען שוין דערציילט געווארן אויף פריעדיגע. אין ויז'ניץ איז באקאנט דער חסיד ר' יחזקאל אברהם (ער האט געלעבט אין די פריע ת"ר יארן), וועלכער איז געזעצן פרייטאג צו נאכטס מיט חסידים און פארברענגט, אז ער האט גענומען זיין דריי יעריגער זוהן - דער שפעטערדיגע טערנאווער רב - אים ארויפגעשטעלט אויפן טיש צווישן די חסידים, און ער האט אים געזאגט, אז ער האט באקומען א באפעל פונעם אויבערשטן אז ער דארף אים שחט'ן. האט ער געפרעגט דעם זוהן, צי ער זאל טאקע פאלגן און שחט'ן, אדער איז אפשר בעסער אז נישט. דער זוהן האט תיכף געענטפערט, "טאטע סעכט" (ער האט נישט געקענט זאגן קיין ש'). גוט, ס'איז טאקע נישט געווען מיט קיין מעסער אין האנט, אבער ס'איז שוין געווען ביי די פריעדיגע אזא מושג.

די ענטפערסט נאך??

באלד העט ער דיר זאגען אז דעיס איז געווען די גאנצע כוונה..

גיוו א ברעיק

[יעקב דוד]

אז מען איז שוין פארפארן אין שמועס מיט סתם מילי דעלמא (בעניני לב-טהור), וועל איך שוין דערציילן נאך א ידיעה וואס קען זיין אינטערעסאנט פארן עולם:

עס איז געווען א תקופה אין ירושלים, בשעת דער חכם נר"ו איז געווען א קליינע יונגל, האט דער פריעדיגע רבי אויפגעשפילט יעדן פארטאגס מיטן חכם, די מעשה פון עקידת יצחק. דער רבי פלעגט אויפוועקן זיין זוהן (אגב, ער פלעגט שטענדיג אויפוועקן די קינדער פארטאגס, לעבודת הבורא), ער פלעגט אים אפירנעמען מיט א גרויסן מעסער און אים זאגן אז ער האט באקומען א באפעל פונעם אויבערשטן, אים צו שחט'ן פאר זיינעטוועגן. ער פלעגט אים ארויפשטעלן אויפן טיש און זיך גרייטן אים צו שחט'ן אלס קרבן פארן אויבערשטן. אויף דעם וועג האט ער אריינגעבאקן אין אים אהבה ויראה, אים פרעגנדיג, "ביסט גרייט צו גע'הרג'עט ווערן על קידוש-השם? - דו ביסט גרייט צו זיין א קרבן פארן אויבערשטן?" - דער חכם פלעגט ענטפערן מיט פייערליכקייט, "יא! אוודאי בין איך גרייט צו זיין א קרבן פארן אויבערשטן". ביז דער רבי האט געמאלדן, אז ער האט באקומען א באפעל פונעם אויבערשטן, אז ער זאל אים נישט שחט'ן.

דאס פלעגט זיך איבער'חזר'ן נאכט נאך נאכט, ביז ער האט אריינגעפרעגלט אין אים די ריכטיגע יראת-שמים און מסירת-נפש פארן אויבערשטן.

נישט פון זיך אליין וואקסט אזא חכם נר"ו.

הייליג!!! זצוקללללהה"ההה
ווי קען מען זיך איינשרייבן אינעם חבורה?

[שוין געגאנגען]

יא, איך האב אסאך ווייטאג אין מיר אויף דעם וועג וויאזוי מען האט מיר אראפגעלייגט פאר דער גאס, און עס טוט מיר וויי אז מענטשן האבן אויף מיר אן אומריכטיגן בליק.

אויב מען וועט מיר העלפן גענצליך ארויסקומען אן קיין שאדן פון דער מערכה, און מען וועט מיר העלפן אוועקנעמען דעם נעגאטיוון בליק וואס מענטשן האבן אויף מיר, וועל איך זיכער קענען מוחל זיין יעדן איינעם.

***
וועמען קומט זיך דער קרעדיט אז לב טהור איז שוין היסטאריע?

לב טהור זעלבסט

- ר' חיים צבי מלכא אין סוכות 'מאמענט'

[העלפן א איד]

השתתפתי בס"ד.

ייש"כ פאר'ן מזכה זיין

אפשר דאך נאך איינער?

גאנצע 18 טאלער פאר די 1200 וואס מ'ברויך

[פשוט און גראד]

מחיה זיין נפשות ווען צו די זעלבע צייט באפעסטיגען עקזיסטירענדע ספקות, כאילו ס'איז בכלל אמאל געווען א שמץ כל שהוא פון דינען דעם בורא יתברך אין די שרעקליכע מקום, נאכדערצו נישט פארגעסען מ'רעדט דא פון אנשים ונשים וטף (מ'האט דאך אגאנצען צייט געהאקט אין קאפ אז ווער ווייסט ווער אלס ס'ליינט דא)

אין מיין קישקע האט דעיס א נאמען אין דוקא א שלעכטע.

[פשוט און גראד]

גיטע נאכט יעדער
ביי ביי

[ממעמקים]

אז מען איז שוין פארפארן אין שמועס מיט סתם מילי דעלמא (בעניני לב-טהור), וועל איך שוין דערציילן נאך א ידיעה וואס קען זיין אינטערעסאנט פארן עולם:

עס איז געווען א תקופה אין ירושלים, בשעת דער חכם נר"ו איז געווען א קליינע יונגל, האט דער פריעדיגע רבי אויפגעשפילט יעדן פארטאגס מיטן חכם, די מעשה פון עקידת יצחק. דער רבי פלעגט אויפוועקן זיין זוהן (אגב, ער פלעגט שטענדיג אויפוועקן די קינדער פארטאגס, לעבודת הבורא), ער פלעגט אים אפירנעמען מיט א גרויסן מעסער און אים זאגן אז ער האט באקומען א באפעל פונעם אויבערשטן, אים צו שחט'ן פאר זיינעטוועגן. ער פלעגט אים ארויפשטעלן אויפן טיש און זיך גרייטן אים צו שחט'ן אלס קרבן פארן אויבערשטן. אויף דעם וועג האט ער אריינגעבאקן אין אים אהבה ויראה, אים פרעגנדיג, "ביסט גרייט צו גע'הרג'עט ווערן על קידוש-השם? - דו ביסט גרייט צו זיין א קרבן פארן אויבערשטן?" - דער חכם פלעגט ענטפערן מיט פייערליכקייט, "יא! אוודאי בין איך גרייט צו זיין א קרבן פארן אויבערשטן". ביז דער רבי האט געמאלדן, אז ער האט באקומען א באפעל פונעם אויבערשטן, אז ער זאל אים נישט שחט'ן.

דאס פלעגט זיך איבער'חזר'ן נאכט נאך נאכט, ביז ער האט אריינגעפרעגלט אין אים די ריכטיגע יראת-שמים און מסירת-נפש פארן אויבערשטן.

נישט פון זיך אליין וואקסט אזא חכם נר"ו.

איינער ווייסט אפשר פארוואס כ'האב געבראכען אין געאיבעלט נאכען דעיס ליינען?

עס איז פשוט א פאקט אז מען עסט זיך אן איבעלט מען....

זוכט איר שלווה?
דאן אנטלויף צו קאלאמביע
איבלט עס אייך?
ל״ט דייעטע וועט אייך העלפן
ווער פארשטייט, פארשטייט

[חלא בר חמרא]

העי @פשוט און גראד האסט נאכנישט זיך משתתף געווען. גיי נאכנישט פליז.

[שוהם]

מחיה זיין נפשות ווען צו די זעלבע צייט באפעסטיגען עקזיסטירענדע ספקות, כאילו ס'איז בכלל אמאל געווען א שמץ כל שהוא פון דינען דעם בורא יתברך אין די שרעקליכע מקום, נאכדערצו נישט פארגעסען מ'רעדט דא פון אנשים ונשים וטף (מ'האט דאך אגאנצען צייט געהאקט אין קאפ אז ווער ווייסט ווער אלס ס'ליינט דא)

אין מיין קישקע האט דעיס א נאמען אין דוקא א שלעכטע.

איך ווייס נישט וואס דיין פראבלעם איז זאגסט דאך אליינס אז אפילו לב טהור איז א פלאץ וואו מ'דינט דעם אויבערשטן איז עס פראבלעמאטיש, איז וואס איז דער פראבלעם צו זאגן אז ס'איז געווען דארט עפעס וואס - לצורך הענין לאמיר זאגן אז - ס'איז גוט?

און וואס וועסטו טון אז ס'וועט זיך ארויסשטעלן אז ס'איז יא געווען א שמץ כל שהוא פון דינען דעם אויבערשטן דארט; דארף מען עס יעצט לייקענען?

בנוגע דיין קשיא פון די נאציס איז דער תירוץ אז איה"נ מיט א פשוט'ן בליק איז עס טאקע גרויזאם אבער דער רבוש"ע האט אזוי געהייסן פאלגט מען. (ולפעמים הוא תלוי בכונת הדבר שזה מתרץ שאלתך)

ב.ד.וו. אויב ס'איז דיר נישט שווער שרייב אלעס אין איין פאוסט, כ'האב נישט געקענט באשליסן וועלכע צו ציטירן...

[חלא בר חמרא]

טייערע אידן! זינט די לעצטע קריאה קדושה פון @העלפן א איד האט זיך שוין איין איד אנגערופן מיט נדבת לבו הטהור, למען יוצא לב טהור.

מיר מוזן אפירקומען מיט דעם $1200 ווי אומשנעלסטן!

המתחיל במצווה אומרים לו גמור!

[פשוט און גראד]

מחיה זיין נפשות ווען צו די זעלבע צייט באפעסטיגען עקזיסטירענדע ספקות, כאילו ס'איז בכלל אמאל געווען א שמץ כל שהוא פון דינען דעם בורא יתברך אין די שרעקליכע מקום, נאכדערצו נישט פארגעסען מ'רעדט דא פון אנשים ונשים וטף (מ'האט דאך אגאנצען צייט געהאקט אין קאפ אז ווער ווייסט ווער אלס ס'ליינט דא)

אין מיין קישקע האט דעיס א נאמען אין דוקא א שלעכטע.

איך ווייס נישט וואס דיין פראבלעם איז זאגסט דאך אליינס אז אפילו לב טהור איז א פלאץ וואו מ'דינט דעם אויבערשטן איז עס פראבלעמאטיש, איז וואס איז דער פראבלעם צו זאגן אז ס'איז געווען דארט עפעס וואס - לצורך הענין לאמיר זאגן אז - ס'איז גוט?

און וואס וועסטו טון אז ס'וועט זיך ארויסשטעלן אז ס'איז יא געווען א שמץ כל שהוא פון דינען דעם אויבערשטן דארט; דארף מען עס יעצט לייקענען?

ב.ד.וו. אויב ס'איז דיר נישט שווער שרייב אלעס אין איין פאוסט, כ'האב נישט געקענט באשליסן וועלכע צו ציטירן...

אין לב טהור האט מען קיינמאל געדינט דעם רבש"ע. עני מעשה/געשרייבעכטס וואס פארקויפט אנדערשט איז שקר/פראפאגאנדע, קיין שום חילוק אין סיי וועלכע פארום ס'ווערט געזאגט.

פרומקייט/סיגופים האט זילטש מיטן רבש"ע.

ס'איז דא/אין אלס געווען א איבערפלוס פון עבודה זרה'ס וואס ניצען דעם סעילס פיטש פון סיגופים וכו'.

[פשוט און גראד]

מחיה זיין נפשות ווען צו די זעלבע צייט באפעסטיגען עקזיסטירענדע ספקות, כאילו ס'איז בכלל אמאל געווען א שמץ כל שהוא פון דינען דעם בורא יתברך אין די שרעקליכע מקום, נאכדערצו נישט פארגעסען מ'רעדט דא פון אנשים ונשים וטף (מ'האט דאך אגאנצען צייט געהאקט אין קאפ אז ווער ווייסט ווער אלס ס'ליינט דא)

אין מיין קישקע האט דעיס א נאמען אין דוקא א שלעכטע.

איך ווייס נישט וואס דיין פראבלעם איז זאגסט דאך אליינס אז אפילו לב טהור איז א פלאץ וואו מ'דינט דעם אויבערשטן איז עס פראבלעמאטיש, איז וואס איז דער פראבלעם צו זאגן אז ס'איז געווען דארט עפעס וואס - לצורך הענין לאמיר זאגן אז - ס'איז גוט?

און וואס וועסטו טון אז ס'וועט זיך ארויסשטעלן אז ס'איז יא געווען א שמץ כל שהוא פון דינען דעם אויבערשטן דארט; דארף מען עס יעצט לייקענען?

בנוגע דיין קשיא פון די נאציס איז דער תירוץ אז איה"נ מיט א פשוט'ן בליק איז עס טאקע גרויזאם אבער דער רבוש"ע האט אזוי געהייסן פאלגט מען. (ולפעמים הוא תלוי בכונת הדבר שזה מתרץ שאלתך)

ב.ד.וו. אויב ס'איז דיר נישט שווער שרייב אלעס אין איין פאוסט, כ'האב נישט געקענט באשליסן וועלכע צו ציטירן...

קיינמאל געזאגט, וואס די שרייבסט אז כ'האב געזאגט

[פשוט און גראד]

העי @פשוט און גראד האסט נאכנישט זיך משתתף געווען. גיי נאכנישט פליז.

אשריך פאר אלע שווערע געלטער וואס די שלעפסט צוזאם!!